زهرا سعیدی، از قدیم مادر مهربان و همسر دلسوز همیشگی سریال‌های تلویزیونی بوده است. مخاطبان «قاب‌کوچک» نقش‌آفرینی این بازیگر پیشکسوت را در سریال‌های خاطره‌انگیزی همچون به رنگ صدف، ستایش، روزهای زندگی، یوسف‌پیامبر، صنوبر، مریم‌مقدس، نردبام آسمان و…به یاد دارند.
در حال حاضر مشغول چه‌کاری هستید؟
فعالیت خاصی در بازیگری ندارم و بیکار هستم.
از پخش آخرین سریال‌تان نزدیک به چهار سال می‌گذرد. علت کم‌کاری‌تان چیست؟
بله. آخرین کارم در تلویزیون به سریال یاور به کارگردانی آقای سعیدسلطانی بازمی‌گردد.بعد ازاین سریال،فعالیتی در عرصه بازیگری چه در تلویزیون و چه سینما نداشته‌ام. علت اصلی کم‌کاری‌ام به ضعیف بودن برخی کارهای پیشنهادی بازمی‌گردد. متاسفانه محتوای برخی فیلم‌نامه‌ها به‌روز نیست و هنوز درحال وهوای۳۰سال پیش می‌گذرد. ترجیح می‌دهم چنین پیشنهاداتی را نپذیرم و بیکار باشم. اگر شرایط فراهم باشد، دوست دارم با تلویزیون کار کنم.
شغل اصلی‌تان بازیگری است؟
بله. ابتدا بازیگر تئاتر بودم و بعد به دنیای تصویر و فیلم و سریال کشیده شدم.
شما ازجمله بازیگرانی هستید که همراه همسرتان مرحوم مجید افشاریان برای ادامه فعالیت ازشیراز به تهران آمدید. علاوه بر شما بازیگران دیگری مانند مهوش صبرکن، محمود پاک‌نیت، محمد فیلی، حبیب دهقان‌نسب و... نیز از شیراز به پایتخت کوچ کرده‌اند و در سریال‌ها و فیلم‌ها بازی می‌کنند. می‌توان ادعا کرد که شاهد شکل‌گیری مکتب شیراز در بازیگری هستیم؟
راستش نمی‌دانم و در این خصوص صاحب‌نظر نیستم، اما شرایط کار در شیراز مطلوب نبود در نتیجه، ما و بسیاری از بازیگران دیگر مجبور شدیم برای امکان ادامه فعالیت در عرصه بازیگری به تهران مهاجرت کنیم.
شما در سریال‌های ماندگار و خاطره‌انگیز زیادی مثل به رنگ صدف، روزهای زندگی، ستایش، مریم‌مقدس، یوسف‌پیامبر و … بازی کرده‌اید. کدام‌یک از سریال‌هایی که در آن ایفای نقش کرده‌اید برای‌تان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است؟
تمام کارهایی را که تا به امروز انجام داده‌ام، دوست دارم؛ مثل سریال نردبام آسمان، سریال صنوبر هم برایم جایگاه ویژه‌ای دارد. مابقی کارهایم نیز کم و بیش مورد علاقه‌ام هستند. هرچند باید در نظر داشت که بسیاری از این سریال‌ها تاریخ مصرف دارند و بعضی از آنها سنخیتی با شرایط امروز جامعه ندارند. دوره ساخت برخی از این سریال‌ها گذشته است و کارهای امروزی باید به‌روز باشند، البته سریال‌های تاریخی از این قاعده مستثنی هستند و همیشه حرفی برای گفتن دارند.
