مدت‌ها قبل در یک مراسم ختم وقتی همدیگر را دیدیم، حرف‌مان گل انداخت و دعوتش کردیم به دفتر روزنامه، اما گفت: «بیایم چه بگویم؟ من که در بازی نیستم.» چقدر تلخ بود جمله مردی که روزگاری بزرگ‌ترین مدافعان کشور را به بازی می‌گرفت، اما شاید، چون قاعده بازی را بلد نبود، پس از پایان دوران فوتبالش، کسی او را به بازی نگرفت، اما خیلی‌ها در خارج از دنیای فوتبال زندگی‌اش را به بازی گرفتند.
جعفر مختاری‌فر، اما بالاخره طلسم سال‌ها حرف نزدنش را شکست و به تحریریه خبرورزشی آمد. او همراه محسن تهرانی (سنگربان اسبق استقلال) و مهدی حیدری آمد تا سرانجام گلایه‌هایش را واگویه کند، اما می‌دانیم که موقع رفتن خیلی حرف‌ها در دلش ماند و نزد.
استقلال در حد قهرمانی نیست
با برد استقلال شاد می‌شوم. هنوز هم با پیروزی این تیم خوشحالی می‌کنم، ولی باید واقعیت را به مردم گفت. حقیقت این است که این استقلال را در حد و اندازه قهرمانی نمی‌بینم. فاصله میان خطوط دفاع و میانی زیاد است. خط دفاعی‌مان ضعیف است. چرا تیم باید طی ۲ بازی، در دقیقه ۹۰+۵ گل بخورد؟ البته هنوز فرصت جبران داریم و امیدوارم شرایط بهتر شود.
مخالف خانه‌تکانی
اصلاً موافق خانه‌تکانی در استقلال نبودم. چرا باید این همه بازیکن را از دست بدهیم؟ هماهنگی میان نفرات جدید خیلی دشوار و زمان‌بر است. فرصت را از دست می‌دهیم و در بازی‌های آغازین فصل امتیازات از کف می‌رود.
خلأ مترجم
شما فرض کن استراماچونی بهترین مربی جهان هم باشد، ولی وقتی نمی‌تواند حرف‌هایش را منتقل کند، بودن یا نبودنش چه حاصلی دارد؟ مگر خود ما اگر به یک کشور برویم که زبان‌شان را نمی‌دانیم، می‌توانیم بدون مترجم کاری کنیم؟ این قضیه ترجمه باید حل شود. واقعیت این است که استقلال فوتبال بازی نمی‌کند و به همین خاطر بعید می‌دانم قهرمان شود.
مزه گل من
یادش به‌خیر، سال ۱۳۶۴؛ استقلال با برق بازی داشت و من ۴ گل زدم که هر چهار تا را هم مرحوم احدی پاس داد. یکی از آن گل‌ها روی سانتر از نقطه کرنر بود. ناصرخان حجازی که آن زمان کاپیتان ما بود، سال‌ها بعد به من گفت: جعفر، هنوز مزه آن گل زیر زبانم است.
نه خانه، نه خانواده، نه درآمد
جعفر مختاری‌فر الان چه کار می‌کند؟ خیلی‌ها این را از من پرسیده‌اند. خیلی تلخ است، ولی بگذارید صریح بگویم که جعفر مختاری‌فر الان نه خانه دارد، نه خانواده و نه درآمد! در منزل آقای محسن تهرانی، گلر اسبق استقلال زندگی می‌کنم. گاهی اوقات هم خواهرم لطف می‌کند و زنگ می‌زند. آن بنده خدا هم زندگی خودش را دارد. من از کسی انتظاری ندارم، ولی آیا نباید وزارت ورزش و باشگاه استقلال احوالی از من بپرسند؟ من بازیکن تیم ملی در جام ملت‌ها بودم و با استقلال قهرمان آسیا شدم، ولی چون قاعده بازی را بلد نیستم، به بازی گرفته نمی‌شوم.
