یک چالش پر و پیمان با «آوای جادویی»

 برنامه استعدادیابی «آوای جادویی» به کارگردانی علی اوجی و محمد طهرانی با تمام ضعف وقوت هایش در گرماگرم تیرماه به ایستگاه پایانی خود نزدیک می‌شود. اگرچه قسمت‌های ابتدایی آوای جادویی ضعف‌های فراوانی در بخش‌های طراحی لباس، گریم، صحنه، نور، تدوین، داوری، اجرای صحنه‌ای شرکت‌کنندگان و … داشت (که به‌صورت مفصل در قالب گزارش‌های تحلیلی در روزنامه خراسان به آن پرداختیم) اما در قسمت‌های تازه شاهد کیفیت بهتری هستیم. حالا پس از پخش ۱۶ قسمت ، برای تحلیل و بررسی دقیق تر این برنامه و رسیدن به پاسخ چند سؤال چالشی که در ذهن مخاطبان عادی، اهالی موسیقی و کارشناسان این حوزه مطرح‌شده، به سراغ محمد طهرانی، تهیه‌کننده و سازنده این مسابقه استعدادیابی رفته‌ و با او گفت‌وگو کرده‌ایم.

حدود ۸ هزار اثر به این برنامه رسیده بود که درنهایت حدود ۵۰ نفر برای شرکت در مسابقه آوای جادویی دعوت شدند. از این تعداد ۴ گزینه وارد مرحله نهایی شده‌اند و مرحله فینال در هفته‌های آینده برگزار می‌شود. در این مسیر مجموعه «ساترا» همواره برای پخش منظم این برنامه در کنار ما بوده است. درباره ساخت فصل دوم آوای جادویی هم باید بگویم در تمام دنیا برنامه‌سازان بر این عقیده‌اند که برای رسیدن به نتیجه‌ مطلوب، نیاز به ساخت ادامه دارمسابقات استعدادیابی است. ما نیز بر این عقیده‌ایم که تداوم این رویدادها در کنار آهنگ سازان و استادان موسیقی می‌تواند چهره‌های مستعد زیادی را وارد این عرصه کند. شرکت‌کننده‌هایی که در مسابقه استعدادیابی آوای جادویی حضور یافتند با وجود مهیا نبودن امکانات در صحنه‌های بین‌المللی، اجراهای فوق‌العاده‌ای داشتند. این اجراها نویدبخش این است که در صورت تداوم این‌گونه برنامه‌ها اتفاقات خوبی را شاهد خواهیم بود.

وقتی بخواهیم یک برنامه‌ نمایشی بسازیم، همه‌چیز بر اساس سناریو و نظم کارگردانی پیش می‌رود و درنتیجه، سرعت تولید بالا می رود و هزینه‌ها پایین می‌آید اما برنامه‌هایی مانند آوای جادویی که در حوزه «رئالیتی شو» و استعدادیابی اجرا می‌شود، به دلیل اتفاقاتی که در لحظه رخ می‌دهد و مواردی از قبیل روند جمع‌آوری و تولید آثار و همچنین ضرورت تمرین استادان با هنرجوها تا زمان رسیدن به آمادگی، نیازمند زمان زیادی است و این موارد، دلیل اصلی طولانی شدن زمان پخش بوده است و اگر بخواهیم در تشریح دلایل طولانی شدن شروع پخش برنامه وارد موضوعات دیگر شویم فقط حاشیه‌ها را بیشتر کرده‌ایم.

درزمینه نحوه انتخاب موسیقی توسط شرکت‌کننده‌ها باید این توضیح را ارائه دهیم که هر مربی (که جزو داوران هم بود) و هنرجو بر اساس سبک و سلیقه موسیقایی‌اش اثر را انتخاب می‌کرد. ما به‌عنوان سازندگان این برنامه در این موضوع دخالتی نداشتیم اما این نکته هم طبیعی است که هر هنرجو برای جلب رضایت داوران، اثری را انتخاب کند که جزو آثار اجراشده داوران باشد و این موضوع در برنامه‌های استعدادیابی موسیقی بسیارمرسوم است. از سوی دیگر، داورانی که استاد هنرجوها هم بودند شاید دوست دارند سبک دلخواه خودشان را که تسلط دقیقی روی آن داشته‌اند برای هنرجو انتخاب کنند. البته دریکی از قسمت‌ها رضا صادقی دست هنرجوها را برای انتخاب اثر باز گذاشت و از مرحله یک‌چهارم نهایی به بعد هم هنرجوها با دست کاملاً باز سراغ انتخاب آثار رفتند.

ذات این برنامه برای آزمودن هنرجوها ساخته‌شده نه داورها. از طرفی در صداوسیما و شبکه خانگی اجرای موسیقی به‌صورت پلی بک و نمایشی مرسوم است. در مسابقه آوای جادویی هم در شروع برنامه و بخش معرفی داوران، اجراها جنبه نمادین داشت ولی این روند در ادامه تغییر کرد و در بخش‌های جدیدتر برنامه، داورها با نوازندگی پیانو توسط سامان احتشامی اجرای زنده داشتند و این اجراها می‌تواند پاسخ همین چالش باشد. هرچند هدف ما از این کار پاسخ به این چالش نبوده چون داوران ما هنرمندانی هستند که مردم، اجرای زنده آن‌ها را در طول سال‌های گذشته شنیده اند،پس الزامی وجود ندارد در برنامه‌ای که داوران به‌عنوان استادان موسیقی حضور یافته‌اند، اجرای زنده داشته باشند. این واکنش ها به نظر من می‌تواند دامن زدن به برخی موضوعات از سوی افرادی خاص باشد.

واقعیت این است که بارها در طول برنامه به میزان اهمیت ترانه در موسیقی اشاره‌شده است و داورها و هنرجوها هم به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته‌اند. دریکی از جلسات تمرین نیز رضا یزدانی در پشت‌صحنه از یکی از شاعران برای نظرخواهی درباره ترانه‌ها دعوت کرده بود. البته این انتقاد شمارا قبول دارم. بنده به‌عنوان سازنده این برنامه به‌شدت موافق این نکته هستم که یکی از آسیب‌هایی که در حوزه خوانندگی کشور وجود دارد موضوع ترانه است و در حد توان مان به این موضوع می‌پردازیم. سعی ما بر این است که در برنامه‌های آینده از کارشناسان شعر و ترانه هم بهره ببریم و قول می‌دهیم که این اشکال را برطرف کنیم.

ما در تدوین می‌توانستیم بسیاری از اتفاقات مثل صدای هواپیمایی را که در لحظه ضبط، از آسمان بالای استودیو رد می‌شد، حذف کنیم ولی برای جلوگیری از تصنعی شدن فضا و همچنین با هدف خودمانی‌تر شدن این برنامه ، اتفاقات ناگهانی را حذف نکردیم و سعی کردیم شفاف و صمیمی باشیم نه رسمی و خط‌کشی شده.

بنده بارها به هنرجویانی که استعدادهایی دارند اعلام کرده‌ام که مجموعه آوای جادویی بعد از پایان این برنامه به حمایت‌های فرهنگی خود از این استعدادها ادامه می‌دهد زیرا به دور از هرگونه شعاری رسالت اصلی این برنامه کشف، معرفی و حمایت از استعدادهای خوانندگی است. البته آوای جادویی برای حمایت بیشتر از این خوانندگان، نیازمند همراهی مسئولان و متخصصان حوزه موسیقی است. ما در این برنامه همواره سعی داشته‌ایم به‌صورت غیرمستقیم آموزش به خوانندگان را در پیشانی تمام اهداف مان قرار دهیم.