مخاطبان تلویزیون شما را بیشتر در قالب نقش مادر مهربان و همسر دلسوز به یاد می‌آورند، این نقش‌های مشابه تا چه میزان با انتخاب خودتان بوده است؟
به‌هیچ‌وجه به انتخاب خودم نبوده است. انتخاب نقش بر عهده خودمان نیست و همیشه انتخاب می‌شویم. متاسفانه نقش‌های من همیشه مشابه هستند و بیشتر شامل کاراکتر یک زن مثبت،مدیر، مدبر،دانا ومهربان بوده است. معمولا نقش خانم‌های مهربان و مثبت فیلم‌نامه را مناسب من می‌بینند و فکر می‌کنند چون مشابه این نقش را قبلا بازی کرده‌ام برای نقش مورد نظر مناسب هستم و به این موضوع فکر نمی‌کنند که یک بازیگر، استعداد بیشتر و توانایی‌های دیگری هم دارد. اگرچه در طی این سالها دوبار نقش منفی داشته‌ام که اتفاقا خیلی هم دوست‌شان دارم.
پس خودتان از ایفای نقش‌های منفی استقبال می‌کنید؟
بله، چرا که نه. هرچند نقش منفی و مثبت به شکل خالص نداریم. همه انسان‌ها خاکستری هستند و ویژگی‌های مثبت و منفی را با هم دارند. اصلا این‌که بخواهیم کاراکتری را به نمایش بگذاریم که فقط مثبت باشد، جالب نیست، اصولا نقش‌های خاکستری با استقبال بیشتری مواجه می‌شوند.
مردم در کوچه و خیابان معمولا شما را با کدام نقش‌تان به یاد می‌آورند؟
نقش مادر ستایش.
شما در سریال‌ها و فیلم‌های تاریخی و مذهبی به نسبت پرتعدادی ازجمله یوسف‌پیامبر، مریم‌مقدس، ملک‌سلیمان، نردبام آسمان و… بازی کرده‌اید. این نوع کارها چقدر مورد علاقه خودتان است؟
کارهای تاریخی زیبا و بی‌نظیر هستند اما به شرطی که تاریخ درآنها تحریف نشده باشد.اگر تاریخ دراین اثرتاریخی تحریف شود، چیز دیگری می‌شود و همان بهتر که ساخته نشود. خودم به شخصه کارهای تاریخی را خیلی دوست دارم.
یکی از کارهای خاطره‌انگیز شما سریال به‌رنگ‌صدف است که دردهه۷۰ پخش می‌شد. چه چیزی از این سریال به یاد دارید؟
سریال به‌رنگ‌صدف با مخاطبانش صادق بود وبه همین دلیل هم با استقبال مردم مواجه شد. به نظرم هرکلامی که شفاف و روراست باشد و کلک وحقه‌ای درآن نباشد با استقبال مردم مواجه می‌شود.مردم خیلی باهوش، ریزبین و نکته‌سنج هستند و متوجه می‌شوند کدام گفتار و شخصیت صداقت دارد و واقعی است.
در سریال روزهای زندگی هم نقش زنی را داشتید که بعد از فوت شوهرش، فرزند معلول ذهنی او را پذیرفت. آن‌هم نقش جالبی بود.
بله. فکر می‌کنم آن سالها در سریال‌ها به سلیقه مردم بیشتر توجه می‌شد و قصه‌ها بیشتر باب سلیقه مردم بود.
شما و همسرتان هر دو بازیگر بودید و سالها با هم زندگی کردید. شاید خیلی‌ها معتقد باشند زندگی زوج‌های بازیگر دوام چندانی ندارد. رمز موفقیت شما در تداوم زندگی مشترک چه بود؟
یکی از مشکلات ما این است که همه را به یک چشم می‌بینیم.نمی‌شودهمه رایک‌جور قضاوت کرد.آدم‌ها متفاوت هستندواخلاق متنوعی دارند. برای این‌که یک زن و مرد درکنارهم زندگی موفقی داشته باشند، عشق اولیه کافی نیست.حتما گذشت، تفاهم و احترام متقابل هم لازم است. اگر این نکات رعایت شود، دیگر مهم نیست بازیگر باشی یا معلم یا هر شغل دیگری، در همه حال، زندگی زناشویی موفقی خواهد داشت.
