نگاهی کوتاه به فیلم «به تو چه»؛ پرواز «روح» بندرعباس

«به تو چه» ساخته کامران حیدری که این روزها درجشنواره فجر درحال اکران است، خبر از استعداد قابل توجه این کارگردان تازه نفس می‌دهد. حیدری در فیلم جدید «واکس چه» (به معنای به تو چه) گامی به جلو برداشته است. او در این فیلم با بررسی روحیات و زندگی یک خواننده درد کشیده بندر عباسی، روح او را به پرواز در آورده است. زمان رویدادها، زمان حال است؛ دوربین در ابتدای فیلم، مرزی را پشت سر می‌گذارد و از سوی دیگر اتوبان که دریاست حرکت می‌کند و آرام به سوی دو برج بلندبالای در حال ساخت در شهر پیش می‌رود.
صدای شاعر و ترانه‌سرایی می‌آید که از ورای مرگ، زندگی قبلی خود را روایت می‌کند. این پرواز دوربین ادامه دارد تا به خانه محقر این خواننده می‌رسد. خانه‌ای که یار و مونس این خواننده تنها یک گیتار است؛ آنگاه به رختخوابی گسترده بر زمین می‌رسد. همه چیز با سادگی بسیار آغاز می‌شود. بعد، دوربین به شهر سر می‌کشد.، خوانندگان شهر به یاد این قهرمان بی یال و کوپال، شروع به خواندن و زدن موسیقی می‌کنند تا روح این قهرمان خود را شاد نگهدارند.
برخلاف آیین‌هایی که برای مردگان گرفته و گریه و زاری ها می‌کنند، در «به‌ تو چه»، خوانندگان این شهر، با سرودخواندن و ساز زدن، یاد این اسطوره کوچک خود را گرامی می‌دارند… دوربین که بیشتر زمان فیلم در حال پرواز است، مانند روح این آوازه‌خوان مشهور شهر، پرواز کنان به همه جا سر می‌کشد تا اینکه در بازار، بین دختران، دختری رعنا دل از خواننده می رباید! این دختر رعنا پوششی متمایز از دختران دیگر دارد… دختر رفته رفته گم می‌شود، آب می شود، بخار می‌شود اما دوربین جستجوگر فیلمساز ، او را که سر به بیابان گذاشته، پیدا می‌کند و روح شاعر و خواننده به دنبال او روان می‌شود…
«به تو چه» فیلمی مستند است که سعی دارد رگه‌هایی داستانی داشته باشد. رگه‌هایی که مانند تار و پود یک گلیم پر نقش و نگار در فیلم وجود دارد. در فیلم تنها صدای خواننده و ترانه‌ سراست که تماشاگر را با خود این سو آن سو می‌کشاند.
مونولوگ‌های فیلم خوب نوشته شده و حکایت از شورحالی روایت کننده دارد. قهرمان داستان در ابتدا توضیح می‌دهد که در اثر استعمال هرویین مرده و شاید هم خودکشی کرده است. به‌ هرحال روح او خیلی حساس بوده است و فیلم هرچه رو به پایان می‌رود، بیننده اطلاعات بیشتری درباره او پبدا می‌کند. عکس هایی از او در وضعیت ناخوش زندگی و به یک بار پیرشدنش، تاثیر زیادی بر تماشاگر می‌گذارد.
بیشتر صحنه‌های فیلم از نظر ساختاری، پرداخت خوبی دارد. گرچه به نظر می‌رسد سوژه و موضوع این مستند می‌توانست ظرفیت ساخت فیلمی قوی‌تر را در اختیار فیلمساز قرار دهد، اما با این حال این اثر نویددهنده حضور فیلمسازی خوب است.
«به تو چه» را باید دید.
این فیلم در روزهای سوم و چهارم اردیبهشت هم بار دیگر در جشنواره فجر به نمایش در خواهد آمد.
تهیه‌کننده فیلم «به تو چه» کاوه فرنام است.