نعیمه نظام‌دوست در گفت‌وگویی از حضورش در سریال در حال پخش «چشم‌بندی» گفت. او همچنین در این گفت‌وگو به آسیب‌شناسی سریال‌های کمدی تلویزیون و راهکارش برای موفقیت این رسانه در حوزه طنز اشاره داشت.
نظام‌دوست ابتدا با اشاره به حضورش در سریال طنز «چشم‌بندی» می‌گوید: قطعا کار در کنار بزرگانی مثل آقای حمید لولایی و مرجانه گلچین عزیز همیشه برایم یک افتخار است و آنقدر دوست‌شان دارم که وقتی در کاری حضور دارند، با عشق قبول می‌کنم که من هم باشم و در کنارشان یاد بگیرم. همچنین کارکردن با شاهد احمدلو، کارگردان و سلیم ثنایی به عنوان تهیه‌کننده که از دوستان قدیمی‌ام هستند، برایم حس خوبی دارد. در مجموع «چشم‌بندی» یک گروه منسجم و همدل هستند و این خیلی خوب است.
او اظهار می‌کند: نقشم در سریال «چشم‌بندی» را دوست داشتم، از کار خوشم آمد و پذیرفتم؛ ضمن این که پارتنر من آقای سیاوش مفیدی است و ما سال‌ها مقابل هم بازی کرده‌ایم، کار همدیگر را می‌بینیم و می‌شناسیم و نوع کمدی یکدیگر را بلدیم. همچنین دوستان دیگری مثل آقای شهرام قائدی و سروش جمشیدی و خیلی از دوستان که همیشه تجربه‌های خوبی در کنار هم داشتیم، برایم قابل احترام هستند. آشنایی‌ام با شاهد احمدلو به سال‌ها پیش برمی‌گردد. اولین بار برای سریال «خانه اجاره‌ای ۲» با ایشان همکاری داشتم و بعد از آن در تله‌فیلم «ما خونه نیستیم» و سومین همکاری‌ام سریال «چشم‌بندی» است.
بازیگر سریال‌های ساعت خوش، نوروز ۷۲، حلقه سبز، چاردیواری، ساختمان پزشکان، پایتخت ۱ و نون.خ۱ در ادامه با تاکید بر این که اخلاق کارگردان مهم‌ترین عامل موفقیت یک فیلم یا سریال است، ادامه می‌دهد: آقای احمدلو کارگردان بااستعداد و خلاقی است و بسیار انرژی دارد. از طرفی کار طنز را بلد است و کارگردان بااخلاقی است. اخلاق مهم‌ترین ویژگی یک کارگردان است. وقتی کارگردان عصبی باشد و استرس را به بقیه گروه منتقل کند به نظرم نتیجه خوبی جز یک پشت صحنه بد و یک کار ضعیف نخواهد داشت ولی آقای احمدلو واقعا اخلاق خوبی دارد. ما به واسطه ایشان و تهیه‌کننده، سریال پشت صحنه بسیار خوبی داشتیم.
