موضوع امسال «قتل در بالماسکه» است. به افتخار پنجمین سالگرد مسابقه، کارکنان تصمیم گرفتند چیز جدیدی را امتحان کنند: آنها رویداد سالانه را به یک معمای قتل تعاملی تبدیل کردند.داستان از این قرار است: بلر هانسکام، عروسک ترسناکی که در مسابقه سال گذشته برنده شد، پنج نفر از دوستان خود را به یک مراسم بالماسکه در تئاتر شاتو روچستر دعوت کرد. همه عروسک‌های دعوت شده با ماسک‌هایی که در مجموعه مرکز تاریخ پیدا کرده بودند، حاضر شدند. اما در حین برگزاری مهمانی، جسد هانسکام پیدا شد که به شکل مرموزی به قتل رسیده بود.
بنابراین، موزه علاوه بر رای دادن به هراس‌آورترین عروسک امسال، از مردم می‌خواهد که هویت عروسک مجرم را حدس بزنند و همچنین انگیزه و سلاح قتل را نیز مشخص کنند!کارآگاه‌های این قتل عروسکی که از راه دور برای حل معما تلاش می‌کنند، باید سرنخ‌ها و صحنه‌هایی از ماجرا را که در صفحۀ شبکۀ اجتماعی موزه منتشر می‌شود تجزیه و تحلیل کنند. برای بازدیدکنندگان حضوری نیز، کارکنان موزه نمایشگاه ویژه‌ای را برپا می‌کنند که «صحنه جرم» را با سرنخ‌ها و مصنوعات کامل به تصویر می‌کشد.
پنج عروسک مظنون عبارتند از: استلا کنگرو، یک عروسک چینی و چرمی با چشمان شیشه‌ای با منشأ نامعلوم؛ دکتر مارتین دولور، یک عروسک پزشک ساخته شده در اسپانیا در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰؛ چارلی آرکت، عروسک باتری‌دار ساخته شده در ژاپن در دهه ۱۹۵۰؛ مادربزرگ آدا، عروسکی ساخته شده از پارچه و سیم که می‌توان به روش‌های مختلف ژست بگیرد؛ و پاپی، یک نمونه چرم و چینی با موهای واقعی انسان ساخت آلمان.مسابقه عروسک‌های ترسناک در سال ۲۰۱۹ آغاز شد، زمانی که موزه عکس‌های برخی از عروسک‌های قدیمی خود را به اشتراک گذاشت و آنها خیلی زود پربازدید شده و توجه مخاطبان را به خودشان جلب کردند.
در مجموع، موزه دارای ۱۲۴ عروسک تاریخی است که مربوط به سال های ۱۸۲۵ تا ۱۹۸۵ هستند. محبوبیت این مسابقه به موزه کمک کرده تا مجموعه خود را توسعه دهد، زیرا مردم محلی شروع به اهدای عروسک‌های خود به این موزه کرده‌اند.
چرا عروسک‌ها گاهی ترسناک هستند؟
کارشناسان نظرات متفاوتی دربارۀ این موضوع دارند، اما یک نظریه این است که وهم آلود بودن آنها ریشه در عدم قطعیت دارد. ما معمولاً عروسک ها را یک تهدید واقعی نمی‌دانیم، اما انگار گاهی اوقات مغز ما کاملاً از این موضوع مطمئن نیست.
فرانک مک اندرو، روانشناس کالج ناکس می‌گوید: «شما پیام‌های متفاوتی دریافت می‌کنید. اگر چیزی به وضوح ترسناک است، فریاد می‌زنید و فرار می‌کنید. اگر چیزی مشمئز کننده است، می‌دانید چگونه رفتار کنید. اما اگر چیزی احساس وهم و چندش به شما بدهد… ممکن است خطرناک باشد، اما مطمئن نیستید که اینطور است… یک جور احساس دوگانگی اینجا وجود دارد.»
