تیم ملی فوتبال کشورمان تا کمتر از سه هفته دیگر بازی‌هایش را در جام ملت‌های آسیا شروع خواهد کرد به این امید که بتواند پس از سال‌ها جام قهرمانی این مسابقات را به تهران بیاورد. اتفاقی که با حضور تیم‌های مدعی مثل ژاپن، عربستان و کره و استرالیا و تدارکی که این تیم‌ها دیده‌اند سخت است اما غیرممکن نیست. بسیاری اعتقاد دارند این نسل فوتبالی ما که بسیاری از آنها آخرین تورنمنت ملی خود را پشت سر خواهند گذاشت با اندکی خوش‌شانسی و البته سختکوشی و تمرکز بالا سزاوار طلسم‌شکنی در این بازی‌ها هستند. ما در اعتماد تصمیم گرفتیم در فرصت باقی‌مانده هر روز پای صحبت یکی از قدیمی‌های تیم ملی بنشینیم تا در مورد شرایط یوزها صحبت کنیم. این‌بار با مسعود اقبالی یکی از کارشناسان فوتبال کشورمان در خصوص آخرین وضعیت تیم ملی گفت‌وگویی کوتاه ترتیب دادیم که در ادامه می‌خوانید.
ارزیابی کلی شما از وضعیت تیم ملی در آستانه جام ملت‌ها چیست؟
تیم ملی فوتبال ما چندین سال است که تثبیت شده است و با همین عناصری که ما در جام جهانی دیدیم آقای قلعه‌نوعی مشغول همکاری هستند و تلاش می‌کنند با تیمی که اورج سنی بالایی دارند افتخار کسب کند. دنبال قهرمانی هستند حالا تا چه اندازه به این دستاورد برسیم بستگی به رویکرد قلعه‌نوعی در این مدت کوتاه دارد و اینکه با چه برنامه و استراتژی و تاکتیک و تمرینی و با چه سیستمی به مصاف حریفان برود. گروه ما زیاد سخت نیست و احتمالا از گروه خودمان صعود می‌کنیم و در مرحله بعد با تیم بزرگ‌تر که احتمالا کره جنوبی است بازی خواهیم کرد. اگر کره با همان ترکیب جام جهانی به این مسابقات بیاید خب به مشکل خواهیم خورد و بازی سختی می‌شود اما اگر تیم‌شان جوان شده باشد با اینکه باز هم کارمان سخت است اما می‌توانیم بازی خوبی در مقابل آنها ارایه دهیم. مساله این است که دنبال چه هستیم؟ قهرمانی در جام ملت‌ها؟ یا اینکه دو سال بعد در جام جهانی اهدافی را دنبال کنیم. اگر با این ترکیب بخواهیم به جام جهانی برویم خب از این بازیکنان سن و سالی گذشته و اگر بخواهیم جوانگرایی کنیم تا بازی‌های جام جهانی نمی‌توانیم با تیم‌های بزرگ بازی کنیم و باید با بازی در سطح تیم‌های تاجیکستان و ازبکستان آنها را آماده جام جهانی کنیم!
به نظر شما فضای جامعه فوتبالی ما به شکلی است که آماده حضور در جام ملت‌ها باشیم؟
دو نگرش وجود دارد؛ یکی که به این مسابقات امیدی نیست و دستاوردی برای ما ندارد. برخی نگاه کارشناسی دارند و می‌گویند به قهرمانی نباید فکر کرد بلکه باید به جام جهانی فکر کرد. این تفکر راهبردی و استراتژیک است.
یک‌سری عوام با نظریات پوپولیستی هم هستند که دوست دارند یک وحدت ملی وجود داشته باشد که برویم و نتیجه بگیریم که خوب می‌شود. اگر بخواهیم عمیقا به مساله فکر کنیم خب مسلما ما با این تیم به جایی نمی‌رسیم و نباید به قهرمانی فکر کرد چون تیم‌هایی مثل ژاپن و کره و عربستان و حتی قطر تیم‌هایی نیستند که بشود به راحتی از آنها عبور کرد. اگر بتوانند انسجام ملی را به وجود بیاورند که خب چه بهتر و ما به دنبال همین وحدت خواهیم بود.
سوال آخر درباره لغو حواله واردات خودرو است. به نظر شما تصمیم درستی بود؟
قبل اینکه بخواهند این تصمیم را بگیرند باید پرسید این حواله را بر اساس چه چیزی دادیم؟ قهرمان شدیم؟ از گروه صعود کردیم ؟ از انگلیس شش گل نخوردیم؟ البته شنیدم تعدادی از این افراد که حواله گرفتند جزو بازیکنان هم نبودند و یکی از دلایلی که لغو شد همین مساله بود که باز شده و نمی‌خواستند بدانند چه کسانی در لیست بودند. در هر صورت این حواله بیش از این دستاوردی بود که آقایان به دست آوردند. در کشتی و شنا و دوو میدانی و در کل تمام رشته‌ها قهرمان می‌شوند و باید به آنها هم داده می‌شد. نباید فوتبال را تافته جدا بافته بدانیم. در تمام رشته‌ها قهرمانی‌ها ارزش دارد و باید بر اساس آن برایش پاداش در نظر گرفت اما اینکه پاداش را دادند و حالا از آنها گرفتند تاثیرات منفی بر روحیات آنها می‌گذارد و برای تیم ملی ما هم تاثیر منفی دارد چون یک‌سری‌ها مدعی هستند که برای ورود این ماشین‌ها هزینه کردند و بعضی‌ها هم می‌گویند ما حواله را فروختیم. این معضلاتی است که گریبانگیر این مناسبات شده و حالا چطور می‌خواهند از این مناسبات رها شوند را نمی‌دانم!
