به گزارش دیدار امروز:نوزدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران روز پنجشنبه هفته گذشته (۳۱ مرداد) آغاز شد و در حالی که تنها یک هفته از لیگ برتر گذشته اما تاکنون چهار باشگاه لیگ برتری مدیرعامل‌شان را تغییر داده‌اند و با این روند باید دید مدیر پنجم چه کسی است. این در شرایطی است که گمانه‌زنی‌ها از تغییر مدیرعامل استقلال در آینده‌ای نزدیک حکایت دارد هر چند فتحی گفته به کارش در این باشگاه ادامه می‌دهد.
۱- ماشین‌سازی
نخستین مدیرعاملی که تیمش را آماده مسابقات کرد و نتوانست حتی در هفته نخست لیگ روی صندلی مدیریت تکیه بدهد, جمشید خطیبی بود که البته جنس کنار رفتنش با سایر موارد متفاوت است. این مدیر فوتبالی به دلیل بیماری و انجام عمل قلب نتوانست مسئولیت اداره امور باشگاه را بر عهده بگیرد و از سمتش کناره‌گیری کرد. هوشنگ نصیر‌زاده بعد از این اتفاق به عنوان سرپرست باشگاه معرفی شده است تا کار در ماشین‌سازی روی زمین نماند.
این تیم در هفته نخست لیگ برتر میهمانش استقلال را با نتیجه یک بر صفر از پیش رو برداشت و حالا با انگیزه مضاعف به ادامه راه طولانی لیگ برتر نگاه می‌کند.
۲- ذوب‌آهن
موفق‌ترین نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا با تمام مشکلاتی که داشت خود را برای فصل جدید لیگ برتر آماده کرد. این تیم پیش از لیگ برتر در دو بازی لیگ قهرمانان آسیا مقابل الاتحاد عربستان به میدان رفته بود و با تحمل شکست با رقابت‌های آسیایی خداحافظی کرده بود. ذوبی‌ها که در نقل‌وانتقالات با کسری بودجه ۲۵ میلیارد تومانی و چالش‌های عجیب برای بازگرداندن بازیکنان سربازشان از تراکتور مواجه شده بودند, به هر ترتیب توانستند با علیرضا منصوریان آماده حضور در لیگ برتر شوند، اما روز نخستین بازی با خبر برکناری مدیرعامل‌شان غافلگیر شدند.
سعید آذری که سال‌ها در قامت مدیرعامل در ذوب آهن حضور داشته در حالی با این باشگاه خداحافظی کرد که از سال گذشته زمزمه‌هایی مبنی بر برکناری او شنیده می‌شد. از اینکه آذری در دقیقه ۹۰ برکنار می‌شود می‌توان متوجه شد که مسئولان کارخانه و هیئت مدیره ذوب‌آهن قصد داشتند لیگ را با یک مدیرعامل جدید شروع کنند. جواد محمدی که یک مدیر جوان به حساب می‌آید جایگزین آذری در ذوب‌آهن شده است.
تغییر مدیریتی البته خلاف ماشین‌سازی برای ذوب‌آهن خوش‌یمن نبود و این تیم در هفته نخست بازی ۲ بر صفر برده را با شکست ۳ بر ۲ مقابل سایپا عوض کرد.
۳- پارس جنوبی
عنوان سومین تغییر و تحول مدیریتی فصل نوزدهم می‌رسد به باشگاه پارس جنوبی و مدیرعامل مستعفی‌اش بهرام رضاییان. او که چند سالی سکان هدایت این باشگاه نو پای جنوبی را بر عهده داشته و موفق شده بود که این تیم را از لیگ دسته دو به لیگ برتر برساند, بعد از اولین بازی لیگ برتر چمدانش را از دفتر مدیریت بست و باید بازی‌های این تیم را از خانه تماشا کند.
