آنچنان که «آرتنت» نوشته است بقایای ساختمان این کارخانه در جریان بازسازی یک ساختمان چهارطبقه در مرکز «بارسلون» آشکار شد و سپس گروه باستانشناسی این شهر وارد عمل شد. در نتیجه کاوش باستانشناسان به کشف بقایای نوعی ماتریوشکا (مجموعهای از عروسکهای کوچکشونده روسی که به ترتیب داخل دیگری قرار میگیرد) و معماریای با قدمت حدود ۶۰۰ سال منجر شد.کشف دیوارهایی به همراه تاق و در نشان میدهد که این سازه در ابتدا یک عمارت گوتیک در قرن چهاردهم میلادی بوده و بر اساس اسناد، این خانه زمانی متعلق به موسسه خیریه بارسلونا به نام «Pia Almoina» بوده است.
باستانشناسان با تحقیق بیشتر درباره تاریخچه این ساختمان دریافتند که این بنا در قرن پانزدهم میلادی به یک مهمانسرا به نام «مهمانسرای د سانتا پیر» (de Santa Pere) تبدیل شد، تا اینکه مالک آن تصمیم گرفت ساختمان را در قرن شانزدهم میلادی بازسازی کند. این ساختمان پس از بازسازی، در قرن هجدهم میلادی به سه بخش تقسیم شد. در قرن نوزدهم میلادی بود که بخشی از ساختمان به کارخانه شکلاتسازی تبدیل شد که بقایای آن اخیرا کشف شده است.
در قرن نوزدهم میلادی، این کارخانه به عنوان یکی از برترین شکلاتسازیها در بارسلون شناخته میشد و محصولات خود را در سراسر قلمرو امپراتوری اسپانیا به فروش میرساند. یک آگهی از این کارخانه در یک نسخه از روزنامه «La Vanguardia» که به سال ۱۸۲۴ تعلق دارد نیز کشف شده است.
در جریان این کاوش که با همکاری شورای شهر بارسلون و بخش باستانشناسی این شهر انجام شد، همچنین چندین اثر باستانی دیگر در همین محوطه کشف شد که از جمله آنها به انبرهای بزرگ و لوحهای سربی که برای مُهر زدن شکلات استفاده میشد، میتوان اشاره کرد.