بازیگر «چشم‌بندی» سپس در پاسخ به این پرسش که این روزها فیلمنامه، بزرگ‌ترین معضل تلویزیون به ویژه در حوزه طنز است، به نظر شما این بخش چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد، چنین بیان می‌کند: فیلمنامه خیلی مهم است چون سلیقه مردم در مورد طنز تغییر کرده و سخت سلیقه‌تر شده‌اند. خنداندن مردم خیلی سخت است و اگر در این شرایط پایه و بنیان فیلمنامه درستی نداشته باشیم قطعا کار آسیب می‌بیند. مردم بازیگران کمدی را به‌خوبی می‌شناسند و با نوع کارهایشان آشنا هستند و آنها را همان طور که هستند دوست دارند. گاهی اوقات خیلی از بازیگران کمدی ما تکرار می‌شوند و به واسطه این که مردم کاراکتر و شخصیت‌هایشان را پذیرفته‌اند، دوست‌شان دارند و اینجا فیلمنامه است که جهت می‌دهد به این که فلان کمدی را به چه سمتی هدایت کنیم. نظام‌دوست که معتقد است در سریال «چشم‌بندی» موقعیتهای کمدی خوبی طراحی شده‌اند و ادامه می‌دهد: من خیلی به فیلمنامه وابسته‌ام و بسیار برایم مهم است. وقتی فیلمنامه کمدی را می‌خوانم اگر خودم بخندم، می‌گویم پس بیننده هم حتما می‌خندد چون در کار خیلی سخت می‌خندم؛ البته در حالت عادی همیشه می‌خندم اما نسبت به کار سختم و دوست دارم فیلمنامه‌ای باشد که واقعا مردم بتوانند بخندند و شاد شوند. در سریال «چشم‌بندی» موقعیتهای کمدی خوبی داریم که به واسطه موقعیت‌هایی که توسط فیلمنامه‌نویسان خوب‌مان به سرپرستی آقای امیر ابیلی طراحی شده و بازیگران کمدی همراه با مشورت کارگردان (شاهد احمدلو) ساخته می‌شوند، شکل می‌گیرند و می‌خندانند. ما در این مجموعه به زور مخاطب را نخنداندیم.
او درباره ادامه حضور در «محله گل و بلبل» و این که آیا به همکاری با داریوش فرضیایی(عمو پورنگ) ادامه خواهد داد، توضیح می‌دهد: بستگی دارد تلویزیون بخواهد این اتفاق بیفتد یا خیر. من یک دِینی به کودکان مملکتم دارم و دوست دارم انجام بدهم. به هر حال ما بازیگری هستیم که سال‌ها کارهای دیگری انجام داده‌ایم اما در این هفت، هشت سال اخیر تصمیم گرفتم به کار کودک هم بپردازم چون کودکان دغدغه‌ام هستند؛ بنابراین نقش متفاوتی را قبول کردم که خیلی هم دشوار بود و به نظرم خدا را شکر برای مردم قابل پذیرش شد و این خیلی حس خوبی برایم بر جای گذاشت. من افتخار می‌کنم که برای کودکان با این گروه کار کردم، گروه خیلی خوبی هستند. به نظرم برنامه پورنگ برند تلویزیون است و کار باشخصیتی است. من شخصا به این برنامه احترام می‌گذارم؛ ضمن این که خود آقای فرضیایی واقعا انسان شریفی است.
او اظهار می‌کند: نقشم در سریال «چشم‌بندی» را دوست داشتم، از کار خوشم آمد و پذیرفتم؛ ضمن این که پارتنر من آقای سیاوش مفیدی است و ما سال‌ها مقابل هم بازی کرده‌ایم، کار همدیگر را می‌بینیم و می‌شناسیم و نوع کمدی یکدیگر را بلدیم. همچنین دوستان دیگری مثل آقای شهرام قائدی و سروش جمشیدی و خیلی از دوستان که همیشه تجربه‌های خوبی در کنار هم داشتیم، برایم قابل احترام هستند. آشنایی‌ام با شاهد احمدلو به سال‌ها پیش برمی‌گردد. اولین بار برای سریال «خانه اجاره‌ای ۲» با ایشان همکاری داشتم و بعد از آن در تله‌فیلم «ما خونه نیستیم» و سومین همکاری‌ام سریال «چشم‌بندی» است.
