ریزش مو عوامل بسیار متعددی دارد. اگر ریزش موی هورمونی طرح مردانه و زنانه که دسته بزرگی از علل را تشکیل می دهد، کنار بگذاریم و عللی مانند ریزش موی دایمی به علت ایجاد اسکار (جوشگاه)و ریزش سکه ای یا ناحیه ای را در طبقه بندی جدا گانه ای قرار دهیم، گروه بزرگی از ریزش موها در دسته تلوژن افلوویم قرارمی گیرد که استرس هم یکی از عوامل ایجاد کننده آن است.تلوژن افلوویم به معنای افزایش تعداد موهایی است که در فاز ریزش طبیعی مو ودر پاسخ به تغییرات فیزیولوژیک طبیعی یا غیر طبیعی قرار دارد.در سرنرمال، حدود صدهزار فولیکول مو وجود دارد که حدود ۹۰ درصد آن ها درفازرشد یا اناژن هستند و حدود ۱۰ درصد در فاز ریزش یا تلوژن.فاز تلوژن حدود سه ماه طول می کشد و روزانه بین ۵۰ تا ۲۰۰ تار مو می ریزد.فقط حدود ۵۰۰ تا هزارتارمو درفاز بینابینی یا کاتاژن هستند.ساعات بیولوژیک بدن، انتهای اناژن و شروع فاز تلوژن را تعیین می کند.در فازرشد یا اناژن، هرتارمو برای چند ماه تا چند سال قبل از تلوژن رشد می کند و سپس می افتد . موهای سر بیشترازسایر قسمت ها رشد کرده و اناژن آن طولانی تر است.برخی تغییرات متابولیک مثل بارداری، سوءتغذیه و استرس ها، ظرفیت تغییر ساعت بیولوژیک فولیکول مو را دارند و ممکن است تعداد زیادی از موها وارد فاز ریزش یا تلوژن شوند.
علل شایع ریزش مو به علت ورود به فاز ریزش
ریزش فیزیولوژیک موی نوزادان
پس از زایمان
پس از تب های طولانی و شدید
عفونت های شدید
بیماری های شدید مزمن مثل لوپوس یا ایدز
استرس های شدید روحی
بعد از جراحی های بزرگ
کم کاری تیروئید و سایر بیماری های غدد درون ریز
رژیم های وریدی طولانی یا گرسنگی طولانی
سوءتغذیه
برخی داروها
درمان علل یاد شده براساس معاینه های بالینی و آزمایش های خاص و گرفتن سابقه میسر است وممکن است بیمار دو یا بیشترعلت های ریزش مو را همزمان داشته باشد.
دارو نیز می تواند باعث افزایش ریزش مو شود که از میان آن ها، متداول ترین شان قرص های رقیق کننده خون و داروهای کاهش فشار خون معروف به بتا بلاکرها هستند.
