نمایش فیلم «رولینگ تاندر» فرصتی برای این فیلمساز بود تا درباره رویکردش به خشونت روی پرده سینما تأمل کند، موضوعی که در کتابش به آن پرداخته بود و توضیح می‌دهد که چگونه مادرش او را در نوجوان به سینما می‌برد و به او اجازه می‌داد، فیلم‌های خشونت‌آمیز را تماشا کنید تا خشونت را درک کند.
«تارانتینو» در مسترکلاس خود در کن استدلال کرد که اخلاق نباید زیبایی‌شناسی یک فیلم را دیکته کند. او به نقل از کارگردان آمریکایی «دان سیگل» افزود: مهمترین چیز این است که “مخاطب را هیجان زده کنید”. با این حال، او خط قرمزی را برای خشونت در صحنه فیلمبرداری علیه حیوانات ترسیم کرد و خاطرنشان کرد که «کشتن حیوانات واقعی در فیلم‌های اروپایی و آسیایی بسیار انجام شده است».
او ادامه داد: «من برای دیدن واقعی مرگ پولی نمی‌دهم. ما اینجا هستیم تا تظاهر کنیم، به همین دلیل است که می‌توانم این همه خشونت را تحمل کنم. این خون‌ها واقعی نیست و هیچ‌کس صدمه نمی‌بیند».«تارانتینو» همچنین تاکید کرد که ترجیح او کارگردان‌های هیجان‌انگیز و متفاوت و همچنین افرادی مانند «جان فلین» کارگردان «رولینگ تاندر» است که هرگز به آن اعتباری که لیاقتش را داشتند، نرسیدند.
این سینماگر ۶۰ ساله با اشاره به آخرین فیلم خود در جشنواره کن با نام «روزی روزگاری در هالیوود» (۲۰۱۹)، گفت که انگیزه اصلی او برای ساخت این فیلم انتقام گرفتن برای «شارون تیت» بود.( بازیگری که در دهه ۱۹۷۰ به طرز وحشیانه‌ای توسط اعضای «خانواده منسون» به قتل رسید.)
تارانتیو توضیحات خاصی در مورد پروژه سینمایی جدیدش با عنوان «منتقد فیلم» فاش نکرد، فیلمی که به عنوان ادای دین دیگری برای سینما خوانده می‌شود.این کارگردان بارها گفته است که دهمین فیلم بلند او احتمالاً آخرین فیلم او خواهد بود، زیرا معتقد است فیلمسازان تنها تعداد محدودی فیلم خوب دارند.
او اضافه کرد که چه به عنوان کارگردانی کارم را ادامه دهم یا نه، گفتگو درباره سینما ادامه خواهد داشت و صحبت را با یک جمله ساده «ادامه دارد» به پایان رساند.«کوئنتین تارانتینو» فعالیت سینمایی خود را در اوایل دهه ۱۹۹۰ به عنوان فیلمساز مستقل آغاز کرد و فیلم «سگ‌های انباری» را ساخت که به عقیده بسیاری از منتقدین از خارق‌العاده‌ترین فیلم‌های مستقل همه ادوار است.
وی در سال ۱۹۹۴با ساخت فیلم برنده نخل طلای «داستان عامه پسند» (پالپ فیکشن) به اوج شهرت رسید، این فیلم از نظر تجاری توانست موفقیت بسیاری کسب کند و از آن به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ یاد می‌کنند که در فهرست موسسه فیلم آمریکا از ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ سینمای آمریکا قرار دارد.
فیلم بعدی تارانتینو «جکی براون» نام داشت که به اقتباس از یک رمان ساخته شد و سپس نوبت به ساخت فیلم مشهور «بیل را بکش» رسید که در دو قسمت در سال‌های ۲۰۰۳ و دیگری در اوایل ۲۰۰۴ منتشر شد.دو قسمت فیلم «بیل را بکش» از سوی منتقدان مورد تحسین قرار گرفتند و هر کدام در گیشه جهان به فروشی بالغ بر ۱۵۰ میلیون دلار دست یافتند.
«ضد مرگ» نام فیلم بعدی «تارانتینو» بود و وی سپس شروع به ساخت فیلم مشهور دیگرش، «حرامزاده‌های لعنتی» کرد؛ این فیلم براساس داستانی تخیلی در دوران جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد که بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت و به فروش بیش از ۳۲۱ میلیون دلاری دست یافت.
«تارانتینو» فیلم «جاگوی آزادشده» را در سال ۲۰۱۲ منتشر کرد و این فیلم روایت‌گر دوران برده‌داری آمریکا است، این وسترن که پرفروش‌ترین فیلمش به نسبت سایر فیلم‌هایش است، به فروشی بالغ بر ۴۲۵ میلیون دلار دست یافت. وسترن «هشت نفرت‌انگیز» نیز هشتمین اثر سینمایی این کارگردان آمریکایی بود که با بودجه ۴۴ میلیون دلاری با فروش ۱۵۶ میلیون دلاری عملکرد خوبی در گیشه نداشت.
«روزی روزگاری در هالیوود» نهمین فیلم بلند «تارانتینو» با نقش‌آفرینی «لئوناردو دی‌کاپریو» و «برد پیت» در سال ۲۰۱۹ درباره گروه تبهکار «منسون» به سرکردگی «چارلز منسون» ساخته شد که به فروشی بالغ بر ۳۷۰ میلیون دلار دست یافت. نگارش فیلمنامه‌های «قاتلین بالافطره» (الیور استون)، «داستان عاشقانه واقعی» (تونی اسکات) و «از طلوع تا غروب» (رابرت رودریگوئز) نیز بخش دیگری از کارنامه سینمایی «کوئنتین تارانتینو» محسوب می‌شود.
