سامان جوان نویسندهای است که کتاب داستانش چند سال پیش، جایزه بهترین کتاب سال را دریافت کرده است، اما حالا پس از ازدواج با مژگان و پیشنهاد پدر او، فعالیتهای فرهنگی را رها میکند و مشغول به کار اقتصادی پردرآمدی میشود اما سامان پس از مدتی احساس میکند از زندگی اصلی خود عقب افتاده و برای بازگشت دوباره آرامش از دست رفتهاش، میخواهد مدتی جدا از همسرش زندگی کند.
به همین خاطر پس از دو سال به خانه پدریاش بازمیگردد، ولی خانه پدری او که به دلیل سفر پدر و مادرش خالی مانده، به محلی برای انجام فعالیتهای خلافکارانه دو نوجوان تبدیل شده است. سامان که از این ماجرا بیخبر است، در همان شب اول با حوادث عجیب و غریبی روبهرو میشود. این خلاصهای از سریال بچههای خیابان است که این شبها از شبکه آی فیلم پخش میشود. این سریال را همایون اسعدیان اوایل دهه هشتاد به قلم فرهاد توحیدی ساخت و از شبکه پنج پخش شد و حالا این شبها از آی فیلم بازپخش میشود. سریال بچههای خیابان روایتگر معضلات اجتماعی است، اتفاقاتی که هر روزه شاهد آن هستیم اما ممکن است نسبت به آن بیتفاوت عبور کنیم اما اسعدیان تصمیم گرفت اثری با این محوریت کارگردانی کند تا بتواند درد بچههایی را روایت کند که خودشان سهمی در انتخاب زندگیشان نداشتند.
البته در دهه هشتاد خیلی مرسوم نبود که کارگردانان دست روی موضوعات اجتماعی بگذارند اما سازندگان سریال بچههای خیابان تصمیم گرفتند وارد بزهکاریهای اجتماعی شوند تا بتوانند یک اثر مخاطب پسند را تهیه و روانه آنتن کنند. به همین دلیل زندگی بچههای خیابان را دستمایه کار خود قرار دادند. اسعدیان قبل از ساخت این سریال، یک مجموعه موفق به نام غول چراغ جادو را کارگردانی کرده بود و برای دومین تجربه سریالسازی در تلویزیون سراغ چنین موضوع حساسی رفت که از کارهای قابل تعمق او محسوب میشود.
این کارگردان با ساخت سریال بچههای خیابان سعی کرد بدون اینکه به زندگی این بچهها آسیب وارد کند اثری خوش ساخت را راهی آنتن کند تا مخاطبان هم با تماشای این اثر به فکر وا داشته شوند و اندکی با خود بیندیشند که این بچهها چطور زندگی میکنند، چطور غذایشان را تامین میکنند و… گرچه قبل از ساخت سریال بچههای خیابان، کمال تبریزی سراغ زندگی دختران فراری رفته و سریال دوران سرکشی را ساخته بود اما اسعدیان در ساخت این مجموعه نگاه وسیعتری به این موضوع داشت.
از دیگر ویژگیهایی که اسعدیان در ساخت این سریال به آن توجه کرده بود این بود که در کنار بازیگران حرفهای همچون سعید پورصمیمی، رضا کیانیان و… از حضور بازیگران غیر حرفهای هم بهره ببرد تا بتواند با یک چینش صحیح کار خوبی ارائه بدهد. همچنین نقش نویسنده سریال را کوروش تهامی بازی کرده است. در مجموع کارگردان سریال بچههای خیابان سعی کرد از توان بازیگران حرفهای در ساختار نقش و شخصیتهای قصه استفاده کند. از دیگر نکات قابل تامل این سریال این که سازندگان و نویسنده سریال به هیچ وجه با ساخت این سریال سعی نکردند نگاه ترحم مخاطبان را جلب کنند، بلکه به کشف رابطه علت و معلول این پدیده پرداختند.
البته در دهه هشتاد خیلی مرسوم نبود که کارگردانان دست روی موضوعات اجتماعی بگذارند اما سازندگان سریال بچههای خیابان تصمیم گرفتند وارد بزهکاریهای اجتماعی شوند تا بتوانند یک اثر مخاطب پسند را تهیه و روانه آنتن کنند. به همین دلیل زندگی بچههای خیابان را دستمایه کار خود قرار دادند. اسعدیان قبل از ساخت این سریال، یک مجموعه موفق به نام غول چراغ جادو را کارگردانی کرده بود و برای دومین تجربه سریالسازی در تلویزیون سراغ چنین موضوع حساسی رفت که از کارهای قابل تعمق او محسوب میشود.
این کارگردان با ساخت سریال بچههای خیابان سعی کرد بدون اینکه به زندگی این بچهها آسیب وارد کند اثری خوش ساخت را راهی آنتن کند تا مخاطبان هم با تماشای این اثر به فکر وا داشته شوند و اندکی با خود بیندیشند که این بچهها چطور زندگی میکنند، چطور غذایشان را تامین میکنند و… گرچه قبل از ساخت سریال بچههای خیابان، کمال تبریزی سراغ زندگی دختران فراری رفته و سریال دوران سرکشی را ساخته بود اما اسعدیان در ساخت این مجموعه نگاه وسیعتری به این موضوع داشت.
از دیگر ویژگیهایی که اسعدیان در ساخت این سریال به آن توجه کرده بود این بود که در کنار بازیگران حرفهای همچون سعید پورصمیمی، رضا کیانیان و… از حضور بازیگران غیر حرفهای هم بهره ببرد تا بتواند با یک چینش صحیح کار خوبی ارائه بدهد. همچنین نقش نویسنده سریال را کوروش تهامی بازی کرده است. در مجموع کارگردان سریال بچههای خیابان سعی کرد از توان بازیگران حرفهای در ساختار نقش و شخصیتهای قصه استفاده کند. از دیگر نکات قابل تامل این سریال این که سازندگان و نویسنده سریال به هیچ وجه با ساخت این سریال سعی نکردند نگاه ترحم مخاطبان را جلب کنند، بلکه به کشف رابطه علت و معلول این پدیده پرداختند.