این مجموعه که از یک‌هزار و ۷۰۰ شیء از جمله یک پیاله متعلق به دودمان «مینگ» منقش یه تصویر چند مرغ تشکیل شده است، توسط متولیان «بنیاد سر پرسیوال دیوید» اهدا شده است و از سال ۲۰۰۹ تاکنون در یک گالری اختصاصی در «موزه بریتانیا» در قالب مجموعه‌ای که امانت داده شده بود، به نمایش گذاشته شده است.
اهدا چنین مجموعه ارزشمندی در بریتانیا غیرمعمول است. آخرین هدایایی که توسط موزه بریتانیا دریافت شد، مجموعه‌ای بود که به وصیت یک متولی فقید به ارزش ۱۲۳ میلیون پوند یا ۱۵۶ میلیون دلار به این موزه اهدا شد.
«پرسیوال دیوید» در سال ۱۸۹۲ میلادی در بمبئی در یک خانواده یهودی ثروتمند به دنیا آمد. او وارثی ارزشمند و همچنین صاحب تجارت پرسود نساجی و بانکی خانواده‌اش بود. در سال ۱۹۱۴، در سن ۲۲ سالگی به لندن نقل مکان کرد و پس از خرید سه سرامیک چینی، به یک مجموعه‌دار پرشور هنر و ادبیات چینی تبدیل شد.
او در طول سفر‌های خود در اروپا، ژاپن، هنگ کنگ و چین اشیائی را به مالکیت خود درآورد. او هزینه بازسازی یک ساختمان را برای نمایش آثار و هنر‌های ارزشمند پرداخت. در سال ۱۹۲۷، او رسماً مشاور موزه‌های کاخ ملی چین شد.
به گفته متولیان «بنیاد سر پرسیوال دیوید»، او قبل از مرگش در سال ۱۹۶۴ گفت که مایل است مجموعه خود را با مردم به اشتراک بگذارد.«جورج آزبورن»، رئیس موزه بریتانیا در بیانیه‌ای اعلام کر که این هدیه «یک رای اعتماد واقعی» به آینده موزه است.
موزه بریتانیا همچنان در تلاش است تا پس از بحث و جدل گسترده در مورد ۱۵۰۰ اثر از مجموعه خود که در سال ۲۰۲۳ گم یا دزدیده شده بودند به شرایط عادی بازگردد. برخی از این اشیاء به موزه بازگردانده شده‌اند. در ماه مارس، موزه از یک متصدی سابق شکایت کرد و آن را به سرقت آثار از یک انبار در یک دوره ۳۰ ساله، متهم کرده است.
پس از اینکه مشخص شد اشیائی از جمله زیورآلات طلا و جواهر تاریخی گمشده، مسروقه یا آسیب دیده‌اند، مسئولان «موزه بریتانیا» یک پروژه بازنگری و بررسی را در تابستان سال گذشته آغاز کردند.
بیشتر این اقلام، اشیاء کوچکی بودند که در یکی از انبار‌های متعلق به یکی از مجموعه‌های موزه نگهداری می‌شدند. هیچ‌کدام از این اشیاء اخیرا برای عموم مردم به نمایش گذاشته نشده بودند و بیشتر برای اهداف تخقیقاتی نگهداری می‌شدند.
«موزه بریتانیا» محل نگهداری حدود ۸ میلیون شیء تاریخی است.در پی مسائل بحث‌برانگیز درباره سرقت آثار «موزه بریتانیا»، نخست یونان، سپس نیجریه، چین و ولز خواستار استرداد آثار تاریخی از این موزه شده بودند.
