رکابزن المپیکی ایران گفت: اگر روزی ویگنز، مربی خارجی تیم ملی با فدراسیون همکاری نکند، من با او ادامه خواهم داد چون از تمرین‌کردن با این مربی لذت می‌برم.
علی لبیب در گفت‌وگویی درباره‌ی تجربه حضور در المپیک پاریس بیان کرد: المپیک با مسابقات دیگر تفاوت زیادی دارد. کشورها آمادگی و علم خود را در این بازی‌ها به رخ می‌کشند. سختی‌هایی که در این چند سال پشت سر گذاشتم و حمایت فدراسیون من را خیلی خوش‌بین کرد که بتوانم المپیک را تمام کنم.
لبیب در پاسخ به این پرسش که چه عاملی باعث شد بتواند برخلاف سه دوره قبلی المپیک از خط پایان عبور کند، تاکید کرد: من تا روزهای پایانی منتهی به المپیک وادار به حضور در انتخابی تیم ملی نشدم. زمانی که مدال قهرمانی آسیا را گرفتم، فدراسیون تصمیم عاقلانه‌ای گرفت و حضورم را در المپیک قطعی کرد. در دوره‌های قبلی این شرایط نبود. همچنین از لحاظ تجهیزات هم مشکلی نداشتم.
او درباره تاثیر نتیجه المپیک در انتخاب تیم باشگاهی گفت: نگاه کشورهای دیگر مثبت‌تر شده است. در حال حاضر عضو یک تیم باشگاهی چینی هستم. تلاشم این است برای سال ۲۰۲۶ – ۲۰۲۵ به تیم بهتری بروم که نفرات خوبی داشته باشد. در این صورت نتیجه‌گیری در مسابقات نیز راحت‌تر می‌شود. می‌خواهم در قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی بهترین نتیجه و مدال را بگیرم و مسیر دیگری را برای خودم باز کنم. امیدوارم برنامه طولانی‌مدت تا المپیک بعدی داشته باشیم. همچنین برای کسب سهمیه المپیک و مدال بازی‌های آسیایی هم باید برنامه داشت. همه چیز به این برمی‌گردد که تیم ملی در مسابقات خوبی شرکت کند.
رکابزن ایران در المپیک ۲۰۲۴ پاریس درباره عملکرد ویگنز، مربی خارجی تیم ملی دوچرخه‌سواری، نیز تصریح کرد: آقای ویگنز واقعا مربی خوبی است و متفاوت‌بودن شرایط ایران نسبت به اروپا را درک می‌کند. برخی ورزشکاران، مربی اروپایی داشتند اما مربیانشان نمی‌توانستند شرایط را درک کنند و فکر می‌کردند هر گونه امکانات و تجهیزات که بخواهیم مانند اروپا در اختیار داریم. آقای ویگنز برای چنین شرایطی همیشه راهکار داشت و از لحاظ روحی کنار من بود. از او خیلی تشکر می‌کنم. امیدوارم در کنار فدراسیون باشد و کمک کند. حتی اگر روزی با فدراسیون همکاری نکند، من با او ادامه خواهم داد چون باعلم است و از تمرین‌کردن با این مربی لذت می‌برم.
لبیب در پاسخ به این پرسش که چه تجربه جالبی از المپیک پاریس دارد، گفت: اتفاق جالب برای من فرهنگ دوچرخه‌سواری در فرانسه بود. در ۲۷۶ کیلومتری که رکاب زدم، مردم کنار جاده بودند و صدای تشویق‌هایشان را می‌شنیدم.
او در پایان گفت: در المپیک انتظاری که از اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی داشتم، برآورده نشد و ناراحت به المپیک رفتم. حداقل برای المپیک‌های بعدی ورزشکاران را حمایت کنند چون ورزشکاران پیش از این المپیک نیاز به حمایت دارند و پس از آن فایده ای ندارد.
