در ایالت متحده هر ساله ۸۰۰۰۰۰ نفر دچار سکته مغزی می‌شوند. ریسک فاکتورهای سکته مغزی شامل وزن، سیگار، سن و سابقه‌ی خانوادگی می‌شود.

اما طبق پژوهشی جدید که در کنگره بین المللی سکته مغزی در هانولولو ارائه شده آنفلوآنزا یا شبه آنفلوآنزا را هم باید به لیست ریسک فاکتورهای سکته مغزی اضافه کنید. در واقع این تئوری که عفونت‌های آنفلوآنزا یا شبه آنفلوآنزا می‌توانند ریسک سکته مغزی را افزایش بدهند چیز تازه‌ای نیست.

Medical News Today در سال ۲۰۱۵ گزارش کرده بود که احتمال سکته مغزی در کودکان در صورت داشتن عفونت مخصوصا در ناحیه‌ی سیستم تنفسی فوقانی، طی یک هفته شش برابر می‌شود.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در European Respiratory Journal منتشر شد به ثبت اطلاعات پزشکی ۷۶۲ نفر که در اسکاتلند زندگی می‌‌کردند و سابقه‌ی سکته مغزی داشتند پرداخت. محققان دریافتند احتمال سکته مغزی ۲۸ روز بعد از عفونت ویروسی سیستم تنفسی افزایش می‌یابد.

هرچند این مطالعات نسبتا کوچک‌اند، اما تحقیق جدیدی که توسط تیمی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک انجام شده، تا به امروز بزرگ‌ترین پژوهش در این زمینه است.

افزایش احتمال سکته مغزی تا یک سال

دانشمندان اطلاعات پزشکی ۳۰۹۱۲ نفر را که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ یا در بیمارستان بستری شده بودند و یا سرپایی درمان شده بودند و در سال ۲۰۱۴ به دلیل سکته مغزی ایسکمیک در بیمارستان بستری شده بودند مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. سابقه‌ی این افراد از جهت هر گونه بستری یا درمان به دلیل شبه آنفلوآنزا در عرض دو سال پیش از سکته مغزی نیز بررسی شد.
دانشمندان دریافتند احتمال بروز سکته مغزی در عرض ۱۵ روز بعد از بستری شدن در بیمارستان به دلیل علائم شبه آنفلوآنزا، ۴۰ درصد افزایش یافته بود. به طور کلی ریسک سکته مغزی تا یک سال بیشتر شده بود.

جالب است بدانید افرادی که در نواحی روستایی زندگی می‌کردند نیز به اندازه‌ی شهرنشینان در معرض سکته مغزی بودند که این تیم تحقیقاتی را شگفت زده کرد.

سرپرست این پژوهش دکتر Amelia K. Boehme می‌گوید: «ما انتظار داشتیم ارتباط آنفلوآنزا و سکته مغزی بین شهرنشینان و ساکنین مناطق روستایی تفاوت‌هایی داشته باشد اما دریافتیم این ارتباط بین شهرنشینان و روستایی‌ها، مردان و زنان و همه‌ی نژادها مشابه است».

علت ارتباط میان شبه آنفلوآنزا و سکته مغزی هنوز مشخص نیست. اما به گفته‌ی این پژوهشگران، التهاب ناشی از عامل عفونت شبه آنفلوآنزا می‌تواند توجیه کننده‌ی این ارتباط باشد.

آنفلوآنزا و پارگی عروق گردن

شواهد گسترده‌تری نیز در مورد ارتباط شبه آنفلوآنزا و سکته مغزی در کنگره بین المللی سکته مغزی ارائه شد که نشان می‌دهد، طی پارگی یا دیسکسیون عروق گردن، بخشی از غشای سرخرگی در گردن پاره می‌شود. در نتیجه فضای داخل رگ محدود شده و منجر به کاهش یا توقف جریان خون می‌شود. پارگی عروق گردن یکی از ریسک فاکتورهای شناخته شدن برای سکته مغزی، بویژه در سنین ۱۵ تا ۴۵ سال است. به گفته‌ی محققان نزدیک به نیمی از افراد مورد مطالعه، سه سال پیش از پارگی عروق گردن دچار آنفلوآنزا یا شبه آنفلوآنزا شده بودند. اما شایع‌ترین زمان یک عفونت شبه آنفلوآنزایی، تقریبا ۳۰ روز پیش از پارگی عروق گردن بوده است.

یافته‌ها حاکی از آن هستند که احتمال پارگی عروق گردن تدریجا بعد از آنفلوآنزا کمتر می‌شود. این روند نشان می‌دهد بیماری شبه آنفلوآنزا می‌تواند عاملی برای پارگی عروق گردن باشد. دکتر Philip B. Gorelick، استاد علم کاربردی و طب مولکولی در دانشگاه میشیگان در مورد یافته‌ها اینطور نظر می‌دهد: «اگر شما آنفلوآنزا داشته باشید و شروع کنید به داشتن علائم دیگری که مرتبط با سکته مغزی‌اند، مانند ضعف صورت، دست‌ها و یا پاها در یک طرف بدن یا هر دو طرف، مشکل در تکلم، بریده بریده حرف زدن، از دست دادن بینایی در یک یا هر دو چشم، بدترین سر دردی که تا به حال تجربه کرده‌اید، و یا سرگیجه، ممکن است دچار پارگی عروق گردن یا هر علت دیگری از سکته مغزی شده باشید». او می‌گوید: «من فکر می‌کنم افراد باید واکسن آنفلوآنزا دریافت کنند».