آخرین حضورش در تلویزیون به بازی در مجموعه «ایراندخت» به کارگردانی محمدرضا ورزی برمی گرد که چندی پیش روی آنتن شبکه یک بود. فخرالدین صدیق شریف که این روزها مجموعه «عملیات فوق سری» را روی آنتن شبکه یک دارد، از جمله هنرمندانی است که حضورش در قاب تلویزیون به نسبت گذشته کمتر شده که فیلمنامه های ضعیف و نه چندان حرفه ای مهمترین فاکتوری است که باعث شده این بازیگر مانند اغلب همکارانش کم کار باشد. اما این اواخر در دو سریال ایفای نقش کرده که در گفت و گو با بانی فیلم پیرامون این دو سریال و شرایط این روزهای تلویزیون مطالبی را بیان کرد که در ادامه می خوانید:
از فعالیت های اخیرتان بگویید در پروژه ای حضور دارید؟
– در حال حاضر که در هیچ سریالی بازی نمی کنم. اما مدتی است بازی در سریال «روزهای بیقراری۲» را به پایان رسانده ام. البته من در فصل یک حضور نداشتم و کاراکتری که بازی کردم، در فصل دوم به داستان پیوست.
درباره نقشی که در این سریال ایفا کرده اید، توضیح می دهید؟
– من در این مجموعه شخصیتی به نام امیرستار را بازی کردم که یکی از تجار بزرگ و خوشنام فرش تبریز است و شخصیت خاصی دارد که البته به دلیل ویژگی هایی که در داستان دارد، نمی تواند بیشتر از این درباره این شخصیت توضیح بدهم. به جهت اینکه اصل فیلمنامه و قصه لو می رود. اما در مجموع فکر می کنم کار خوبی بود و داستانی داشت که به نظرم می تواند هنگام پخش برای مخاطب جذاب باشد و در طول کار از همراهی مخاطب برخوردار باشد. بازیگران خوبی هم در این کار حضور داشتند.
گویا در سریال «عروس تاریکی» هم ایفای نقش کرده اید.
– بله البته تصویربرداری سریال همچنان ادامه دارد. اما به دلیل اینکه متن روزانه نوشته می شد و در اختیار بازیگر قرار می گرفت، هنوز نقش من در داستان به پایان نرسیده و تعدادی از سکانس ها ناقص است. اما فیلمنامه ای هم در دسترس نیست، از طرف گروه کارگردانی و تولید هم چیزی هنوز به من اعلام نشده است. البته قرارداد من تمام شده، اما منتظرم ببینم آن سکانس ها را چه زمانی می گیرند و به ما اعلام می کنند که باز به گروه ملحق شویم.
فکر می کنم با این شیوه کار کردن نتیجه خوبی حاصل نخواهد شد. اینکه فیلمنامه به صورت روزانه نوشته شود و به بازیگر داده شود کار حرفه ای نیست و کار را سخت تر می کند!
– بله خیلی کار سختی است و یکی از مشکلاتی که در حال حاضر وجود دارد، همین مسئله است. در گذشته اصلا شرایط اینگونه نبود. به عنوان مثال زمانی که «در چشم باد» به من پیشنهاد شد، فیلمنامه کامل را به من دادند تا مطالعه کنم و من هم بعد از اینکه کل فیلمنامه را مطالعه کردم، قرار داد بستم. با این شیوه کار کردن باعث می شود که ذهنیت بازیگر یک مقدار روشن تر شود. اینکه در کجای ماجرا قرار دارد و قرار است چه اتفاقاتی برایش در داستان رخ بدهد و چه ارتباطی با سایر کاراکترها در داستان دارد. اما چند سالی است که به دلیل شتابی که در تولید وجود دارد، به عنوان مثال طرح یک سریال ۴۵ قسمتی تصویب می شود و بعد از اینکه ۱۵ قسمت از فیلمنامه آماده شد، کار وارد مرحله تولید می شود و نویسنده در طول فیلمبرداری کار نگارش را انجام می دهد.
