به گزارش ایسنا، فرانک پرتوآذر، تنها دوچرخه‌سوار زن ایران در قهرمانی جهان ۲۰۲۳ بود. او به همراه محمد گنج‌خانلو از امیدهای ایران برای گرفتن مدال بازی‌های آسیایی هانگژو بودند اما با توجه به سفر بدون بازگشت گنج خانلو از اسکاتلند، این مسئولیت تنها بر دوش دختر رکابزن است و اکنون باید به تنهایی بار مدال‌آوری دوچرخه‌سواری ایران در هانگژو را بر دوش بکشد. با این حال به نظر می‌رسد در این مسیر تنها است و عنوان می‌کند حتی تامین تجهیزات و دوچرخه برای حضور در بازی‌های آسیایی نیز بر عهده خودش است.

*مثل سال‌های قبل هزینه حضور در قهرمانی جهان با خودم بود

پرتوآذر در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی حضور در قهرمانی جهان ۲۰۲۳ بیان کرد: خوشحالم که برای چهارمین بار در رقابت‌های قهرمانی جهان شرکت کردم. البته  مثل سال‌های گذشته هزینه حضور در این رقابت به عنوان نماینده تیم ملی ایران به عهده خودم بود و فدراسیون تنها بلیت یک طرفه من به گلاسگو را با کلی درگیری تهیه کرد. تنها یک ورزشکار دیگر از آسیا و از کشور فیلیپین در این مسابقات حضور داشت که با فاصله بیش از یک دقیقه، رقابت کراس کانتری المپیک را تمام کردم. بدون شک از تجربه‌های بسیار خوب ورزشی‌ام حضور در مسابقات قهرمانی جهان گلاسکو بود.

او ادامه داد: مسیر مسابقه یکی از سخت‌ترین و فنی‌ترین مسیرهای جهانی بود. در حدی که حتی برخی ورزشکاران بسیار خوب در زمان تمرین آسیب جدی دیدند و نتوانستند به خط استارت برسند. خوشبختانه اردوهای تمرینی که در زمستان و بهار داشتم، واقعا به بالا بردن سطح فنی من  کمک کرد تا بتوانم بدون مشکلی تمام بخش‌های فنی مسابقه را انجام دهم.

*قبل از مسابقه بیمار شدم

این دختر رکابزن ایران در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه از عملکرد خود در قهرمانی جهان راضی است؟ تاکید کرد: از عملکردم به لحاظ فنی بسیار راضی هستم. با وجود این که قبل از مسابقه سرماخوردگی بدی همراه با عفونت سینوس داشتم، اما تمام تلاشم را کردم تا بهترین خودم باشم. با این حال عملکرد فیزیکی‌ام در تست‌های تمرینی قبل از مسابقه بسیار خوب بود.

*بیش‌تر دینی که ورزش ایران به گردنم داشت را ادا کرده‌ام

او در مورد این که در بخش جاده قهرمانی جهان هم شرکت کرد و کار بزرگی برای دختران جاده انجام داد، تصریح کرد: پیش از مسابقات هم اعلام کردم، تصمیم دارم امسال کار بزرگی انجام دهم و تلاش می‌کنم به هم‌رشته‌ای‌های خودم در بخش جاده کمک کنم. زمانی که فدراسیون به من پیشنهاد این کار را داد، از آن‌جا که همه هزینه‌ها از طرف تیم پرداخت می‌شد، با کادر تیمم گفت‌وگو کردم و با موافقت آن‌ها با مسئول روابط بین الملل فدراسیون هماهنگی‌های لازم را انجام دادیم تا با حضور در رقابت استقامت جاده کمک بزرگی به دوچرخه سواران بخش جاده کرده باشم. فکر می‌کنم بیش‌تر از دینی که ورزش ایران، دوچرخه سواری و فدراسیون به گردنم داشتند را تا به امروز ادا کردم. البته به دلیل نزدیک بودن تاریخ مسابقات اصلی خودم و بخش جاده، هیچ استراتژی برای مسابقه جاده نچیدم. بیماری هم مزید بر علت شد که بعد از یک ساعت و نیم انصراف دهم. امیدوارم در ادوار بعدی حضور بانوان در این بخش ادامه داشته باشد.

*امیدوارم شرایط حضور مربی‌ام در هانگژو فراهم شود

پرتوآذر در مورد برنامه آماده‌سازی خود تا بازی‌های آسیایی هانگژو تصریح کرد: در حال حاضر به کشور سوییس برگشتم و اولویتم با بهبودی‌ام است. بر اساس برنامه‌ی سالانه‌ام در سه مسابقه در کشور سوییس و کاپ جهانی فرانسه شرکت خواهم کرد و در نهایت از شهر میلان به شانگهای پرواز خواهم داشت تا در بازی‌های آسیایی هانگژو شرکت کنم. امیدوارم در این فاصله آی دی کارت مربی شخصی من هم جهت حضور در دهکده بازی‌های آسیایی صادر شود تا بتوانم به همراه او در تمرینات شرکت کنم.

