سرمربی پدیده مشهد در اولین فصل حضورش در این تیم توانسته با نمایش کیفی فوق العاده و بکارگیری از شاگردان در راستای اهداف تاکتیکی تمجیدها را متوجه خود کند.
، صبای قم، نفت تهران، پرسپولیس، تراکتورسازی، ذوب آهن و اکنون پدیده مشهد؛ در تمامی این تیمها اثری از تفکرات تاکتیکی یحیی گل محمدی دیده میشود و او اکنون با پدیده شهر خودرو به نزدیکی این بلوغ رسیده و توانسته جوانان گمنام تیمش را به عنوان ستارههای فصل هجدهم معرفی کند.
این یادداشتی است که خسرو خرم، چهار سال پیش در خصوص یحیی گل محمدی در زمان مربیگری نفت تهران در صفحه شخصیاش منتشر کرده بود و اکنون با عملکرد درخشان این سرمربی در پدیده، بار دیگر به بازنشر آن پرداخته است.
در دوران سربازی فرمانده گروهانی داشتیم به نام مهران نیک مرام؛ خوش تیپ و پر جذبه بود. میدانست که سربازها دوست دارند جیم شوند و از پادگان فرار کنند. او می گفت من که نمیتوانم شما را ۲۴ ساعته کنترل کنم بنابراین با مسئولیت خودتان میتوانید جیم شوید و برگردید ولی اگر گیر بیفتید من ۱۰ برابر معمول تنبیهتان میکنم.
* خصوصیات منحصر بفرد و البته دیده نشده
این مقدمه را گفتم تا بعد بگویم با همه صداقت و نجابت و خوش تیپی که یحیی گل محمدی دارد ولی او هم راه جیم شدن از اردو را بدون این که گیر بیفتد بلد بود! در زمانی که بازی میکرد زرنگی و باهوشی خاص خودش را داشت که تازه برای عموم دارد خودش را به شکل متفاوتی نشان میدهد. شاید کمتر کسی بداند که یحیی گل محمدی تازه چند سال است که در زندگی شخصی به یک ثبات نسبی رسیده است. از آن دست فوتبالیستهاست که زجر بسیاری از بیماری(تب مالت) و بحران مالی گرفته تا مسائل شخصی و… را کشیده است. او در دوران فوتبالش فوتبالیست فوق العاده ای بود؛ یک دفاع جلو زن مدرن، با تکنیک عالی، سرزنی موفق و مهمتر از همه احساس و شم عالی برای لحظه وارد شدن به حمله. یکی مانند کریم باقری. یحیی در زمان بازی مانند مجتبی محرمی خونسرد بود، طوری که بعضی ها فکر می کردند بی خیال است، بیشتر با هوشش به جنگ مهاجمان میرفت تا با فیزیک بدنیاش و البته خیلی هم دوست داشت به حمله اضافه شود و گل بزند.
نجابت خاصی داشت و کمتر دنبال منافع مالی خود بود، طوری که چند بار به خاطر او با مدیریت محترم باشگاه تا حدودی درگیر شدم. مدیری که میگفت بیش از حد از او دفاع میکنم. اما یحیی لیاقتش بیشتر بود. در آخر هم حقش نبود از پرسپولیس اخراج شود ولی همین اتفاق باعث احیای او در فولاد خوزستان شود.
* اشکهایی که یادمان نمیرود
گلمحمدی از آن دست بازیکنان بود که میتوانست در اروپا هم بازی کند ولی متاسفانه در آن زمان دفاع های جلوزن کمتر در بورس بودند. شاید نسبت به بازیکنان اروپایی کمی کندتر بود ولی مطمئنا با فرکانس قدمهایش و بازیخوانی و هوشش میتوانست آن را جبران کند. خیلیها اشکهایش را بعد از بازی با ایرلند فراموش نمیکنند و حسرت گل لحظه پایانیاش برابر این حریف اروپایی در راه جام جهانی را میخورند.
* آغاز مربیگری با استایل خاص
اولین حضورش در نیمکت لیگبرتری با آخرین تیم دوران لیگ برترش یعنی صباباطری بود. از نحوه دو زانو نشستنش در کنار زمین معلوم بود که میخواهد متفاوت باشد و شد و خوب هم شد. بعد به راه آهن آمد و کمک علی دایی شد. در آنجا خیلی با هم حرف می زدیم. علم تغذیه را خیلی دوست داشت. یک روز که در اردو در هتل لاله دو نفری نشسته بودیم از او پرسیدم تا کجا میخواهی مربیگری را دنبال کنی؟ تا پرسپولیس؟ گفت برو بالا. گفتم تا تیم ملی ؟ گفت برو بالاتر.
او حالا با کارنامهای که برای خود ساخته و نمایشی که همراه تیمهایش داشته میتواند مربی ایدهآل هواداران پرسپولیس در فصل بعد باشد و دو سال بعدش هم به نیمکت تیم ملی برسد، ولی بعدش؟! یعنی میتواند اولین مربی ترانفسری ما به یک باشگاه اروپایی باشد؟ کاری که در دوران بازیگریاش موفق به انجام آن نشد.
* اولین اشتباه در دوران مربیگری
به نظرم تنها اشتباهش در دوران مربیگری آمدن زود هنگام به پرسپولیس بود. با این که پرسپولیس مخروبه ژوزه را دگرگون کرد ولی نباید صبا را در نیمهراه رها میکرد. صبا خوب فوتبال بازی می کرد و خواه نا خواه سال بعد میتوانست مربی پرسپولیس باشد. با فرصت بیشتر برای تیم بستن و فشار کمتر. درست مثل امروز که تنها کاندیدای بالقوه مربیگری در پرسپولیس است.
* آغاز بلوغ با پدیده شهر خودرو
گلمحمدی روی نیمکت پدیده شهر خودرو، نسبت به شرایط و امکانات ایران فوقالعاده بازی گرفت با ارائه فوتبالی برتر؛ یحیی بر تز خود مصمم است و اتوریته خوبی برای خود ایجاد کرد است و نشان داده اجازه ورود حاشیه به تیمش، چه از جانب بازیکنان و چه از طرف دیگران را نمی دهد. نمایش پدیده با حضور او هم با بقیه تیمها متفاوت بود. تیمی با تکیه بر پاسهای پرتعداد و نمایشی زیبا و با انگیزه که موفق شد فوتبالی مدرن را به نمایش بگذارد. نظم فوق العاده، جسارت، اعتماد بنفس بالا، با حداکثر قدرت و سرعت در حمله و دفاع. میتوانم بگویم که پدیدهای ها تنوع حملهای از نوع بارسا و بایرن را داشتند و همین طور استحکام و قدرت تاکتیکی تیمهای مورینیو را. این غلو نیست فقط باید شرایط ایران را در نظر بگیریم و حواسمان باشد که این تیم دارد با ظرفیتهای بازیکنان خودمان و متناسب با لیگ ایران بازی میکند. بسیاری از هواداران سختگیر فوتبال ایران که به مربی بزرگ آن هم فقط از نوع خارجیش رضایت می دهند احتمالا حالا میتوانند لباس اولین مربی بومی پرطرفدار و در اندازههای استاندارد را در قامت یحیی گل محمدی ببینند و پرو کنند!
یحیی گل محمدی آینده مربی گری ایران است. همه شرایط هم برای او مهیاست. باید به او کمک کنیم.