پسری ۲۸ ساله و شاغل هستم. دختری ۱۷ ساله، دو سال پیش من را جایی دیده و دلبسته‌ام شده است. بعد از دو سال پیگیری، توانسته شماره من را پیدا کند و الان دو ماه است باهم در ارتباطیم. تک فرزند است و بسیار خجالتی و زودرنج و من بسیار گرم و شلوغ و پر انرژی. قصد ازدواج داریم.
ازدواج یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های زندگی هر دختر و پسر مجردی است که اگر دقت کافی در آن نشود، باعث صدمات جبران ناپذیری می‌شود. پس لازم است دقت، درایت و مشورت کافی لحاظ شود.
فقط رویه ماجرا را نبینید
برای داشتن ازدواجی موفق، باید در یک سری از شرایط دو طرف و خانواده‌ها با یکدیگر تناسب داشته باشند. معیارهایی از قبیل موقعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، اعتقادی، تحصیلات، ظاهر و زیبایی، سن، تیپ شخصیتی، تعداد افراد خانواده، طرز فکر و باورها، آداب و سنن و … مسائلی هستند که حتما باید لحاظ شوند. این خانم در ۱۵سالگی یعنی نوجوانی و هیجانات خاص این دوره عاشق شما شده و با پیگیری مداوم بالاخره شما را پیدا کرده است. احتمالا هر دو نفر شما الان حس خوبی را تجربه می‌کنید، او به این دلیل که عشق خود را پیدا کرده و شما هم فکر این که دختری تا این حد پیگیرتان بوده. البته این فقط رویه ماجراست. شما به ازدواج با یکدیگر هم فکر می‌کنید. ازدواج چیزی فراتر از عاشقی نوجوانی است. نوجوانی سنی است که شیفتگی به جنس مخالف در آن شکل می‌‌گیرد و خود فرد هم تصور می‌کند انتخاب آگاهانه و درستی را انجام داده در حالی که شخصیت انسان در این دوره ثباتی ندارد.
شما برون‌گرا و آن دختر درون‌گراست
اما به شما به عنوان فردی که این دوره را پشت سر گذاشته و به ثبات و پختگی لازم رسیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم بزرگ‌ترین تصمیم زندگی‌تان را احساسی و عجولانه نگیرید. یک بار دیگر تناسب‌ها را در ازدواج مرور کنید و ببینید چقدر با هم جور هستید. به عنوان مثال باید گفت شما در بعد تیپ شخصیتی با هم تناسب ندارید. طبق پیام‌تان دختر مورد علاقه‌تان کم‌رو، خجالتی و حساس است و شما پر انرژی وشلوغ! شاید بتوان گفت شما برون‌گرا هستید و آن دختر درون‌گرایی بیشتری دارد. وقتی دو نفر با این دو تیپ شخصیتی متفاوت با یکدیگر ازدواج می کنند، در مواردی با هم دچار ناسازگاری می‌شوند مثل رفت و آمدهای خانوادگی و دوستانه، ارتباط در اجتماع و رابطه با رفیق و …. با آگاهی از این نکات، تصمیم نهایی را برای ازدواج بگیرید.
از کنار زودرنج بودنش نگذرید!
وقتی همسرتان زودرنج باشد، شما دایم باید در حال تلاش برای رنج‌زدایی از وی باشید. همیشه باید برای تک تک حرف‌ها و رفتارهای خودتان، خانواده و اطرافیان‌تان برایش توضیح بدهید تا غبار رنجی به ایشان نماند. به هر حال مراجعه حضوری به یک مشاور، پیشنهاد جدی‌ام به شماست. حتما از یک مشاور کمک بگیرید تا با دانستن اطلاعات بیشتر از شما و انجام تست ها و آزمون های لازم نظر قطعی را بدهد.
