«بهشت تبهکاران» را باید اثری تاریخی در ادامه آثار گذشته جعفری جوزانی بدانیم؛ فیلمی که جعفری‌جوزانی آن را پاسداشتی بر ملی شدن صنعت نفت می‌داند و در دل قصه‌ای که کانون توجه‌اش کالبدشکافی پرونده ترور احمد دهقان، نماینده مجلس، روزنامه‌نگار و مدیر تئاتر «نصر» بود، این موضوع را روایت می‌کند.
همزمان با اکران بهشت تبهکاران در جشنواره فجر، به سراغ پژمان بازغی بازیگر نقش احمد دهقان در این فیلم رفتیم و گفت‌وگویی با او در ارتباط با بازی او در این فیلم انجام دادیم. نکته جالب آن‌که بازغی درسال۱۳۷۷ با بازی در فیلم بلوغ برای اولین‌بار جلوی دوربین مسعود جعفری‌جوزانی رفته بود و حالا پس از ۲۵ سال در فیلم جدید او حاضر شده است.
شما دردوفیلم درجشنواره شرکت کردید که هر دو به نوعی به دهه‌های ۲۰ و۳۰ مرتبط بود.کمی درباره این آثار صحبت کنیم؟
بله، فیلم اولی که دوسه روز پیش اکران شد به نام «تابستان همان سال» اثر محمود کلاری که خیلی برای آن زحمت کشیده شده بود، متن جذاب، طراحی صحنه و فیلمبرداری خوبی داشت. من فیلم را ندیدم اما در حین فیلمبرداری دیدم که پلان‌های خوبی گرفته شد و امیدوارم اثر برای مخاطب هم جذاب بوده باشد. فیلم دوم هم بهشت تبهکاران ساخته آقای جعفری‌جوزانی است که من در نقش احمد دهقان در آن ایفای نقش کردم.
با توجه به این‌که کانون توجه ما دراین مصاحبه بربهشت تبهکاران است، درابتدا بفرمایید چه شد که تصمیم گرفتید با مسعود جعفری‌جوزانی همراه شوید؟
از دفتر آقای قائم‌مقامی، تهیه‌کننده کارتماس گرفتند و ازمن خواستند که در این فیلم بازی کنم. وقتی درباره نقش پرسیدم، بعد فیلمنامه را خواندم و دیدم احمد دهقان هم زندگی عجیب‌و‌غریبی دارد و هم بخشی از تاریخ معاصر است داستان برایم جالب شد و پذیرفتم و به گروه پیوستم.
فکر می‌کنید چه عواملی باعث شد تا شما برای نقش احمد دهقان انتخاب شوید؟
زیاد اطلاعی ندارم و برای من جالب بود که یک شخصیت چالشی را بازی کنم. به هرحال حادثه قتل احمد دهقان خیلی خاص بود و جالب آن‌که آنچه مدنظر آقای جوزانی بود مسیر حادثه از زمانی که حسن جعفری برای قتل احمد دهقان انتخاب می‌شود تا سیاست‌ها و دست‌های پشت‌پرده را تحت‌الشعاع قرار می‌داد. در حقیقت احمد دهقان نقطه‌ای بود که قصه با آن شروع می‌شد. وقتی کار را خواندم و با موضوع آشنا شدم، دیدم همان چیزی است که می‌خواستم. به همین دلیل هم بازی در کار را پذیرفتم.
اما تا حدودی شباهت ظاهری هم با احمد دهقان دارید؟
ایشان البته خیلی قد بلندی داشت و حدود دو متر قد داشت. اما شاید به نوعی شباهت داشتیم. البته کمی تغییر هم به کار دادیم چون چهره او هم مثل قدیمی‌ها نبود. مثلا برای این‌که کمی سینمایی‌تر بشود، مثلا دو تا سبیل برایش گذاشتیم. در اجرا نیز چون مستندات تصویری وجود نداشت طبیعتا برای رسیدن به مدل رفتاری احمد دهقان، براساس حدسیات و راهنمایی‌های کارگردان به کاراکتر نزدیک شدم.
شما در نقش‌های تاریخی زیاد بازی می‌کنید. به عقیده شما ساختن این فیلم‌ها چه تاثیری در جامعه امروز دارد؟
مطمئنا آشنایی با گذشته تاریخی برای هر فردی که در این کشور زندگی می‌کند مهم است. تاریخ، منبعی از اطلاعات در مورد نحوه رفتار افراد و جوامع را در اختیار ما می‌گذارد و به ما کمک می‌کند تا تغییر و تحول را درک کنیم و به چگونگی شکل‌گیری جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، پی ببریم. به عقیده من امروز که فرزندان ما بیش از آن‌که کتاب بخوانند مشغول جست‌وجو در اینترنت و دیدن فیلم و کلیپ هستند، هرچقدر مستندات و محتوای تاریخی زیاد باشد، بیشتر می‌توان این علاقه را ایجاد کرد. الان دیگر دفاع‌مقدس هم جزیی از تاریخ می‌شود و هنوز هم در جشنواره درباره شهدای مهم فیلم می‌سازند به نظر من هرچقدر تاریخ مرور شود برای نسل جوان بهتر است.
وضعیت تولید محتوا به ویژه در حوزه فیلم را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من اگر هزینه خوبی شود، آثار قصه خوبی داشته باشند ودچار ممیزی نشوند،می‌تواند جایگاه خود را میان مخاطب باز کرده و نقش خود را ایفا کند.
از سختی‌های کار در این فیلم بگویید؟
به‌هرحال فیلم سختی بود و دچار مشکلاتی هم شد و به‌نظرم اگرحمایت می‌شد اتفاقات بهتری برای آن می‌افتاد. مهم‌ترین داستان من هم در این فیلم، این بود که همزمان روی دو سه فیلم بودم و هماهنگی سختی داشتیم.
برای بازی در این شخصیت و شناخت از این اتفاق تاریخی، چقدر مطالعه و پژوهش کردید و چه میزان از راهنمایی‌های آقای جوزانی بهره گرفتید؟
خوشبختانه الان با یک جست‌وجوی اندک در اینترنت می‌توان دنیایی اطلاعات کسب کرد.هم مقالات و گزارش‌هایی که از این طریق به‌دست آوردم و هم مشاوره‌هایی که با آقای جعفری‌جوزانی که به ایشان اشراف کامل داشتند، در این خصوص کمک شایانی به من کردند.
