علی مصفا؛ پرکاری در سکوت و بدون حاشیه

علی مصفا اگرچه به دلیل قرار گرفتن نامش در کنار چهره ای مثل لیلا حاتمی پتانسیل حاشیه پردازی و مدام توی چشم بودن را دارد، اما او این طور شخصیتی ندارد. گویی همان جنس از رمز و راز و شخصی گرایی که از نقشهایش به برمی تابد، در خلقیاتش هم قابل لمس و تشخیص است. اگر گاهی هم از در اعتراض و گلایه درمی آید، چنان منعطف و نرم عمل می کند که به کسی برنخورد و دل کسی نلرزد. این اعتراض می تواند به نابرابری در اکران باشد یا چیز دیگر، در هر حال مصفا پا از دایره ادب و حرمت بیرون نمی گذارد و ترجیح می دهد با رفتارهای غیرفرهنگی هم فرهنگی برخورد کند. کاری دشوار در زمانه ای که مدام عصبیت و افراط می طلبد و فشار می آورد.
شاید همین رویه حاشیه گریزی او هم سبب شده که کسی خیلی حواسش نباشد او امسال با پنج فیلم در جشنواره فجر ۳۷ جزو پرکارهاست. او دو فیلم «سال دوم دانشکده من»(رسول صدرعاملی) و «مردی بدون سایه» (علیرضا رییسیان) را در بخش سودای سیمرغ دارد و «روزهای نارنجی» هم با بازی او در بخش نگاه نو شرکت دارد. ضمن اینکه در مقام تهیه کننده، «مسخره باز» (همایون غنی نژاد) و «یلدا» (مسعود بخشی) را هم در بخش نگاه نو دارد تا شانس او برای کاندیداتوری یا حتی دریافت جایزه را افزایش دهد.
از مصفا امسال «گرگ بازی»(عباس نظام دوست) به اکران رسید. فیلمی که علی رغم ستایش نسبی از سوی منتقدان، در گیشه جواب نگرفت و در نهایت با حدود یک میلیارد و دویست میلیون تومان کنار رفت.این بازیگر فعلا با «درساژ» (پویابادکوبه) روی پرده است که فروش نازلی دارد و رسما باید آنرا جزو شکست خوردگان تلقی کرد.
این بازیگر در «حکایت دریا» هم در کنار همسرش نقش آفرینی کوتاهی در فیلم بهمن فرمان آرا داشته است. حضور مشترک او در چند فیلم اخیر با همسرش با توجه به نقشهای پررنگ حاتمی در آنها حتی شاید شبهه سفارش شدن را هم پیش بیاورد. با این حال مصفا همچنان بدون حاشیه و با اعتدال و علاقه به پیگیری دغدغه هایش در سینمای گیشه زده و کمدی پرست امروز پیش می رود و فعالیت می کند.