فریبا نادری بازیگر نقش محبوبه عزتی در سریال «پرستاران» درباره این تجربه می‌گوید.
برای رسیدن به نقش محبوبه عزتی مابه‌ازای واقعی داشتید و یا این‌که به بیمارستان سر زدید تا با کار و روحیات پرستاران بیشتر آشنا شوید؟
انتخاب‌های من در کار هیچ وقت بر اساس این‌که با شغلی آشنا باشم نیست. برای من در وهله اول حضور بازیگران خوبی بود که در این سریال به ایفای نقش پرداختند. ضمن این‌که من همیشه برای پرستاران احترام خاصی قائل هستم. چون شغل بسیار سختی دارند و تا جایی که کار می‌کنند و زحمت می‌کشند، در مواقعی حق‌شان آن‌طور که باید به آنها داده نمی‌شود. البته من برای هر صنفی که به مردم خدمت می‌کنند، ارزش قائل هستم.
پس می‌توان گفت این نقش برای شما به نوعی چالش محسوب می‌شد؟
می‌توانم بگویم پرستارانی که در این مجموعه دیدید، کاملا واقعی بودند و شبیه همان کسانی بودند که بارها در بیمارستان دیده‌اید. شخصیت من هم در این مجموعه درگیر فراز و فرودهایی می‌شد و به نوعی تنها پرستاری بود که دنبال گرفتن حق همکارانش بود.
چقدر شناخت و نگاه‌تان نسبت به این افراد تغییر کرد؟
به هر حال نگاه و احترامم نسبت به کادر پرستاری بعد از این سریال و قرار گرفتن در این جریان تغییر کرد. البته از قبل هم برایم این حرفه ارزشمند بود اما بعد از بازی در این سریال و نقشی که داشتم، احترامم به آنها خیلی بیشتر شد. چون خیلی آدم‌های زحمتکشی هستند و باید در آرامشی بیشتر به کار و زندگی بپردازند تا بتوانند با فراغ بال به بیماران رسیدگی کنند.
بازخوردی هم از پرستاران گرفتید؟
بله چون من در این سریال تنها پرستاری بودم که درباره حقوق آنها صحبت می‌کردم، خیلی از این نقش استقبال کرده بودند و خوش‌شان آمده بود. محبوبه عزتی دختری بسیار قوی بود که بدون هیچ نوع نیاز مالی به شکلی عاشقانه وظیفه‌اش را انجام می‌داد؛ چون خانواده مرفهی داشت. اما مدام دنبال حق و حقوق دوستانش بود. او همچنین درگیری‌هایی هم با پدرش داشت، چون پدرش با او مخالف بود و همیشه می‌گفت پرستاری را رها کند. ولی محبوبه همچنان عاشق کار و رشته‌اش بود.
پیش از این تمایلی به بازی در چنین نقش‌هایی داشتید؟
اتفاقا نقش پزشک بازی کردم اما همان‌طور که شما گفتید نقش پرستار بازی نکردم. چون در این سریال چند سکانس سخت بازی کردم که به لحاظ روانی فشار زیادی روی من بود. به همین دلیل ترجیحم این است چنین نقشی را بازی نکنم.
منظورتان کدام سکانس است؟
سکانسی که باید پدرم را احیا می‌کردم. اصلا دوست ندارم چنین سکانسی را در فیلم و سریال دیگری بازی کنم. چون خیلی به من سخت گذشت و حتی بازگو کردنش من را آزار می‌دهد. چون یک انسان باید با دست‌های تو به زندگی برگردد. بنابراین خیلی برای من کار سختی بود. خیلی تلاش کرده‌ام اصول درست کار را رعایت و حتی اصطلاحات پزشکی و پرستاری را با همان تلفظ درست‌شان ادا کنم که دوستان پزشک و پرستار از دست‌مان ناراحت نشوند. به نظر من لازم است همه سریال‌ها جنبه آموزشی را در دل‌شان داشته باشند.
