تقابل امیر قلعهنویی و استقلال همیشه از جذابیتهای لیگ ایران بوده است اما این بار همسایگی این دو تیم در جدول ردهبندی و شرایط و حواشی پیرامون این مربی استقلالی بر حساسیت بیشتر این بازی افزوده است. استقلال و گلگهر سیرجان در حالی به مصاف یکدیگر میروند که سرمربی سابق آبیها، آمار خوبی مقابل تیم محبوبش ندارد. بهطورکلی قلعهنویی ۳۰ بار در رقابتهای مختلف به مصاف استقلال رفته است که در این بازیها ۱۰ پیروزی، ۵ تساوی و ۱۵ باخت کسب کرده است.
قلعهنویی فقط ۶ بار با تیم گلگهر به مصاف استقلال رفته است که هر ۶ مصاف با شکست تیم او به پایان رسیده است. بازی دو تیم در نیمفصل اول با پیروزی ۲ بر یک تیم استقلال همراه شد. هرچند در این بازی دو تیم تا آخرین دقایق مساوی پیش رفتند اما گل دقیقه ۹۸ یامگا مچ این مربی را خواباند تا قلعهنویی بار دیگر ناکامی مقابل تیم سابقش را تجربه کند.
این اما همه ماجرای آن بازی دراماتیک نبود. در این رقابت استارت جنجالهای ساپینتو زده شد و آن کارت قرمز معروف و لگد به درب شیشهای را از سرمربی استقلال شاهد بودیم. در پی این اتفاق و درحالیکه قلعهنویی ظاهرا آرام و دست به سینه روی نیمکت نشسته بود دیگر مربیان نیمکت گلگهر از خجالت ساپینتو درآمدند و در کمال تعجب دیدیم که که قلعهنویی خود را کنار کشیده بود و علاقهای نه به آرام کردن جو داشت و نه درگیری با دیگران نشان نمیداد و زد و خورد سایرین را به تماشا نشسته بود.
حال در آستانه بازی حساس دو تیم باز هم شاهد تقابل این دو مربی هستیم. با این تفاوت که دیگر قطعا شاهد آن تعریف و تمجیدهای ابتدای بازی از مربیان دو تیم نخواهیم بود. چراکه این دو دیگر با هم آشنا شدند و نهتنها خودشان که ما هم گول آن حرفهای بازی رفت را نمیخوریم. از این رو جدال حساس همیشگی آنها حساستر هم شده است.
قلعهنویی مرد بزنگاههای سخت نیست
اگر بخواهیم این بازی را از بعد دیگر حساس بدانیم باید به انتخاب قلعهنویی بهعنوان یکی از کاندیداهای نیمکت تیم ملی اشاره کنیم. این مربی که البته پیش از این هم سابقه مربیگری در تیم ملی داشته همچنان یکی از گزینههاست و اینطور که شنیدیم برای اینکه در جمع کاندیداها قرار بگیرد و از جدیترین گزینهها باشد تلاش بسیاری کرده است. این مربی همین چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی از تلاشهایی که سابقا در تیم ملی انجام داده صحبت کرده بود و مشخص بود میخواهد شانسی دوباره در تیم ملی داشته باشد. او بر این باور است که در دوره قبل ناعادلانه و درحالیکه نباخته بود برکنارش کردند.
تیم ملی با قلعهنویی در مسابقات انتخابی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ با کسب ۴ پیروزی و ۲ تساوی مقام نخست گروهش را با ۳ امتیاز بالاتر از کره جنوبی کسب کرد. در رقابتهای مرحله نهایی جام ملتهای آسیای همان سال، تیم ملی ایران پس از صدرنشینی در گروه، با ۷ امتیاز و ایستادن بالاتر از ازبکستان و چین در مرحله گروهی، در یکچهارم نهایی با ضربات پنالتی در مقابل کره جنوبی حذف شد. او درحالیکه نباخته بود، ولی در ضربات پنالتی حذف شد و از تیم ملی کنار رفت. از این رو کار خود را در این تیم نیمهتمام میداند و دوست دارد بار دیگر برگردد و اشتباهات گذشته را تکرار نکند. غافل از اینکه این مربی با توجه به عملکردی که در گلگهر دارد و آنچه از او در طول دوران مربیگریاش دیدیم، بیشتر یک مربی باشگاهی موفق است که آن هم در بزنگاههای حساس نمیتواند از خود توانایی لازم را نشان دهد و شاید بیشترین دلیل مخالفت با او برای هدایت تیم ملی همین مهم باشد.
