بنای «هتل» روی کلیشه‌ها

قصه «هتل» حول محور دو شخصیت به نام‌های «رامین» (پژمان جمشیدی) و رئیس او «مسعود» (محسن کیایی) می‌گردد. این کاراکترها با فریب همسران خود راهی جزیره کیش می‌شوند، اما این پنهان‌کاری باعث می‌شود آن‌ها با دردسرهای فراوانی مواجه شوند. مهم‌ترین و اصلی‌ترین نقطه ضعف «هتل» قصه آن است. فیلم روایتش را بر اساس موضوعی بسیار تکراری و کلیشه‌ای مانند چند همسری، بنا کرده و نتوانسته از دل این سوژه تکراری، روایت متفاوتی بیرون بکشد. به عنوان مثال سناریوی مرد خائن و بی‌پولی که همه دارایی‌اش را از همسر ثروتمند خود دارد، همچنین تلاش مرد برای پنهان کردن خیانت خود از همسرش، بسیار کلیشه‌ای و تکراری است. کاراکترها نیز دست کمی از قصه ندارند. تا به حال نمونه‌های مشابه شخصیت‌هایی مانند زنان شکاک و کم‌هوش، منشی جوان خانه خراب‌کن را در آثار مختلف دیده‌ایم. بنابراین «هتل» چه در روایت قصه و چه در شخصیت‌پردازی، از ایده‌های جدید بهره نبرده و دست به دامن کلیشه‌ها شده است.

محسن کیایی و پژمان جمشیدی که پیش از این در فیلم «لونه زنبور» به عنوان زوج کمدی ظاهر شده بودند و در فیلم «دینامیت» نیز با یکدیگر همبازی بودند، بازیگران اصلی «هتل» هستند. ریما رامین‌فر، صدف اسپهبدی، مه‌لقا باقری و غلامرضا نیکخواه نیز دیگر بازیگران شناخته‌شده‌ای هستند که در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند. جمشیدی و کیایی به عنوان بازیگران اصلی که بار کمدی فیلم روی دوش آن‌هاست، موفق می‌شوند تماشاگران را به خنده بیندازند، اما کیفیت بازی آن‌ها و همچنین نقش دستاوردی نصیب آن‌ها نمی‌کند. پژمان جمشیدی به خوبی از حالت صورت، طرز خنده و گریه خود و همچنین حرکاتش استفاده می‌کند تا در نقش شخصیتی ترسو و بی‌عرضه، بامزه به نظر برسد و در این زمینه نیز تلاش موفقی دارد، اما بازی او مشابه دیگر آثار گیشه‌پسند و کمدی کارنامه‌اش است. مثلا حالت صحبت کردن جمشیدی با حرص و خشمی که سعی در کنترل کردن آن دارد، کاملا مشابه بازی خوب او در سریال «زیرخاکی» است. با  وجود این، در مجموع پژمان جمشیدی برخلاف «شهر هرت» که هنوز روی پرده سینما در حال اکران است، از پس خنداندن تماشاگر برمی‌آید و محسن کیایی نیز پابه‌پای او می‌آید. مه‌لقا باقری کاراکتر و بازی متفاوتی در «هتل» ندارد، ریما رامین‌فر و صدف اسپهبدی نیز بازی‌های قابل قبولی دارند.