پس از ساخت چندین فیلم کوتاه، «الوان» در سال ۲۰۰۰ شروع به کارگردانی مستندهایی درباره شرایط زندگی در کشور خود کرد، مانند «بچه های تحریم» که به وضعیت کودکان فقیر در بغداد ۱۰ سال پس از تحریم های سازمان ملل و دو حادثه ملی یعنی جنگ خلیج فارس (۱۹۹۰-۱۹۹۱) و بمباران عراق در سال ۱۹۸۸ توسط نیروهای آمریکایی و بریتانیایی می‌پردازد.
«بچه‌های تحریم» و اولین فیلم بلند الوان «زمان، مردی از نیزارها» که در آن زمان اولین فیلمی بود که در ۱۵ سال گذشته در عراق فیلمبرداری شده بود، در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های آسیایی وزول فرانسه به نمایش درآمد و فیلم «زمان مردی از نیزارها» در سال ۲۰۰۴ برنده جایزه تماشاگران این رویداد سینمایی شد.
«زمان، مردی از نیزارها» که درباره جستجوی یک دهقان از روستا به بغداد برای یافتن دارویی است که بتواند همسر محبوبش را نجات دهد، در ژانویه ۲۰۰۳ چند روز قبل از شروع تهاجم به رهبری ایالات متحده به عراق فیلمبرداری شد. «الوان» فیلمبرداری سخت و با سانسوری را تجربه کرد و بخشی از فیلم های او توسط رژیم صدام حسین مصادره شد.
این کارگردان عراقی در سال ۲۰۱۰ به عنوان عضو هیات داوران بین المللی و سپس به عنوان مهمان افتخاری در سال ۲۰۱۴ به جشنواره فیلم وزول فرانسه دعوت شد. «ژان مارک تروان» بنیانگذار جشنواره وزول به بهانه درگذشت «عامر الوان» نوشت: «ما این مرد را دوست داشتیم که با وجود سختی‌های زندگی همیشه لبخند می زد».
