رابطه خوب امیر با مالکان نساجی و استقبال گرم قائمشهری‌ها از او که با دسته‌گل و شیرینی به هتل محل اقامت سپاهان رفتند و به قلعه‌نویی خوشامد گفتند، باعث شد سرمربی سپاهان مطمئن باشد در شهر خسته به او خوش می‌گذرد.
قبل از آغاز بازی هم وقتی امیر خیلی زیرکانه و حرفه‌ای، بازیکنانش را برای گرم کردن نزدیک سکوی تماشاگران برد و خودش هم کنار سپاهانی‌ها ایستاد تا ۲۰ هزار طرفدار نساجی برای تشویق و هیاهو تحریک شوند و انرژی‌شان را قبل از آغاز بازی تخلیه کنند، بازهم طرفداران نساجی حرمت رفیق فرهاد صنیعی‌فر و رضا حدادیان را نگه داشتند و فقط تیم خودشان را تشویق کردند، اما در جریان نیمه اول بازی، وقتی زرگر در یکی، دو صحنه متوالی داخل محوطه جریمه سپاهان، علیه نساجی و خلاف میل هوادارانش سوت زد، قائمشهری‌ها حرص داور را سر قلعه‌نویی خالی کردند و با شعار‌های تند، سرمربی سپاهان را به مافیای فوتبال نسبت دادند.
در غیاب مالک و رئیس هیئت‌مدیره نساجی، شریک او رضا حدادیان که اتفاقاً اختلاف‌هایی هم با صنیعی‌فر دارد، به خاطر رفاقت با امیر، از جایش بلند شد و با فریاد‌های بلند از بوقچی‌ها خواست علیه قلعه‌نویی شعار ندهند، اما تلاش او فایده‌ای نداشت و فضای ورزشگاه علیه امیر شده بود. امیر حتی به مجید جلالی هم گلایه کرد و از او پرسید چرا مانع شعار سکونشینان نمی‌شود. باورکردنی نبود، تماشاگرانی که تا به حال علیه هیچ‌کس شعار نداده بودند، این بار امیر را رها نمی‌کردند. از جلالی هم کاری ساخته نبود.
او هم مثل حدادیان و کاظمی قائم‌مقام باشگاه حریف طرفداران نساجی نشد، طرفدارانی که لطف‌های امیر در روز‌های بی‌پولی نساجی را به یاد نمی‌آوردند، اما در عوض اتفاقات بازی رفت دو تیم در اصفهان را به یاد داشتند، بدون توجه به داد و فریاد بوقچی‌ها همچنان شعار می‌دادند. دیروز صنیعی‌فر با بیانیه‌ای از امیر دلجویی کرد، ولی قلعه‌نویی هنوز هم از دست قائمشهری‌ها ناراحت است.
او دیروز در گفتگو با دوستان مشترک گلایه کرد: «جواب خوبی من به نساجی در روز‌های بی‌پولی و نداری این باشگاه، این نبود.» حق با امیر است. او پرهام را به نساجی وصل کرد و بعد‌ها باعث حضور صنیعی‌فر و حتی حدادیان در قائمشهر شد… امیر دیروز به دوستانش گفته: «پشت دستم را داغ کردم. برایم تجربه خوبی شد!»
