ایران قدمت دیرینه‌ای به لحاظ تاریخی دارد. کافی است سری به گوشه‌گوشه ایران بزنیم تا متوجه شویم هر شهری یا روستایی ویژگی‌های خاص خودش را دارد؛ طبیعت، معماری، آداب و رسوم مردم و… در هر شهرستان متفاوت و منحصر به خودش است.
همین ویژگی باعث شده برخی کارگردانان به سمت تولید سریال‌هایی بروند که لوکیشن آن در یکی از شهرهای ایران واقع باشد و به قول معروف با تهران‌گریزی تلاش کرده‌اند به سهم خود، قدمت و زیبایی‌های ایران را به تصویر بکشند. اغلب این نوع سریال‌ها، هم به لحاظ بصری چشم‌نواز بوده و هم با اقبال مخاطبان هم روبه‌رو شده‌اند.
در واقع مخاطبان علاقه‌مند هستند به واسطه تماشای آثار نمایشی یا مستند که از رسانه ملی پخش می‌شود، سفرهای مجازی به استان‌های مختلف ایران داشته باشند و به این واسطه با جاذبه‌های ایران آشنا شوند. به همین دلیل شاهد هستیم که گاهی این اتفاق رخ می‌دهد و قصه‌هایی نوشته می‌شود که ماجراهای آن در یک شهرستان رخ می‌دهد.
البته این اتفاق گاهی شامل حال نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگانی که در تهران مستقر هستند، نمی‌شود و معمولا مراکز استان‌ها که هر کدام از آنها شبکه‌های مستقل دارند، آثاری در قالب‌های مختلف -از کارهای نمایشی گرفته تا مستند- تولید می‌کنند تا از این طریق زیبایی‌های استان خودشان را به منصه ظهور برسانند. این رخداد در سال‌های اخیر رونق بیشتری داشته و ما شاهد تولید و پخش سریال‌های مختلف بودیم که در مراکز استان‌ها تولید شده و از شبکه‌های سراسری روانه آنتن شده است. بنابراین باید این موضوع را به فال نیک گرفت که چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد، زیرا مخاطبان به واسطه تماشای آثار متوجه بخشی از زیبایی‌های ایران می‌شوند. همچنین برخی مواقع هم کارگردانان و تهیه‌کنندگان در تهران این سختی را به جان خریدند و کارهای‌شان را در شهرهای مختلف به تصویر کشیدند. تعداد این آثار کم نیست. نمونه شاخص این آثار را می‌توان به سریال‌های پایتخت و نون خ اشاره کرد که تولید آن به فصل‌های بعدی رسیده است و توانسته مخاطبان زیادی را جذب کند.
سیروس مقدم برای قصه پایتخت سراغ خطه مازندران رفت. او برای ساخت سریال علی‌البدل سراغ روستایی در استان همدان رفت. سعید آقاخانی هم خطه کرمانشاه را انتخاب کرد تا به واسطه قصه طنز شیرین بتوانند جاذبه‌های این مناطق از ایران را به تصویر بکشند. همچنین راما قویدل برای ساخت سریال تلویزیونی ایلدا سراغ روستایی در خرم‌آباد رفت و قصه‌اش را در آنجا به تصویر کشید. فریدون حسن‌پور هم از آن کارگردانانی است که برای ساخت گذر از رنج‌ها سراغ استان گیلان رفت و روایتگر زندگی زنی به نام دنیا از لحظه تولد تا مرگ بود. البته اگر نگاهی به کارنامه هنری کارگردانان و تهیه‌کنندگان داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که بیشتر خطه گیلان و مازندران برای تصویربرداری انتخاب شده که در این باره می‌توان به جاده چالوس، آهوی ماه نهم، از یادرفته، دنیای شیرین دریا و… اشاره کرد. همچنین چند مجموعه همچون روزی روزگاری، در مسیر زاینده‌رود و… هم در اصفهان تصویربرداری شده است. در مجموع، تهران‌گریزی در سریال‌های نمایشی مورد توجه مخاطبان قرار گرفته و انتظار می‌رود این موضوع پررنگ‌تر شود.
در واقع مخاطبان علاقه‌مند هستند به واسطه تماشای آثار نمایشی یا مستند که از رسانه ملی پخش می‌شود، سفرهای مجازی به استان‌های مختلف ایران داشته باشند و به این واسطه با جاذبه‌های ایران آشنا شوند. به همین دلیل شاهد هستیم که گاهی این اتفاق رخ می‌دهد و قصه‌هایی نوشته می‌شود که ماجراهای آن در یک شهرستان رخ می‌دهد.
البته این اتفاق گاهی شامل حال نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگانی که در تهران مستقر هستند، نمی‌شود و معمولا مراکز استان‌ها که هر کدام از آنها شبکه‌های مستقل دارند، آثاری در قالب‌های مختلف -از کارهای نمایشی گرفته تا مستند- تولید می‌کنند تا از این طریق زیبایی‌های استان خودشان را به منصه ظهور برسانند. این رخداد در سال‌های اخیر رونق بیشتری داشته و ما شاهد تولید و پخش سریال‌های مختلف بودیم که در مراکز استان‌ها تولید شده و از شبکه‌های سراسری روانه آنتن شده است. بنابراین باید این موضوع را به فال نیک گرفت که چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد، زیرا مخاطبان به واسطه تماشای آثار متوجه بخشی از زیبایی‌های ایران می‌شوند. همچنین برخی مواقع هم کارگردانان و تهیه‌کنندگان در تهران این سختی را به جان خریدند و کارهای‌شان را در شهرهای مختلف به تصویر کشیدند. تعداد این آثار کم نیست. نمونه شاخص این آثار را می‌توان به سریال‌های پایتخت و نون خ اشاره کرد که تولید آن به فصل‌های بعدی رسیده است و توانسته مخاطبان زیادی را جذب کند.
سیروس مقدم برای قصه پایتخت سراغ خطه مازندران رفت. او برای ساخت سریال علی‌البدل سراغ روستایی در استان همدان رفت. سعید آقاخانی هم خطه کرمانشاه را انتخاب کرد تا به واسطه قصه طنز شیرین بتوانند جاذبه‌های این مناطق از ایران را به تصویر بکشند. همچنین راما قویدل برای ساخت سریال تلویزیونی ایلدا سراغ روستایی در خرم‌آباد رفت و قصه‌اش را در آنجا به تصویر کشید. فریدون حسن‌پور هم از آن کارگردانانی است که برای ساخت گذر از رنج‌ها سراغ استان گیلان رفت و روایتگر زندگی زنی به نام دنیا از لحظه تولد تا مرگ بود. البته اگر نگاهی به کارنامه هنری کارگردانان و تهیه‌کنندگان داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که بیشتر خطه گیلان و مازندران برای تصویربرداری انتخاب شده که در این باره می‌توان به جاده چالوس، آهوی ماه نهم، از یادرفته، دنیای شیرین دریا و… اشاره کرد. همچنین چند مجموعه همچون روزی روزگاری، در مسیر زاینده‌رود و… هم در اصفهان تصویربرداری شده است. در مجموع، تهران‌گریزی در سریال‌های نمایشی مورد توجه مخاطبان قرار گرفته و انتظار می‌رود این موضوع پررنگ‌تر شود.