ملی پوش دوپرخه سواری زنان ایران در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند تمام برنامه‌های آماده شدن او برای بازی‌های آسیایی به خوبی پیش رفت؟ تاکید کرد: سال‌های بسیار سختی رو پشت سر گذاشتم تا به  این روزها برسیم. ناگفته‌ها زیاد است اما در حال حاضر تمام تمرکز من روی کسب بهترین نتیجه در بازی‌های آسیایی، قهرمانی آسیا و در نهایت کسب اولین سهمیه المپیک دوچرخه سواری بانوان ایران است. بدون شک بدون حمایت تیمم امکان آماده‌سازی را برای این رقابت‌ها به عنوان تنها نماینده دوچرخه‌سواری نداشتم. من تمام زندگی خودم و خانواده‌ام را صرف آماده سازی برای بازی‌ها کردم. در شرایطی که بخش‌های مربوطه در سال‌های گذشته هیچ اهمیتی به من ندادند. از برنامه ریزی، هزینه سفرها و شرکت در مسابقات و کارهای دریافت ویزا تا حتی تهیه دوچرخه و تجهیزات همه به عنوان یک ورزشکار بر عهده خودم بوده است.

او افزود: بیش‌تر از آنچه که باید، توان خودم را گذاشتم در حالی که کمک‌ها و توجهات به بخش‌های دیگری بود. اما کسب موفقیت نیازمند نکات زیادی است. آمادگی فنی و فیزیکی ورزشکار تنها قسمتی از آن است. داشتن برنامه مدون برای آماده سازی و تجهیز بودن، حضور مکانسین و از همه مهم‌تر داشتن مربی مناسب و متخصص در بخش کوهستان قسمت اصلی برای کسب نتیجه است. امیدوارم حداقل شرایط برای حضور مربی شخصی من در این مدت کوتاه مهیا شود تا بتوانم برای تمرین در مسیر مسابقه از راهنمایی و کمک‌های او بهره‌مند شوم.

*فدراسیون اعلام کرد پولی برای حمایت از من ندارد!

پرتوآذر در مورد این که از تجهیزات و دوچرخه تیم سوییسی خود  برای حضور در بازی‌های آسیایی استفاده می‌کند، تصریح کرد: بعد از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ هیچ تجهیزاتی به ویژه در  بخش بانوان و همین طور در کوهستان خریداری نشد. البته این موضوع تا حدودی قابل پیش بینی بود. اما به دلیل اهمیت بسیار بالای بازی‌های آسیایی انتظار می‌رفت، حداقل تجهیزات ضروری ورزشکاران اعزامی به روز شود.  گویا شرایط ما هر دوره بدتر می‌شود. در سال ۲۰۱۰ بسیار عالی بودیم. سال ۲۰۱۴ هم به روز بودیم. در سال ۲۰۱۸ هم کمیته ملی المپیک و فدراسیون تمام تلاش‌شان را کردند تا به روز باشیم و حداقل برای خود من دوچرخه به روز تهیه شد. اما این دوره گویا باید خودم به فکر باشم و دوچرخه و تجهیزاتم را تامین کنم.

او افزود: با توجه به شرایط موجود و تهیه نشدن تجهیزات و دوچرخه، به‌جای حضور با دوچرخه قدیمی و مستهلک که باعث آبروریزی من به عنوان نماینده ایران می‌شود، با کادر تیمم در سوییس صحبت کردم و خدارا شکر آن‌ها قبول کردند تا دوچرخه، بخشی از تجهیزات و حتی البسه من برای بازی‌های آسیایی به صورت امانت در اختیارم بگذارند. در نامه‌ای به کمیته ملی المپیک در مورد تجهیزات و دوچرخه‌ام توضیح دادم و درخواست کمک هزینه کردم. از فدراسیون هم پیگیر شدم که به من اطلاع دادند، پولی برای حمایت از من ندارند و تامین تمام تجهیزات حتی پیچ هم به عهده خودم است.

این دختر رکابزن ایران در پایان گفت: تنها امیدوارم با موفقیتم در بازی‌ها به عنوان نماینده مردم ایران باعث ایجاد انگیزه و خوشحالی در مردم شوم و همه باید به این درک برسیم که جز با همکاری و تلاش گروهی هیچ موفقیتی به‌دست نخواهد آمد.