یکی از دلایلی که مردم بستنی را دوست دارند، بافت و حالت آن است، و بافت آن تا حدی به دلیل مقدار چربی موجود در آن است. تحقیقات قبلی نشان داده است که مردم هم به طعم بستنی و هم به احساسات فیزیکی غنی که هنگام خوردن بستنی احساس می‌شوند، واکنش نشان می‌دهند. برای اینکه مشخص شود کدام قسمت‌های مغز مسئول چنین واکنش‌هایی هستند، تیم تحقیقاتی مجموعه‌ای از اندازه‌گیری‌ها را انجام دادند.
اولین اندازه گیری شامل ایجاد چندین میلک شیک با سطوح مختلف چربی در آنها بود. در مرحله بعد، آنها از زبان های استخراج شده از خوک ها برای اندازه گیری درجه اصطکاک که هنگام لیسیدن هر یک از میلک شیک ها رخ می دهد، استفاده کردند.
آنها سپس از ۲۲ داوطلب انسانی خواستند تا از همان انواع میلک شیک ها مقداری بچشند و در عین حال تحت اسکن MRI از مغز قرار بگیرند. پس از هر چشیدن، از هر داوطلب خواسته شد تا تخمین بزند که برای یک لیوان پر از میلک شیک چه امتیازی در نظر می گیرد تا میزان علاقه هر یک از داوطلبان از نمونه‌هایی که به آنها داده شده است را اندازه‌گیری کنند.
در مطالعه اسکن‌های مغزی، محققان دریافتند که قشر اوربیتوفرونتال (OFC) زمانی که داوطلبان در حال آزمایش چشایی بودند، فعال می‌شود. آنها همچنین دریافتند که مقداری که این بخش فعال می‌شود با امتیازی که یک داوطلب به آن نمونه داده بود مطابقت دارد. این مطالعه با دعوت از همه داوطلبان به یک وعده غذایی رایگان به پایان رسید، غذاهای کاری (نوعی غذای هندی) با مقادیر مختلف چربی در آنها به داوطلبان داده شد. محققان دریافتند که آن دسته از داوطلبانی که OFC آنها بیشتر فعال می شود، تمایل بیشتری به خوردن کاری داشتند که دارای بیشترین چربی در آن بود.
