ترومن کاپوتی از هشت سالگی استعداد نویسندگی خود را کشف و سپس به عنوان یک نویسنده حرفه‌ای، شروع به نوشتن داستان کوتاه کرد.در اوایل دهه ۱۹۵۰، کاپوتی به تئاتر برادوی و سینما روی آورد و یکی از رمان‌های کوتاهش به نام «چنگ چمن‌زار» (۱۹۵۱) را در قالب نمایشنامه اقتباس کرد. این تئاتر در سال ۱۹۵۲ اجرا شد و در سال ۱۹۷۱ در قالب فیلم موزیکال و در سال ۱۹۹۵ در قالب فیلم داستانی «چنگ چمن» ساخته شد. کاپوتی پس از آن فیلمنامهٔ موزیکالی به نام «خانهٔ گل» (۱۹۵۴) نوشت که هارولد آرلن آن را کارگردانی کرد. کاپوتی با همکاری جان هیوستون فیلمنامهٔ «شیطان را بران» (۱۹۵۳) را نوشت. او همراه با یک تور اپرا به اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد و طی این زمان، سلسله مقالاتی برای مجله نیویورکر نوشت که این مقالات در قالب اولین کتاب غیرداستانی او در سال ۱۹۵۶ به چاپ رسید.
کاپوتی در سال ۱۹۵۹ جستاری اتوبیوگرافیک به نام «بروکلین هایتس: یک شرح حال شخصی» را برای مجلهٔ هالیدی (یکی از مجلات محبوبش) نوشت که مربوط به دوران زندگی او در محلهٔ بروکلین هایتس نیویورک در دههٔ ۱۹۵۰ بود.کاپوتی به غیر از نگارش کتاب محبوب «صبحانه در تیفانی»، با نوشتن کتاب «در کمال خونسردی» که یک اثر ژورنالیستی درباره قتل اعضای یک خانواده در مزرعه‌شان بود، به اوج شهرت رسید. او ۶ سال را صرف نوشتن این کتاب کرده بود.
کاپوتی در ۲۵ آگوست ۱۹۸۴ به دلیل بیماری کبدی در گذشت. جسد او سوزانده شد و خاکسترش بارها مورد سرقت قرار گرفت.در سال۲۰۰۵ فیلمی به نام «کاپوتی» توسط بنت میلر ساخته شد که به زمان نگارش کتاب «در کمال خونسردی» کاپوتی باز می‌گردد.