توصیه گلگهریها به ژنرال
حتما میدانید قلعهنویی که با تلاش فراوان نامش در جمع کاندیداهای مربیگری تیم ملی قرار گرفت از پذیرفتن این سمت انصراف داده است. باور این واقعیت که قلعهنویی از تیم ملی بگذرد سخت است. با این حال او این ریسک را کرد و به قول خودش با اینکه برنامه مدونی آماده کرده بود کنار کشید. این انصراف را اگر از ابعاد مختلف نگاه کنیم تصمیم جالبی بود. او میداند فدراسیون فوتبال مربی خارجی میخواهد و هر مربی ایرانی که کاندید شده یا به بازی گرفته شده یا اگر به این تیم برسد دورانی کوتاه و بهقولی موقت خواهد داشت. البته گفته میشود قلعهنویی اخیرا شروطی را برای پذیرش هدایت تیم ملی مطرح کرده که اگر این خبر صحت داشته باشد نشان میدهد که نباید تصمیمش برای انصراف را چندان جدی گرفت.
از طرفی او رابطه خوبی با مدیران گلگهر دارد و اگر در این تیم بماند و با آنها همکاری کند شاید تا سه، چهار سال دیگر نیز این تیم متمول را در اختیار داشته باشد. شنیدیم در جلسه اخیری که او با مسئولان تیم گلگهر داشته دوستانش به او وعدههای تازهای دادند. امیرخان هرچند هنوز با تیم گلگهر به مقامی دست پیدا نکرده و هر بار در بالای جدول تا نزدیکی جام میرود و تشنه بر میگردد اما تیم گلگهر کمنام و نشان را سر زبانها انداخت. از این رو در جلسه اخیری که با مسئولان این تیم داشت از آنها وعدههایی گرفت که او را در دوراهی تیم ملی و گلگهر قرار داد. در این تیم قلعهنویی جایگاه خود را دارد. دوستانش به او اعتقاد دارند و شخصیت خاصی به او میدهند. تیم و امکانات و بازیکنان خوب، همه چیز برایش فراهم است و از همه مهمتر، از شواهد بر میآید که مبلغ قراردادش نیز بسیار راضیکننده است. بدون شک حالا که او در رده مربیان ملی قرار گرفته و از فدراسیون پیشنهاد دارد مسئولان این باشگاه نیز در صورت ادامه همکاری با او تلاش میکنند تا شرایط بهتری را برایش فراهم کنند. در واقع دوام این مربی در تیم گلگهر با توجه به اینکه او اغلب چند فصل یک بار تیم عوض میکند نشان از رضایت کامل او دارد. در واقع قلعهنویی کجا میخواهد برود که چنین بازیکنانی در اختیارش بگذارند و امکانات برایش فراهم باشد. قطعا این امتیازها به او کمک کرده تا گلگهر را همواره در بین مدعیان نگه دارد هرچند میدانیم او در کنار این امکانات مدعی شده و چهبسا با دست خالی کاری از او بر نمیآمد. از این رو ما میدانیم که او بدون این امکانات اصلا مسئولیت تیمی را نمیپذیرد. با این حال قلعهنویی در شرایط خوب گلگهر هم هنوز به مقامی دست پیدا نکرده است. به همین دلیل وقتی قلعهنویی در جلسه با مسئولان باشگاه گلگهر از آنها وعدههای تازه و جذابی شنید تصمیم گرفت کمی برای فدراسیون ناز کند. به این ترتیب تیم ملی نیز این فرصت را دارد تا این مدت به دنبال تامین منابع مالی خود بوده و مربی خارجی را به خدمت بگیرد. اینطوری هم ژنرال از پیشنهاد مربیگری در تیم ملی کنار کشیده است و به قولی نپذیرفته است و هم با این ادعا که به خاطر گلگهر کنار کشیده است جایگاهش در باشگاه گلگهر بالا رفته و بهتر شده است. به هر حال او حداقل یک جام به سیرجانیها بدهکار است هرچند به نظر میرسد در این بین این قلعهنویی است که از هر دو طرف برد کرده است.