خانمم به محض ناراحت شدن شروع به اشک ریختن می کند!

مخاطب گرامی، ابتدا باید بگوییم زود رنج بودن یکی از خصوصیت‌های اخلاقی است که می‌تواند در بعضی مواقع و در زندگی مشترک، زوجین را با مشکل‌هایی روبه‌رو کند. معمولاً یکی از ویژگی‌های رفتاری زنان که نسبت به مردان پررنگ‌تر است، روحیات حساس و احساسات‌شان است و طبیعتاً همین ویژگی سبب شده که زنان زودتر برنجند و همیشه چیزی برای دلخور شدن پیدا کنند! اما خب میزان حساسیت همه زن‌ها یکسان نیست، همان‌طور که مردها به لحاظ روحی با هم متفاوت هستند.

به طور کلی نمی‌توان گفت حساس بودن، بد، خوب، سالم یا ناسالم است زیرا یکی از ویژگی‌های رفتاری بعضی افراد است و به خودی خود نقص محسوب نمی‌شود. طبیعتاً همسر شما ویژگی‌های مثبت فراوانی دارد و بی شک، عاطفی و دل رحم است و در انجام کارهایش دقت و سرعت بالایی دارد. به احتمال زیاد او وظیفه‌شناس و خلاق نیز هست. توجه داشته باشید که هرچقدر درباره خصوصیات همسرتان بیشتر بدانید، بهتر می‌توانید با موقعیت‌های پیش آمده کنار بیایید. در ادامه مطلب تکنیک‌هایی را برای به دست آوردن دل همسر حساس‌تان پیشنهاد می‌کنیم.

در نخستین قدم باید اعتماد به نفس او را تقویت کنید و هر کاری از دست‌تان برمی‌آید، برای این مهم انجام دهید. توصیه می‌شود برای تقویت اعتماد به نفس همسرتان، شناخت دقیقی از نقاط قوت و ضعفش به دست آورید. مثلاً به کار بردن این جمله ساده به او :«با دیدن تو، واقعا دلم شاد می شود» یا به کار بردن جمله‌های کوتاه بدون حالت دستوری و با لحن امیدوارانه، زندگی‌تان را شیرین‌تر خواهد کرد.

برای کاهش زودرنجی او بهتر است منابع ناراحتی‌هایش را کشف کنید و بدانید دقیقاً چه چیزی و از چه طریقی باعث رنجش او می‌شود. در نظر داشته باشید بسیاری از مسائل پیچیده که سبب عکس‌العمل‌های شدید در همسرتان می‌شوند، گاه بسیار ساده هستند پس سخت نگیرید. منبع مشکل را پیدا کنید و به او کمک کنید تا همه چیز ساده‌تر حل شود.

به جای این که از چیزهایی که می‌‌رنجد، فاصله بگیرد به او کمک کنید بیشتر و با دید منطقی به مسائل فکر کند. آن وقت می‌فهمد که این مسائل آن‌قدر بی‌اهمیت هستند که نباید باعث رنجش و عکس‌العمل‌های عجیب و غریب در او شود. به او کمک کنید درباره آن‌چه آزارش می‌دهد با شما حرف بزند و صادق باشد و مسائل را بازبینی کند و بیندیشد که آیا این موضوع ارزش رنجش و به هم ریختگی را داشته است یا خیر.

زودرنجی سبب افزایش تحریک پذیری در فرد می‌شود و سبب می‌شود که ناخودآگاه همان طور که در متن پیامک‌تان توضیح دادید، مدام گریه کند و با همه بجنگد و دعوا کند. سعی کنید به او کمک کنید از فضاهایی که مورد رنجش او می‌شود، فاصله بگیرد. رفتن به پیاده‌روی، ورزش کردن و … باعث تخلیه هیجانات و کاهش عصبانیت در او می‌شود و حالش را مساعدتر می‌کند.