بازیگر سریال‌های ساعت خوش، نوروز ۷۲، حلقه سبز، چاردیواری، ساختمان پزشکان، پایتخت ۱ و نون.خ۱ در ادامه با تاکید بر این که اخلاق کارگردان مهم‌ترین عامل موفقیت یک فیلم یا سریال است، ادامه می‌دهد: آقای احمدلو کارگردان بااستعداد و خلاقی است و بسیار انرژی دارد. از طرفی کار طنز را بلد است و کارگردان بااخلاقی است. اخلاق مهم‌ترین ویژگی یک کارگردان است. وقتی کارگردان عصبی باشد و استرس را به بقیه گروه منتقل کند به نظرم نتیجه خوبی جز یک پشت صحنه بد و یک کار ضعیف نخواهد داشت ولی آقای احمدلو واقعا اخلاق خوبی دارد. ما به واسطه ایشان و تهیه‌کننده، سریال پشت صحنه بسیار خوبی داشتیم.
بازیگر «چشم‌بندی» سپس در پاسخ به این پرسش که این روزها فیلمنامه، بزرگ‌ترین معضل تلویزیون به ویژه در حوزه طنز است، به نظر شما این بخش چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد، چنین بیان می‌کند: فیلمنامه خیلی مهم است چون سلیقه مردم در مورد طنز تغییر کرده و سخت سلیقه‌تر شده‌اند. خنداندن مردم خیلی سخت است و اگر در این شرایط پایه و بنیان فیلمنامه درستی نداشته باشیم قطعا کار آسیب می‌بیند. مردم بازیگران کمدی را به‌خوبی می‌شناسند و با نوع کارهایشان آشنا هستند و آنها را همان طور که هستند دوست دارند. گاهی اوقات خیلی از بازیگران کمدی ما تکرار می‌شوند و به واسطه این که مردم کاراکتر و شخصیت‌هایشان را پذیرفته‌اند، دوست‌شان دارند و اینجا فیلمنامه است که جهت می‌دهد به این که فلان کمدی را به چه سمتی هدایت کنیم. نظام‌دوست که معتقد است در سریال «چشم‌بندی» موقعیتهای کمدی خوبی طراحی شده‌اند و ادامه می‌دهد: من خیلی به فیلمنامه وابسته‌ام و بسیار برایم مهم است. وقتی فیلمنامه کمدی را می‌خوانم اگر خودم بخندم، می‌گویم پس بیننده هم حتما می‌خندد چون در کار خیلی سخت می‌خندم؛ البته در حالت عادی همیشه می‌خندم اما نسبت به کار سختم و دوست دارم فیلمنامه‌ای باشد که واقعا مردم بتوانند بخندند و شاد شوند. در سریال «چشم‌بندی» موقعیتهای کمدی خوبی داریم که به واسطه موقعیت‌هایی که توسط فیلمنامه‌نویسان خوب‌مان به سرپرستی آقای امیر ابیلی طراحی شده و بازیگران کمدی همراه با مشورت کارگردان (شاهد احمدلو) ساخته می‌شوند، شکل می‌گیرند و می‌خندانند. ما در این مجموعه به زور مخاطب را نخنداندیم.
او درباره ادامه حضور در «محله گل و بلبل» و این که آیا به همکاری با داریوش فرضیایی(عمو پورنگ) ادامه خواهد داد، توضیح می‌دهد: بستگی دارد تلویزیون بخواهد این اتفاق بیفتد یا خیر. من یک دِینی به کودکان مملکتم دارم و دوست دارم انجام بدهم. به هر حال ما بازیگری هستیم که سال‌ها کارهای دیگری انجام داده‌ایم اما در این هفت، هشت سال اخیر تصمیم گرفتم به کار کودک هم بپردازم چون کودکان دغدغه‌ام هستند؛ بنابراین نقش متفاوتی را قبول کردم که خیلی هم دشوار بود و به نظرم خدا را شکر برای مردم قابل پذیرش شد و این خیلی حس خوبی برایم بر جای گذاشت. من افتخار می‌کنم که برای کودکان با این گروه کار کردم، گروه خیلی خوبی هستند. به نظرم برنامه پورنگ برند تلویزیون است و کار باشخصیتی است. من شخصا به این برنامه احترام می‌گذارم؛ ضمن این که خود آقای فرضیایی واقعا انسان شریفی است.