رضاییان که تیمش در دو دوره گذشته لیگ برتر روز‌های پرفرار و نشیبی را به دلیل مساعد نبودن شرایط مالی تجربه کرده بود, زمانی که دید قرار است این روند در سومین فصل حضور این تیم در لیگ برتر بازهم تکرار شود, ترجیح داد بعد از دریافت جایزه بهترین باشگاه فوتبال ساحلی در مراسم برترین‌ها از سمتش استعفا و به نوعی خانه‌اش را ترک کند. هنوز به طور رسمی جانشین او در باشگاه معرفی نشده است، اما به نظر می‌رسد مراد مرادی قرار است روی صندلی رضاییان تکیه بزند.
پارس جنوبی در هفته نخست لیگ برتر مقابل پرسپولیس با اجرای یک بازی قابل قبول متحمل شکست یک بر صفر شده بود.
۴- پرسپولیس
قهرمان سه دوره پیاپی لیگ برتر, در سال‌های گذشته تقریباً هر سال یک مدیر یا دو مدیر داشته است. این تیم که بعد از رفتن گرشاسبی فصل گذشته را با ایرج عرب به پایان رسانده بود, بعد از جدایی برانکو ایوانکوویچ با چالش و حاشیه‌های مدیریتی عجیبی روبهرو شد. هواداران پرسپولیس جدایی سرمربی موفق و محبوب‌شان را از چشم مدیران باشگاه می‌دیدند و همین موضوع باعث شده بود بارها خواستار برکناری عرب شوند.
عرب چند ماه پیش از سمتش استعفا کرده، اما مورد قبول وزارت ورزش واقع نشده بود و در نهایت سرنوشت او به نحوی رقم خورد تا بعد از اولین بازی لیگ جدید با معرفی محمدحسن انصاری‌فرد از پرسپولیس کنار برود. پرسپولیس که حداقل در سه سال گذشته با وجود بی‌ثباتی مدیرانش موفق‌ترین باشگاه ایران بوده, یک بار دیگر تغییر مدیریتی را تجربه کرد تا باز هم رنگ آرامش و ثبات به خود نبیند.
به نظر می‌رسد پرسپولیسی‌ها با حضور انصاری‌فرد که پیش از این نیز سابقه مدیرعاملی باشگاه را داشته است, کمی آرام‌تر شده‌اند و از این تغییر و تحول استقبال خواهند کرد. این تیم در هفته نخست با برتری یک بر صفر مقابل پارس جنوبی گام اول را محکم برداشت تا از همین ابتدا بازهم خود را به عنوان مدعی مطرح کند.
تغییر چهار مدیرعامل در یک هفته از رقابت‌های لیگ رکوردی است که می‌تواند در کتاب‌های گینس نیز به ثبت برسد. با این روند مطمئناً نمی‌توان انتظار داشت که تا آخر فصل شاهد ثبات مدیریت باشیم و باید به این خبرها که فلان مدیر برکنار شد، عادت کنیم، مسئله‌ای که می‌توان یک هشدار برای فرو رفتن فوتبال ایران در گودال «نتیجه‌گرایی» و «پاک کردن صورت مسئله» باشد, از این جهت که باشگاه‌ها با عدم نتیجه‌گیری یا اولین نارضایتی هواداران دست به تغییر مدیرعامل یا سرمربی می‌زنند تا به اصطلاح با این تغییرات روز خود را به شب برسانند.
در عین حال باید از استعفای برخی مدیران موفق مانند بهرام رضاییان که تیمی گمنام را از لیگ دسته دو حتی به رتبه پنجمی لیگ برتر می‌رساند نیز نگران بود، استعفاهایی که عاملش مشکلات شدید مالی است که باشگاهداری را در ایران با موانع سخت و محکمی روبهرو می‌کند.
این در حالی است که تغییرات پیاپی می‌تواند برای مدیرانی که در باشگاه‌ها رفت و آمد می‌کنند, یک مزیت از حیث جمع‌آوری رزومه در سوابق کاری‌شان به حساب آید، مزیتی که در آینده باعث رشد و ارتقای آنها شده و حتی می‌توان برای این پیشرفت پرداخت «حق رشد» را نیز متصور شد! با این حال همان‌قدر که این انتصاب‌های موقتی برای خودِ مدیران کارساز است، در سطح کلان به فوتبال کشور ضربه محکمی وارد می‌کند و فوتبال در آخر باید بهای این خسارت‌های وارد شده را پرداخت کند.
