مامان در کمین فرصتی است که عینکش را به چشم بزند، روی مبل لم بدهد، گوشی را به دست بگیرد و فارغ از دنیای واقعی، غرق در فضای‌مجازی شود. به کانال و صفحات خبری، بهداشتی، آشپزی، سینمایی و … سر بزند و خود را ملزم می‌داند که درباره مطالب دیگران در اینستاگرام ابراز نظر کند و مطالب درست و نادرست تلگرام را برای همه دوست، آشنا و فامیل به اشتراک بگذارد. پیش از این مطالب زیادی درباره وابستگی اینترنتی کودکان و نوجوانان و هشدار به خانواده‌ها برای کنترل و مدیریت استفاده آن‌ها منتشر شده است اما غافل از این‌که خود این والدین و افراد مسن‌تر فراموش شدند. ظاهرا این قضیه مهم نیست اما تحقیقات اخیر روان‌شناسان که در نشست‌شان در آلمان مطرح شده، نشان می‌دهد وابستگی بیش از حد والدین و سالمندان به فضاهای مجازی، روز به روز در حال افزایش است و تاثیر به شدت منفی در رفتار فرزندان و کیفیت زندگی آن‌ها خواهد داشت چرا که این امر باعث کاهش تعاملات کلامی بین اعضا خانواده می‌شود.
دلیلی این وابستگی چیست؟
*« Technoference » اصطلاحی است که این روزها برای افرادی اطلاق می‌شود که به منظور پرت کردن حواس‌شان از دنیای پیرامون به گوشی‌های هوشمند خود پناه می‌برند. این اتفاق تاثیرات منفی به خصوص در مسن‌ترها روی روابط و زندگی خانوادگی و فعالیت فیزیکی در آن‌ها خواهد داشت.
سخنی با سالمندان
صرف‌نظر از سن و سال کاربران اینترنت، راه‌گریزی برای وابستگی ما به گوشی‌های هوشمند نیست اما تلاش برای صرف زمان بیشتر در جهت حضور در دنیای واقعی، کمی از شدت تاثیرات منفی آن را کاهش می‌دهد. بدون شک انسان‌ها موجودات اجتماعی هستند و ارتباط با دیگران برای سلامتی آن‌ها حیاتی است. به همین دلیل است که سالمندان نباید فراموش کنند که هرچند رسانه‌های اجتماعی و اینترنت یک نوعی از ارتباطات است اما هرگز جایگزین مناسبی برای تعامل چهره به چهره نیست
