مقابله با آدم‌های پرحرف با روش ماهی!

آیا تا به حال پیش آمده است با فردی گفت‌وگو کنید که یک ریز حرف بزند و حرف بزند و حرف بزند و شما نتوانید متوقف اش کنید؟! حتما دوست ندارید کلام او را قطع کنید و این کار را دور از ادب می‌دانید به خصوص اگر دوست صمیمی یا همکار شما باشد اما اگر واقعا باید مکالمه را پایان دهید، چطور می توانید به این هدف دست یابید؟ خوشبختانه راه‌های ساده‌ای برای مدیریت چنین موقعیت‌هایی وجود دارد که به احتمال زیاد، همه ما با آن‌ها مواجه شده‌ایم. به گزارش برترین ها و در ادامه، نکاتی را برایتان می‌گوییم که راحت‌تر بتوانید بدون این‌که بی‌ادب جلوه کنید، حرف طرف مقابل را قطع کنید و به کارتان برسید.

می‌دانیم که طبیعتا کسی که دهانش را باز می‌کند تا حرف بزند، زمانی هم باید حرفش را تمام کند اما اگر چنین نشد، کاری که می‌توانید انجام دهید، این است که دهان‌تان را به شکل ماهی باز کنید! وقتی دهان‌تان را باز می‌کنید، نشان می‌دهید که چیزی برای گفتن دارید حتی اگر هنگام حرف زدن فرد مقابل، کلمه‌ای از دهان‌تان خارج نشود، همین حرکت که کمی دهان خود را باز می‌کنید معمولا فرد مقابل را وادار می‌کند، نوبت حرف زدن را به شما واگذار کند. این واگذاری همانا و گفتن این‌که در فرصت دیگری در این باره صحبت خواهیم کرد، همانا!

شما دست خود را طوری نشان می‌دهید که انگار می‌خواهید چیزی به حرف‌های طرف مقابل‌تان اضافه کنید. حرکت دست شما باید توجه او را به شما جلب کند و همین ژست ساده، نماد توقف یا درخواست انتظار است که طرف مقابل را وادار به مکث می‌کند. روش بوک‌مارک به خصوص اگر همراه با روش ماهی استفاده شود، به خوبی جواب می‌دهد و صحبت طرف مقابل را با وقفه همراه خواهد کرد.

اگر روش ماهی و بوک‌مارک را به کار بردید و او هنوز در حال حرف زدن است، وقت آن است که سراغ روش بعدی بروید و علامت قوی‌تری به او بدهید. روش شاگرد یعنی این‌که دست‌تان را به شکل اجازه گرفتن، بلند کنید، درست مانند شاگردی که در کلاس درس می‌خواهد چیزی بگوید و برای کسب اجازه از معلم دست خود را بلند می‌کند. دیگر همه می‌دانند فردی که دست خود را به علامت اجازه گرفتن بلند کرده است، می‌خواهد چیزی بگوید. این حرکت، ژستی غیر کلامی و زیرکانه به معنی «ایست» است. با وجود این اگر فردی که با او مکالمه می‌کنید، آن‌قدر متکلم وحده است که توجهی به ژست و علامت‌های شما ندارد، پس باید سراغ روش بعدی بروید.

وقتی واقعا باید صحبت‌های طرف مقابل را پایان دهید و روش‌های گفته شده تا این جای مطلب موثر واقع نشده است، می‌توانید دست یا بازوی او را لمس کنید و به او بگویید حرف‌هایش بسیار خوب بوده است. این کار طرف مقابل را از متکلم وحده بودن خارج می‌کند زیرا اگر به حالت‌های صورت و دست‌تان توجه نکند، مطمئن باشید متوجه لمس کردن‌تان خواهد شد حتی کسانی که گرماگرم صحبت هستند و به ظاهر به هیچ روشی نمی‌توان آن‌ها را متوقف کرد، وقتی لمس می‌شوند برای لحظه‌ای مکث می‌کنند. می‌توانید از همین لحظه‌ سکوت برای خداحافظی کردن استفاده کنید!

مجبوریم این روش را هم به شما یاد بدهیم! روشی که خیلی تحمیلی و پویاست اما در میان جمع جواب می‌دهد. فرض کنید همه دارند با هم حرف می‌زنند و همهمه‌ای برپاست و شما هم نمی‌خواهید، داد بزنید، پس از روش معلم استفاده کنید. وقتی معلمی را می‌بینیم که دستش را به سمت دانش‌آموزان کلاس بالا می‌گیرد، این ژست یعنی ساکت باشید یا یک لحظه صبر کنید! همه هم ساکت می‌شوند بنابراین اگر می‌خواهید عده‌ای را ساکت کنید، می‌توانید دست خود را بالا ببرید تا توجه همه را به خود جلب کنید. حتما جایی بایستید که بیشتر افراد بتوانند شما را ببینند. در غیر این‌صورت این روش کارایی نخواهد داشت.

ممکن است گاهی خودتان در حال صحبت باشید و احساس کنید که طرف مقابل در حال تلاش برای استفاده از روش‌های مطرح شده در این مطلب برای قطع کردن گفت‌و‌گوست. اولا و اگر به نظرتان صحبت‌های تان مهم نیست، خودتان زودتر دست به کار شوید و دیگران را علاف نکنید! با وجود این اگر صحبت‌تان ضروری است و قرار است با فردی گفت‌وگو کنید که می‌دانید ممکن است میان حرف‌تان بپرد، می‌توانید با گفتن این‌که چه مقدار حرف دارید که به او بزنید، جلوی این کارش را بگیرید. مثلا، اگر سه مورد هست که می‌خواهید درباره آن‌ها حرف بزنید، به طرف مقابل‌تان بگویید؛ می‌خواهید در مورد سه چیز صحبت کنید. به این کار، «پرچم قرمز پیشگیرانه» می‌گویند و باعث می‌شود طرف مقابل‌تان با آگاهی از مدت زمانی که قرار است حرف بزنید، طبق عادتش میان حرف‌های شما نپرد و کلام‌تان را تا انتها قطع نکند.