مردی ۴۷ ساله‌ام و چهار فرزند دارم. سه پسر و یک دختر. خانمم خانه‌دار است و مدام غر می‌زند باید کارگر بگیری، من به کارهای خانه و جمع‌و‌جور کردن بچه‌ها نمی‌رسم. بچه‌هایم به ترتیب ۲۰، ۱۴، ۱۰ و ۸ ساله هستند. شلوغ کار هستند اما به نظرم خانمم باید از پس این کار بربیاید، مثل من که به تنهایی از صبح زود تا ۱۰ شب کار می‌کنم تا چرخ زندگی‌مان بچرخد. او زن مسئولیت‌پذیری نیست، چه کنم؟
تبریک می‌گویم که در ۴۷ سالگی صاحب چهار فرزند هستید و از این بابت باید قدردان همسرتان باشید که مربی فرزندان‌تان است. بله، به واقع کار دشواری است بزرگ کردن چهار فرزند، بنابراین هم همسرتان حق دارند و هم شما؛ اما جنابعالی به عنوان مرد خانه هرگز نباید در برابر غر زدن‌های همسرتان جبهه بگیرید و وی را متهم به بی‌مسئولیتی یا خدای نکرده قیاس با مادربزرگ‌های نازنین دور و نزدیک کنید. هر خانه و خانواده‌ای شرایط خاص خود را دارد و قیاس بین آن‌ها باعث کدورت بین اعضاست.
اگر توان مالی دارید، کارگر بگیرید
نگفته‌اید شغل شما چیست؟ اگر توان مالی کافی برای اختیار کردن مستخدم یا کارگر دارید، هیچ اشکالی ندارد و حتما اقدام کنید حتی اگر حداقل یک روز در هفته این امکان وجود دارد. اگر هم پاسخ‌تان به این ماجرا خیر است، هیچ انتظاری از شما نمی‌رود. با این حال، به چند نکته که در ادامه مطرح می‌شود، دقت کنید.
برچسب قدرنشناسانه «بی‌مسئولیتی» بر خانم‌تان نزنید
دقت کنید حجم بالای کار، همسر شما را خسته نمی‌کند بلکه احساس درماندگی و ناتوانی در انجام کارها با هم، به شدت وی را عصبی و غمگین می‌کند. شما از راه می‌آیید، وی از شما به زبان زنانه خود کمک می‌خواهد(غر می زند)، شما هم برچسب قدرنشناسانه «بی‌مسئولیت» و متاسفانه شبیه آن را به وی می چسبانید و خستگی وی را صد چندان می‌کنید.
کارهای خانه را بین اعضا تقسیم کنید
از این پس نگاه‌تان را به تلاش‌های به نظر ساده و راحت همسرتان تغییر دهید و با همت بیشتری خود و فرزند بزرگ‌تان را در انجام امور منزل بسیج کنید، منظور انجام همه امور نیست بلکه همراهی عاشقانه با همسر پرتلاش‌تان است. بهترین کار تقسیم مسئولیت خرد و کلان بین اعضای خانواده است حتی فرزند ۱۰ ساله‌تان اگر دختر باشد، متابعت بیشتری در همراهی با مادر داشته باشد. احتمالا فرزندان شما چندان با مادر همراهی نمی‌کنند، مثلا در مرتب کردن وسایل خودشان یا نگهداری اعضای کوچک‌تر یا جابه‌جایی ظروف به آشپزخانه و شستن آن‌ها و همه این امور به اجبار بر عهده مادر خانه قرار گرفته است.
همسرتان را بی‌میل به زندگی مشترک نکنید
نکته آخر این‌که حتی اگر فرض بگیریم که همسر شما قدری تنبل و بی‌مسئولیت است، چاره کار برچسب زدن به وی نیست بلکه پیدا کردن علت آن است و معمولا مادر یک خانه به دلیل بی توجهی همسرش دچار سردی و بی میلی به انجام امور منزل می‌شود یا ابتلا به برخی اختلالات خلقی از جمله افسردگی انرژی روانی وی را می گیرد و او را سست می‌کند. بنابراین احتیاط کنید و ناآگاهانه وی را نیازارید که ساختار خانواده گرم‌تان را به خطر می‌اندازید.