دلخوری از پروین و پورحیدری
سال ۶۸ با تیم ملی به جام صلح و دوستی رفتیم. علی‌آقای پروین تازه سرمربی تیم ملی شده بود و من را هم دعوت کرد. در بازی با گینه مصدوم شدم و یک سال دور ماندم. پروین همان‌جا گفت: فوتبال جعفر تمام شد. این حرفش خیلی ناراحتم کرد، چون من برگشتم و با استقلال قهرمان و نایب‌قهرمان آسیا شدم. البته از منصورخان پورحیدری هم دلخورم، ولی حالا دیگر دستش از دنیا کوتاه است.
مرا از استقلال بیرون کردند
سال ۱۳۷۱ من را از استقلال بیرون کردند. رسماً بیرونم کردند. من هم رفتم سایپا تا ثابت کنم تمام نشده‌ام. بهمن همان سال ۴ بر یک استقلال را بردیم و مصطفی عمادی هت‌تریک کرد. من هم فکر کنم ۲ تا پاس گل دادم. بازی مقابل استقلال تلخ بود، ولی باید ثابت می‌کردم تمام نشده‌ام.
استقلالی‌ها مرا نشناختند
یک بار رفتم ساختمان باشگاه استقلال، اما من را نشناختند. البته بعداً که معرفی شدم، محترمانه برخورد کردند. بعید می‌دانم الان مدیران باشگاه استقلال اگر مرا ببینند، بشناسند. البته فتحی مرا می‌شناسد. خدا حجازی را رحمت کند. وقتی مریض بود، به ملاقاتش رفتم. چند نفر از مدیران فدراسیون هم آمده بودند، اما ناصرخان گفت اول جعفر بیاید داخل.
قهرمانی آسیا؟
قهرمانی آسیا؟ تلخ است گفتن این حرف، ولی استقلال دیگر قهرمان آسیا نمی‌شود، چون کشور‌های دیگر مقتدرانه جلو می‌روند، ولی تیم‌های ایرانی از گردونه عقب مانده‌اند.
سکته پرسپولیسی‌ها
سال ۶۷ در شهرآورد به پرسپولیس گل زدم، ولی خاطره تلخی از آن برایم به جا ماند، چون ۳ نفر از هواداران عزیز پرسپولیس به خاطر آن گل سکته کردند و متأسفانه یکی از آن‌ها فوت کرد. اصلاً دلم نمی‌خواست به خاطر من کسی به این شرایط دچار شود. بهترین خاطره‌ام در استقلال قهرمانی آسیا و همبازی بودن با حجازی است، ولی هرگز نمی‌خواهم باعث رنجش پرسپولیسی‌ها شوم.
متارکه ۳۲ میلیونی
می‌خواهم برای اولین بار قضیه متارکه‌ام را هم بگویم. اوایل دهه هفتاد ازدواج کردم، ولی فقط ۳ ماه طول کشید و ایشان ۳۲ میلیون تومان پول من را برداشت و رفت. آن زمان با این پول می‌شد در حوالی ستارخان ۷، ۸ خانه خرید.
ما کجا هستیم؟
واقعاً ما کجای کار این ورزش هستیم؟ آیا فدراسیون، وزارت ورزش و باشگاه استقلال نباید سراغی از امثال مختاری‌فر و مختاری‌فر‌ها بگیرند؟
ناراحتی هواداران
استقلال زمان ما در طول سال حداکثر یک یا دو باخت داشت و ما فقط سالی یکی، دو بار هواداران را ناراحت می‌کردیم، ولی حالا تعداد باخت‌های تیم را بشمارید و خودتان ببینید مردم چه حالی دارند.
تیم رؤیایی
در پایان مصاحبه از جعفرخان خواستیم تیم منتخب استقلال را انتخاب کند. این هم انتخاب کاپیتان اسبق آبی‌ها:
حسن روشن
غلامحسین مظلومی
رضا نعلچگر
سعید مراغه‌چیان
علی جباری
رضا احدی
حسن نظری
اکبر کارگرجم
حمید فرزام‌نیا
اصغر حاجیلو
ناصر حجازی
سرمربی: محمد صلاحی
