۴۶ سالهام و پسری ۲۱ ساله دارم که میخواهد خیلی زود به آرزوهایش برسد. او دانشجوی عمران است. من کارمند هستم و الان خانهای خوب و خودرویی متوسط دارم. میخواهم بگویم با کارمندی و البته تلاش شبانهروزی و سختیهای زیادی که کشیدم، به همه اینها رسیدم ولی پسرم اهل کار نیست و میگوید کارمندی که فایده ندارد، شغل آزاد هم چون سرمایه ندارد به جایی نخواهد رسید. با او چه کنم تا واقعبین شود؟
این واقعیت که جوانهای امروزی دوست دارند به سرعت به آرزوهای خود جامه عمل بپوشانند، بر فردی پوشیده نیست و مشکل بسیاری از والدین است. تاثیرگذاری شما به عنوان یک پدر بر فرزند پسر ۲۱ ساله تان که دوران کودکی و نوجوانی را پشت سرگذاشته، کار سادهای نیست به این دلیل که جوانان در این سن تا حد زیادی خود را از نظر فکری مستقل میدانند و کمتر دوست دارند نصیحت شوند. با این همه، راهکارهایی وجود دارد که میتوانید با بهرهگیری از آن ها به رفتار فرزندتان جهت دهید.
فقط با نصیحت کردن به نتیجه نمیرسید
هدفی که شما در سر دارید در واقع نیاز به آموزش دادن فرزندتان دارد تا او را به واقع بینی برسانید. راهکاری برای این واقعبینی نیاز است و در بیشتر مواقع صرفا با نصیحت کردن به تنهایی به نتیجه نمیرسید. حتی فردی چون شما که با حقوق کارمندی سرمایه خود را به دست آوردهاید، تجربیاتی داشتهاید که باعث شده برای به دست آوردن آن تلاش کنید مثلاً سختیهایی که از دوران کودکی یا نوجوانی تحمل کردهاید، شما را قویتر بارآورده و باعث شده به سختی تلاش کنید و قدر سرمایههای خودتان را بدانید. به خاطر داشته باشید بسیاری از تغییراتی که در پی آن هستید فقط از طریق نصیحت کردن به نتیجه نمیرسد و لازم است گاهی فرزند شما تجربیاتی داشته باشد تا متوجه شود بدون تلاش به هدفش نخواهد رسید.
مجبور به کارمند شدنش نکنید
برخی از روشهای دیگر که در این موقعیت استفاده می شود، بهره بردن از ابزارهای تقویت رفتار مانند پاداش دادن است. به عنوان مثال شما به فرزندتان بگویید اگر دانشگاه قبول شد، برایش یک رایانه خریداری می کنید یا دادن سرمایه در ازای رفتن او به یک دوره کارورزی. اگر فرزندتان به کارمندی علاقهای ندارد، او را وادار به این کار نکنید. ابتدا از او بپرسید که به چه کاری علاقه دارد، سپس او را تشویق کنید تا گامهای عملی برای کارش بردارد و در صورت انجام، برای او مشوقهایی همانند پول در نظر بگیرید.
تفریحات هفتگی با پسرتان داشته باشید
این حرف فرزندتان که: «کارمندی که فایده ندارد»، ممکن است به دلیل مقایسه کردن خودش با گروه دوستانی باشد که تحت تاثیر آنان قرار دارد. هرقدر بیشتر با فرزندتان ارتباط موثری داشته باشید، بیشتر میتوانید او را تحت تاثیر قرار دهید. یکی از راههای ارتباط موثر با پسران جوان، وقت گذاشتن و داشتن فعالیتهای مشترک با آن هاست. به عنوان مثال تفریحات هفتگی مانند پیاده روی یا کوه نوردی یا شنا با فرزندتان داشته باشید و در حین این فعالیتهای مشترک، با او گفتوگو کنید.
از پسرتان حمایت کنید
سرمایه برای کار آزاد میتواند به عنوان یک قرض در نظر گرفته شود که بعدا فرزندتان خودش را موظف به پرداخت آن بداند و با خودش تصور نکند که این کار وظیفه شماست اما اگر بداند که میتواند از حمایتهای پدرش بهره مند شود و در عین حال بعدا جبران کند، شاید احساس مسئولیت بیشتری در این باره یعنی دریافت پول از خودش نشان دهد.