وقتی صدای سرمربی‌ها از صدای سوت‌ها بلندتر می‌شود

 اعتراض به داوری همیشه بخش مهمی از فوتبال ایران بوده است. فرقی ندارد در لیگ آزادگان باشد یا در سطح بین المللی. انتقاد از سوت هایی که ممکن بود بهتر نواخته شود، بخش مهمی از حرف‌ های سرمربیان ایرانی است. حتی این واکنش ها به سرمربی ها و مربی های خارجی فوتبال ایران هم سرایت کرد و داوری تبدیل شد به یکی از بزرگ ترین دشمنان فوتبال پاک. قاضی هایی که قرار بود نود دقیقه بدون تبعیض را سوت بزنند، خودشان درگیر فساد شده بودند و اگر این اخبار حقیقت هم نداشتند، حداقل از زبان فوتبالی ها بیرون نمی شد.

موضع سرمربی های لیگ برتری به داوری ها متفاوت بود. نظر برخی آن قدر خریدار نداشت که به گوش همه برسد. برخی مثل برانکو تلاش می کردند تا درگیری زیادی با داورها نداشته باشند. سرمربی پرسپولیس معتقد بود یک قضاوت بدون حاشیه، حداقل انتظاری است که از یک داور می رود و اگر جز این باشد، شاید آن موقع بتوان از آن سخت گفت. هموطن نایب قهرمان جهان در طول بازی ها هم درگیر خاصی با داورها نداشت و تلاش می کرد نتیجه تیمش را بیرون از صدای سوت داوران پیدا کند. مجید جلالی و علیرضا منصوریان، از دیگر سرمربی های امسال بودند که تلاش می کردند جز در مواردی که تیمشان ضرر کرده است، اظهار نظری درباره داوری ها نداشته باشند.

اما وینفرد شفر در این میان یک استثنا است. سرمربی استقلال هیچ شکایتی از داوری ها ندارد. او پذیرفته که نتیجه بیشتر از آن که تحت تاثیر قضاوت داور باشد، حاصل تلاش و عملکرد بازیکنان استقلال است. بنابراین تعریف و تمجید بخش مهمی از حرف های شفر درباره داوران است. با این حال سرمربی آلمانی در طول نود دقیقه بازی، شکایت زیادی از داور می کند و جنگ روانی او با داور چهارم، تقریبا در همه بازی های لیگ سوژه عکاسان بوده است. شفر در لیگ قهرمانان آسیا هم رفتاری مشابه دارد. با این حال پس از شنیدن صدای سوت پایان بازی، شفر دوباره همه انتقادات را از داور فراموش می کند. سرمربی آلمانی راه درگیری قانونی و بی ایراد با داوران لیگ برتر را پیدا کرده و تا زمانی که درمان او جواب می دهد، استقلال بیمار سوت ها نخواهد بود.

در این میان اما هستند سرمربی هایی که معمولا به داور بازی انتقاد دارند. امیر قلعه نویی معمولا رابطه خوبی با داوران ندارد (حداقل درون زمین) و همیشه از سوت آنان صحبت کرده است. در دیدار سپاهان مقابل استقلال این اعتراض ها به اوج خود رسید و همین کافی بود تا سوژه اعتراض به داوری دوباره در فوتبال ایران داغ تر از همیشه باشد. گل صحیح استقلال به تیم قلعه نویی پذیرفته نشد اما پس از باخت او از استقلال، فرصت مناسبی فراهم شد تا حمله به سوت داوران در راس کارهای سرمربی سپاهان قرار بگیرد. آن هم در حالی که هیچکدام از کارشناسان داوری نمی دانستند چه واکنشی به صحنه های عجیب تقابل قلعه نویی و شفر داشته باشند.

سرمربی سپاهان می داند چگونه از داوری ها انتقاد کند و مدیوم حرف هایش روی سطحی تنظیم شده که حساسیت زا نباشد. اما هواداران وقتی حرف و عمل قلعه نویی را مقایسه می کنند، تعجب می کنند. رفتاری که برای اهالی لیگ یک ناآشنا نیست. اعتراض های سیسماتیک به داورانی که ناخودآگاه سوت های عجیبی هم می زنند و کسی قرار نیست پیگیر قضاوت های آنان باشد.