به عنوان مثال، وقتی اعضای یک خانواده متوجه می‌شوند که موقع برگشت از مسافرت به دلیل اشتباه خودشان یا صادر کننده بلیت، بلیت برگشت نیز در قالب رفت صادر شده، یعنی مبدأ به عنوان مقصد ذکر شده است و همگی آشفته هستند و به این سو و آن سو می‌دوند، عضوی از خانواده که دچار پر اشتهایی و پرخوری عصبی است، یک گوشه می‌نشیند و شروع به خوردن می‌کند تا جایی که ممکن است حتی بازخواست و سرزنش می‌شوند.
واقعیت، اما این است که این فرد به‌هیچ‌وجه از سر شوق و لذت، آن هم در چنین کارزاری غذا نمی‌خورد، بلکه این یک واکنش عصبی به اضطراب شدیدی است که در آن لحظه به او دست داده است، اما چرا؟ این رفتار که از دید بسیاری، آزاردهنده نیز برداشت می‌شود و چه بسا در صورت تداوم شرایط استرس‌بار در زندگی فرد به راحتی بتواند زمینه چاقی او را هم فراهم کند، با کدام منطق و دلیل علمی قابل درک و پذیرش است؟
متخصصان، بنا به انجام آزمایش‌هایی دریافته‌اند زمانی که فرد دچار استرس می‌شود، بدن او آدرنالین ترشح می‌کند. این موضوع سبب افزایش ضربان قلب و بالارفتن میزان فشار خون می‌شود که به نوبه خود، تولید انرژی و گرما می‌کند که از سوخت گلوکز ایجاد می‌شود.
پس از عبور از این مرحله، بدن برای تعادل، مقداری کورتیزول آزاد می‌کند که عامل اصلی اشتهاآور و تحریک‌کننده آن است؛ بنابراین وقتی این فرد در شرایط خشم و عصبانیت جمعی یا اضطراب فردی، شروع به غذا یا خوراکی خوردن می‌کند، یعنی میزان کورتیزول خون او بالا رفته و بهتر است در آن شرایط، او را درک کرد.
همچنین خود فرد برای کنترل این حالت می‌تواند از ترفند آهسته غذا خوردن و بسیار جویدن آن یا جایگزین کردن نوشیدن آب استفاده کند. چند تنفس عمیق، کمی راه رفتن یا تغییر شرایط از حالت تنش عصبی به خنده و گفتگو می‌تواند او را از خطرات ثانویه و همچنین تکرار این عادت و عارضه چاقی حفظ کند.
اگر فرد در چنین شرایطی در خانه است، نوشیدن دمنوش آرامش‌بخش مانند گل گاوزبان، اسطوخودس و بابونه می‌تواند کمک احوال و آرام‌کننده بدن باشد. دقت داشته باشید که فرد دچار شده به پرخوری عصبی، تند تند غذا می‌خورد، تند تند و همزمان حرف می‌زند، صورت برافروخته دارد و دست‌هایی که معمولا یخ کرده‌اند و حتی حالت لرز از شدت گرسنگی و بی‌حالی را می‌توان در آنها دید.
این افراد در آینده مستعد دیابت، چربی خون و مشکلات روحی و گوارشی خواهند بود. اگر به موقع به شرایط خود واقف نشوند و برای مدیریت این عادت ناخواسته و واکنش عصبی، اقدام لازم و مفید را انجام ندهند، مشکل‌ساز است.
یکی از این عوارض، رفلاکس و سوزش معده و همچنین سکسکه‌های عصبی است. فرد در این شرایط می‌تواند با تسکین خود به روش‌هایی که در بالا توضیح داده شد، این عارضه را مدیریت کند. همچنین، این نکته را جدی بگیرد که با ادامه تنش و خشم، میزان ترشح آدرنالین و به دنبال آن، کورتیزول در بدن او بالاتر می‌رود و شرایط، سخت‌تر می‌شود.
