در حالی که گزارش پلیس یک ماه پیش ارائه شده بود، اخیرا و تنها یک روز پس از اینکه جشنواره فیلم کن اعلام کرد که فیلم ساخته این کارگردان برای افتتاحیه هفتاد و ششمین دوره خود انتخاب شده است، اخبار مربوط به آن منتشر شد.
اگرچه مجله مدیاپارت تا به حال درباره «مایون» تحقیق نکرده است، اما مجموعهای از داستانها درباره شوهر سابقش «لوک بسون» منتشر کرده است که او یک دختر به نام «شانا بسون» دارد. مجله مدیاپارت جنبش #MeToo را در فرانسه رهبری میکند، اولین شهادت «سند ون روی» بازیگر بلژیکی-هلندی را منتشر کرد که «بسون» را به تجاوز جنسی متهم کرد اما در نهایت پرونده مختومه شد. این مجله همچنین شهادت «آدل هنل» بازیگر فرانسوی را منتشر کرد که «کریستوف روگیا» کارگردان سینما را به آزار جنسی در دوران خردسالی متهم کرد.
«مایون» که در مصاحبههای قبلی خود گفته بود که جنبش #MeToo را نمیپذیرد، «جانی دپ» را در حالی برای بازی در نقش پادشاه فرانسه لوئی پانزدهم در فیلم «ژان دو باری انتخاب کرد که این بازیگر هالیوودی در میانه کشمکش حقوقی خود با همسر سابقش «امبر هرد» بود.
در فیلم «ژان دو باری» خود «مایوین» در نقش اصلی ژان دو باری در کنار «جانی دپ»، «بنجامین لاورنه»، «ملویل پوپو»، «پیر ریچارد»، «پاسکال گرگوری» و «ایندیا هیر» نقشآفرینی کرده و داستان فیلم درباره رابطه پرفراز و نشیت لویی پانزدهم با همسرش مادام دو باری است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «ژان ووبرنیه»، زن جوان طبقه کارگر تشنه فرهنگ و لذت است که از هوش و جذابیت خود استفاده میکند تا پله های نردبان اجتماعی را یکی یکی بالا برود. او مورد علاقه پادشاه لویی پانزدهم قرار میگیرد که بی اطلاع از وضعیت خود به عنوان یک نجیب زاده، میل خود را برای زندگی دوباره به دست می آورد. آنها دیوانه وار عاشق می شوند. ژان بر خلاف همه اصول و آداب، به ورسای نقل مکان می کند، جایی که ورود او باعث رسوایی دربار میشود…
«مایون» که کارگردانی، نگارش فیلمنامه بازیگری و تهیهکنندگی این فیلم رابر عهده دارد، اولین فیلم بلند خود «منو ببخشید» را در سال ۲۰۰۶ کارگردانی کرد. سینمای او در حال حاضر با واقعیت خاصی آغشته است، که آزادانه از زندگی خودش برای شکل دادن به شخصیتها و داستانهایش الهام گرفته است. جستوجوی هویت، خودسازی و خانواده در مرکز آثار او قرار دارند. او در سال ۲۰۱۱، با فیلم «سیاست» برنده جایزه هیات داوران جشنواره کن شد و چهار سال بعد با فیلم «پادشاه من» جایزه بهترین بازیگر زن را برای «امانوئل برکو» در کن به ارمغان آورد.