«داوری» و «قضاوت» مهمترین معضل برنامه‌های تلویزیونی است که انتخاب درست ستاره‌ها تا حد زیادی از تبعات آرای آنها کم می‌کند اما برنامه جدید علیخانی در همین نقطه، ایراد بزرگی دارد.
«عصر جدید» احسان علیخانی در دو شب پیاپی که از شبکه سوم سیما پخش شده، قطعا یک اتفاق در تلویزیون خسته و تکراری ماست؛ منتها برای اوج گرفتن نیاز فوری به اصلاحاتی دارد که زیاد هم سخت نیست.
اشکالات نورپردازی و عدم ایجاد تمرکز برای شرکت کنندگان مسابقه حتی در حین اجرا، سیستم صوتی ضعیف و پر خطا که مخاطب را آزار می‌دهد، تدوین نامناسب همراه با چاشنی سانسور! و کات زدن‌های بی‌جا در میان اجرای شرکت کنندگان روی تماشاگران و …را می‌توان در برنامه‌های بعدی اصلاح کرد؛ حتی اگر از احسان علیخانی و نوع برنامه‌سازی‌اش بعید باشد این ایرادهای فنی خیلی گل درشت.
اما مهمترین ایراد این برنامه، مانند بسیاری دیگر از مسابقات تلویزیونی بویژه به نام «استعدادیابی» هیات داوران است و ترکیبی که زیاد دلچسب نیست. یکی از داوران برنامه که خیلی دوست دارد دیده شود و در کانون توجه قرار بگیرد؛ “زیاد حرف می‌زند” که نه شیرین است و نه مهم!
همین نکته هم ریتم برنامه را می‌اندازد و هم توی ذوق می‌زند. دست بر قضا این داور نه چهره شناخته شده‌ای است که نظراتش را هضم کنی – ولو لوس و بی مزه- و نه مثل آریا عظیمی نژاد، فنی و حرفه‌ای است. بیشتر می‌خواهد خودی نشان بدهد و در هر فرجه‌ای حتی ۳ ثانیه، جملاتی بگوید که مثلا متفاوت باشد! درست مثل جواد خیابانی در «آقای گزارشگر» با این تفاوت که آقا جواد را همه در گزارشگری دیده‌اند و می‌شناسند اما این داور را…
احسان علیخانی آنقدرها باهوش هست که افاضات و اضافات این داور را در تدوین برنامه‌های آتی بگیرد و برای برنامه‌های ضبط نشده هم تذکر لازم را بدهد اگرچه انتخابش از اول اشتباه بوده و سفارش هرکسی بوده؛ رفاقت خاله خرسه کرده با احسان.
