استقلالی ها ثابت کرده‌اند که بعد از بازنشستگی بی خیال فوتبال نمی‌شوند.
باشگاه استقلال نه فقط در ساختن بازیکنان شاخص فوتبال ایران به توفیقات بزرگی دست یافته، بلکه در ساخت و پرورش مربیان نیز ید طولایی دارد؛ به مراتب جلوتر از باشگاه پرسپولیس. شاید باشگاه پرسپولیس را بتواند در حوزه انتقال بازیکن به اروپا موفق دانست اما استقلال باشگاهی بوده که مربیان متعددی را به فوتبال ایران معرفی کرده است. بخشی از مربیان استقلالی که سابق در فوتبال ایران فعال بودند یا به مرز بازنشستگی رسیده‌اند(مانند مظلومی) و یا اینکه چشم از دنیا فرو بسته‌اند اما همین حالا تعداد قابل توجهی از مربیان استقلالی نقش‌آفرینند و سرنوشت فوتبال را در دست گرفته‌اند.
امیر قلعه‌نویی مهم‌ترین نام در میان استقلالی‌های شاغل در لیگ برتر است. مردی که با وجود ناکامی سال‌های اخیر درکسب جام اما عقبه‌ای پررنگ و طولانی در فوتبال ایران دارد و اکنون در وضعیتی است که حتی زمزمه حضورش در تیم ملی و تیم امید ایران نیز شنیده می‌شود.
بعد از امیر قلعه‌نویی بدون شک نام فرهاد مجیدی جلوتر از دیگر مربیان در مقابل دیدگان‌مان قرار می‌گیرد. مردی که اکنون در باشگاه الاتحاد کلبای امارات مشغول است که بواسطه تصاحب یک جام قهرمانی در لیگ برتر بعد از امیر به‌عنوان موفق‌ترین سرمربی استقلالی فوتبال ایران به حساب می‌آید.
ساکت الهامی با اینکه در استقلال سابقه بازی ندارد اما از مکتب استقلال به فوتبال معرفی شد. مردی که صاحب دو جام قهرمانی در حذفی شده است؛ یکی با تراکتور و دیگری با نساجی. الهامی در میان مربیان استقلالی حاضر در فوتبال ایران جایگاه سوم را دارد.
جواد نکونام را هم باید در همین ردیف قرار داد. مردی با انگیزه متفاوت که البته در فصل جاری اوضاع بر وفق مرادش نیست و نتوانسته همچون فصول گذشته در مربیگری در فولاد موفق باشد. نکونام نیز اما موفقیت‌هایی در فوتبال ایران به دست آورده که حائز اهمیت است. صعود با نساجی به لیگ برتر و قهرمانی در سوپرجام با فولاد دستاورد مهمی برای سرمربی استقلالی فولاد محسوب می‌شود.
بعد از این گزینه‌ها سیدمهدی رحمتی نیز توانسته نگاه‌ها را به سمت و سوی خود جلب کند. مردی که مربیگری را همزمان با روزهای پایانی دروازه‌بانی‌اش در تیم پدیده مشهد آغاز کرد. رحمتی اکنون در آلومینیوم اراک شرایط امیدوارکننده‌ای را سپری می‌کند و توانسته با بازیکنان جوان و آینده‌دار فوتبال محکمی را با این تیم اراکی به معرض دیده بگذارد.
بعد از رحمتی باید از علیرضا منصوریان یاد کرد. مردی که بعد از یک دوره ناکامی دوران بیرون گودنشینی را تجربه می‌کند. اما یادمان نمی‌رود که علی منصور در تیم نفت تهران چگونه منشأ تحول بود. شاید اگر منصوریان در انتخاب استقلال عجله نمی‌کرد همچنان در فوتبال ایران دوام داشت. با این حال منصوریان نیز در استقلال ساخته و پرداخته شد.
بین گزینه‌های استقلال باید یادی هم کنیم از رضا عنایتی. او اخیراً از تیم نفت مسجد سلیمان استعفا داده است اما همین که آقا رضا در همین سال‌های آغازین مربیگری توانسته مورد اعتماد تیم‌های لیگ برتری قرار بگیرد، نشان از اثرگذاری‌اش دارد.
در میان مربیان استقلالی قطعاً مهدی پاشازاده نیز جایگاهی دارد اما آقا مهدی هیچگاه در لیگ برتر فرصت مربیگری نداشته است اما سوابق او در لیگ یک و دو طولانی است و در این حوزه تحول‌گرا بوده است.
نام مربیان استقلالی اما به همین اسامی ختم نمی‌شود. صمد مرفاوی، سرمربی تیم جوانان ایران یک مربی ذاتاً استقلالی است. مردی با اخلاق که همین خصوصیات سبب شد تا فدراسیون فوتبال مسئولیت خطیر هدایت جوان‌های فوتبال ایران را به او بسپارد.
بدون شــــــــک تعــــــــداد مربیـــــــــــانی که از مکتــــــــــــــب استقلال برخواهند خاست درآینــــــــده فزونی خــــــــــــواهد گرفـــــــت. آرش برهانی، مجتبـــــــــــــــی جباری، آندرانیــــــــک تیموریان، حیدری، قربانی، صادقی و… ظرفیت کافی برای رسیدن به مدارج بالا را دارند و هیچ بعید نیست نسل جدید مربیان استقلالی توسط این اسامی در فوتبال ایران شکل بگیرد.