همین مسئله باعث می شود که به کلیت کار و بازی بازیگران لطمه وارد شود.
– قطعا لطمه می زند و به دلیل همین شرایط بلاتکلیفی در برخی آدمها به وجود می آید. البته «عروس تاریکی» هم داستان زیبایی دارد و من فیلمنامه را دوست داشتم. امیدوارم هنگام پخش هم مخاطب بتواند ارتباط خوبی با این سریال برقرار کند.
درباره شخصیتی که در این سریال ایفا کرده اید هم توضیح می دهید؟
– من در «عروس تاریکی» نقش یک قاضی بازنشسته را بازی کردم که در واقع با چالش های خاص خانوادگی روبرو می شود. ضمن اینکه پدر یکی از شخصیت های اصلی داستان هم هست که گره ها و ویژگی های خاص خودش را دارد. به نظرم این مجموعه هم کار جذابی است که البته همچنان گروه در حال کار هستند.
در این مدت در تئاتر و سینما هم فعالیت داشته اید؟
– سال گذشته تئاتر «سهروردی» را با شکرخدا گودرزی کار کردم. اما امسال به لحاظ زمانی نتوانستم تئاتر کار کنم. البته پیشنهاد داشتم. آقای مرزبان پیشنهاد دادند اما به دلیل حضورم در «روزهای بیقراری» و سفری که به تبریز برای این سریال داشتم، نتوانستم با دوستان همکاری کنم.
پس می توان گفت دلیل کم کاری شما هم مثل سایر همکارانتان فیلمنامه و شرایط تولید است!
– می توانم بگویم مجموعه ای از همه این مسائل که شما به آن اشاره کردید، شرایط را برای کم کاری فراهم می کند. یک زمان پیشنهاد نمی شود، یک زمان فیلمنامه ها جذاب و قصه ها خوب نیست و گاهی هم موقعیت کاری و مشکلات مالی باعث می شود که امکان حضور در سریالی مهیا نشود.
البته به نظر می رسد پیشنهادها نیز کمتر شده است که اغلب بازیگران حرفه ای حضور کمرنگی در عرصه تصویر دارند؟
– به هر حال این قضیه که بی تاثیر نیست. اما برخی فیلمنامه ها به قدری ضعیف است که من وقتی خودم را به جای مخاطب می گذارم، چندان جذبم نمی کند. به همین دلیل ترجیح می دهم که بازی در چنین کار و نقشی را نپذیرم. چون وقتی فیلمنامه و قصه ای برای من به عنوان بازیگر جذابیت ندارد، قطعا نمی تواند برای مخاطب هم جذاب باشد. چون شرایط به نسبت گذشته تغییر کرده و تلویزیون تنها رسانه محسوب نمی شود و مخاطب با انبوهی از رسانه ها مواجه است. فضای مجازی، شبکه نمایش خانگی، ماهواره و اینترنت جزو رسانه هایی هستند که مخاطبان بسیاری را به خود معطوف می کنند. از این رو کار را سخت تر کرده و توقع را بالاتر برده است. از این رو باید به روز باشیم وگرنه محکوم به نابودی هستیم. چون مخاطب به راحتی ما را کنار می گذارد. بنابراین باید تنوع سلیقه ایجاد کنیم تا یک عده که نوع آوری دارند، وارد این عرصه شوند. اما متاسفانه اغلب گوشه نشین شده اند.
بله موافقم. در جریان هستید که سریال «معمای شاه» با بازی شما هم در قالب یک مجموعه ۱۰ قسمتی روی آنتن است؟
– بله شنیدم، البته خودم فرصت نکردم که ببینم. می دانم که تعدادی از دوستانی هم که در این سریال حضور داشتند، در حال حاضر در بین ما نیستند. درست مثل مجموعه «ایراندخت» که برخی از دوستانی که در این کار حضور داشتند، در جمع ما نیستند.