جواد عزتی؛ صعود پله پله کمدین تراژیک!

این روزها شبکه نسیم هر از گاهی بخشهایی از «قرارگاه مسکونی» و «سه دونگ سه دونگ» را روی آنتن می برد که جواد عزتی در آنها هنوز یک چهره صرفاً تلویزیونی بوده است. سریال هایی محصول دهه ۸۰ در کنار در پروژه های پربیننده مهران مدیری از جمله «باغ مظفر» و بویژه کاراکتر «بابا اتی» در مجموعه ویدئویی «قهوه تلخ» که عزتی آرام آرام از دل آنها توانست خود را به عنوان یک کمدین تثبیت کند. اغلب کارهای تلویزیونی او مایه های کمیک دارند و حتی در نخستین فیلم سینمایی اش «طلا و مس» هم به نوعی او حکم مزه پران فیلم را دارد. اگر «فرشته‌ها با هم می‌آیند» (حامد محمدی) در سال ۹۲ را نخستین نقش اصلی عزتی در یک فیلم سینمایی محسوب کنیم، او تنها در کمتر از پنج سال در سینما توانسته خود را به جایگاهی برساند که تهیه کنندگان و کارگردانان برایش سر و دست بشکنند و منتظرش بمانند. گیشه هم اغلب طی این سالها مواجهه گرمی با این بازیگر داشته است. جالب آنکه اتفاقا با وجود هجمه ای که علیه کارهای کمدی کم ارزش در ماه های اخیر شکل گرفته، عزتی برخلاف همکاران و همبازیانش بابت بازی در چنین فیلمهایی کمتر مورد اصابت نقدهای تند و تیز قرار گرفته است. گویی او به تعبیری در حضوری حاضر و غایب و یا مرئی و نامرئی هم در این فیلمها یک پایه اصلی فروش و مایه دلگرمی گیشه است. شای یکی از دلایل این نوع نگاه منتقدان و مردم به عزتی را بتوان در جنس خاص کمدی او و نیز ظهور غافلگیر کننده اش در درام های جدی دانست. او هر چند برای نخستین بار در سینما با انتخاب درست هومن سیدی در اواخر دهه ۸۰ در فیلم «آفریقا» نقشی جدی را بازی کرد و جایگیری اش هم دقیق بود، اما «ماجرای نیمروز» در سال ۹۵ انقلابی بزرگ در کارنامه بازیگری او رقم زد. عزتی با گریمی که به تعبیر سیاسیون او را شبیه سعید امامی کرده بود، با اقتدار تمام ریسک قرار گرفتن در اتمسفری دراماتیک و کاملا عبوس را به جان خرید. خطرپذیری ای که نتیجه درخشانی داشت.
عزتی حالا گزینه ای قابل اعتماد برای هر جور نقشی است که فکرش را بکنید. چیزی شبیه به تام هاردی که از نظر چهره میان این دو وجوه اشتراکی هم دیده می شود!
عزتی با بهره گیری از نوع خاصی از ممیک صورت که نمونه کارکردش را در بازیهای اولیور هاردی یا مهران مدیری مشاهده کرده ایم، جدیتی مضحک در کمدی ها دارد. از سوی دیگر در آثار جدی هم رعب انگیزی کمدی های رنگ باخته و حل شده در تنگناها و بحران ها بسیار به کار باورپذیری او در نقشها می آید. برای درک این حرف بازی او را در فیلمهای اخیر «تنگه ابوقریب» و «لاتاری» با «هزارپا» مقایسه کنید!
جواد عزتی این روزها تولد ۳۷ سالگی اش را جشن می گیرد و جالب آنکه حضورش در جشنواره فیلم فجر ۳۷ نیز می تواند امسال برایش شگفتی های تازه ای در پی داشته باشد. او دو سال پیش یک سیمرغ برای نقش مکملش در «ماجرای نیمروز» صید کرده و شاید امسال بتواند یکی دیگر هم بگیرد تا به قول رضا عطاران آندو را با هم بیندازد! او امسال با فیلم «ماجرای نیمروز؛ رد خون» (محمدحسین مهدویان) در بخش سودای سیمرغ و «جان دار» (حسین امیری دوماری،پدرام امیری) در بخش نگاه نو در این رویداد حضور دارد که در این دومی ظاهراً کاری کرده کارستان. ضمن اینکه از این بازیگر «پارادایس» (علی عطشانی) از سه سال پیش تاکنون به محاق رفته و «دو طبقه روی پیلوت» (ابراهیم ابراهیمیان) و «ما همه با هم هستیم» (کمال تبریزی) که هردو راهی به جشنواره امسال نیافتند، در نوبت اکران هستند. او همچنین قرار است در نخستین سینمایی سروش صحت با عنوان «پیچ تند» هم بازی کند