دبیر جشنواره فجر از جنس سینما و بدون گرایش سیاسی و جناجی انتخاب شود

۱. جشنواره چهل و سوم فیلم فجر که از  اوایل اردیبهشت امسال با اعلام وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صدور حکم دبیری جشنواره بنام محمد خزاعی کلید خورد به دلیل روند حوادث و تغییر دولت و به تبع آن تغییر رئیس سازمان سینمایی قابلیت اجرایی پیدا نکرده است. انتخابی که پس از سالها می توانست تکرار تجربه موفق مرحوم سیف الله داد در دبیری جشنواره و همزمان داشتن سمت به عنوان نفر اول سینمای کشور باشد. انتخاب دبیر و مدیریت جشنواره از مهمترین شرایط در برگزاری مناسب جشنواره است که باید مورد توجه مدیران ارشد فرهنگی قرار بگیرد. در سنوات گذشته گاها با انتخاب دبیری که از ابتدا مورد قبول عموم جامعه سینمایی و رسانه ها نبوده باعث ایجاد شائبه های فراوان و بازخورد های منفی شده است، اینک رائد فرید زاده با انتخاب یک دبیر از جنس سینما و بدون شائبه ها و سوابق و گرایشات خاص سیاسی یا امنیتی می تواند جاذبه های فراوانی در رونق و شکوه مجدد جشنواره داشته و در افواه عمومی دافع بسیاری از مباحث پیش آمده باشد.
۲. ساختار ثابت  و همیشگی مدیران برگزاری و دبیرخانه جشنواره که سال‌هاست تغییر چندانی نکرده و به هر دلیل مدیران وقت سازمان سینمایی مجبور به همکاری با آن بوده اند نیاز به تجدید نظر کلی و بازنگری تشکیلاتی دارد. واقعیت این است که اغلب مدیران ستادی جشنواره، سال های سال است که به یک شکل تکراری مقدمات برگزاری جشنواره را می چینند و بر اساس همان چینش قدیمی و تکراری جشنواره برگزار می شود. البته این تغییر لزوما به معنای نفی تجربیات گذشته نیست  و همچنان می توان از تجربه مدیران بسیار قدیمی به عنوان مشاور استفاده کرد.
۳. یکی از اهداف برگزاری جشنواره فیلم فجر در ادوار گذشته  ایجاد شور و نشاط در جامعه سینمایی و حتی بیشتر در عموم علاقه مندان بی شمار به سینما با اکران فیلم های مورد توجه مخاطبین بوده است، اما آثار سینمایی دوره های  اخیر پتانسیل جذب تماشاگران را نداشته و اصولا اغلب آثار فاقد حداقل فاکتور های  جذب بیننده بودند که برای رفع این مشکل نیز از همان ابتدای راه با سیاست گذاری های مناسب می توان جشنواره چهل و سوم را متفاوت از دوره های قبل در جذب مخاطب ترسیم کرد.
۴. یکی   از نکات آسیب زا در  سالهای اخیر برگزاری جشنواره، شلوغی و حضور بیش از حد افراد غیر مرتبط با سالن‌های تخصصی نمایش فیلم جشنواره یعنی سینمای رسانه و  بود ه است .حضور همزمان هنرمندان و اهالی رسانه در سینمای رسانه  نقص عدم تمرکز و دوری خبرنگاران و رسانه ها را  از مرکزیت جشنواره مرتفع کرده اما حضور میهمانان توصیه ای غیر حرفه ای و صرفا تماشاچی ( و بعضا کودکان خردسال همراه) که به هر دلیلی موفق به دریافت کارت میهمان حضور در سینمای رسانه می شوند از آسیب های ملموس و  عیان  برگزاری جشنواره است که چاره اندیشی برای آن از اولویت های واجب است.
۵. ادغام جشنواره جهانی و ملی در ۲ دوره قبلی می توانست نقطه قوت جشنواره باشد اما با وجود تلاش های صورت گرفته در نهایت به دلایل مختلف در اجرا به کلیت جشنواره آسیب رساند. بخش بین الملل آنچنان که باید ( در مقایسه با دوره های قبلی ) نتوانست انتظارات را برآورده کند و شرایط موجود به سمتی رفت که توجه رسانه ای هم به این بخش مهم در حداقل اندازه های ممکن رسید که عملا بخش بین الملل جشنواره فیلم فجررا نیازمند تحول و تغییرات اساسی کرده است.
۶. مشخص کردن سیاست های حاکم بر هیئت انتخاب ودلایل برگزیدن و انتخاب آثاری با استاندارد های حداقلی یک اثر سینمایی در جذب مخاطب از نکات مهم و قابل بررسی است که باید در مورد توجه سیاست گذاران جشنواره باشد . انتخاب حجم زیاد از آثار دولتی و ارگانی- هر چند متاثر از شرایط اجتماعی- در کیفیت جشنواره فیلم فجر  تاثیر چندانی نداشته و لزوم حضور پررنگ بخش خصوصی بیش از پیش احساس شده وکمتر شدن تعداد آثار ارگانی و دولتی به نسبت چند دوره گذشته می تواند نقطه قوت جشنواره چهل و سوم باشد.
۷. نکته مهم و تاثیر گذار دیگر در روند برگزاری جشنواره بحث  داوری ها وانتخاب داوران مقبول و واجد شرایط است. جشنواره در دوره های گذشته به تناوب شاهد  اهدای جوایز بحث برانگیز وگاها غیر حرفه ای بوده؛ اعلام نتایجی که به دلیل عدم اقناع اهالی سینما در کیفیت جشنواره اثر منفی گذاشته است.
۸. در بخش استانی، فارغ از باید ها و نباید های وجود آن در جشنواره، این بخش که می تواند به  نقطه قوت جشنواره در جذب مخاطب و استقبال مردمی تبدیل شود در ادوار مختلف بنا به دلایلی مانند عدم اکران چند فیلم اصلی و تماشاگر پسند که فقط در تهران نمایش داده شدند با تاخیر در اعلام لیست  فیلم های ارائه شده در استان ها، امکان تبلیغات و جذب مخاطب به حداقل رسیده است.