جونیور برندائو را حالا با قطعیت آفت این فصل پرسپولیس می‌دانند چرا که حضورش در ترکیب نه تنها کارآیی لازم را برای تیم کالدرون ندارد بلکه روند حملات این تیم را مختل می‌کند و در راه رسیدن به گل اختلالاتی عمده در حرکت سایر بازیکنان به وجود می‌آورد. با این حال عجیب است که او را باز هم در ترکیب می‌بینیم و تصمیم کالدرون در این زمینه را نقد نمی‌‌کنیم.
در ۵ مسابقه به میدان رفته!
شاید باور کردنی نباشد اما جونیور براندائو تنها در دو مسابقه از این ۷ مسابقه‌ای که پرسپولیس پشت سر گذاشته به میدان نرفته است. یکی بازی هفته اول مقابل پارس جم بود و او در شرایطی به میدان نرفت که تازه دو سه روز بود به ایران آمده و حتی قرار گرفتنش در فهرست ۱۸ نفره هم عجیب به نظر می‌رسید اما کالدرون او را روی نیمکت نشاند تا نشان دهد حتی اگر او انتخاب نهمش بوده باید جزو کادر اصلی بازیکنان باشد! جونیور در بازی هفته دوم مقابل تراکتورسازی ۱۲ دقیقه بازی کرد اما بعد از نخستین تعطیلی لیگ و در دیدار مقابل صنعت نفت ثابت شد.
این مهاجم بی‌کیفیت برزیلی مقابل استقلال و سپاهان هم در ترکیب اصلی بود و گفته شد بازی با سپاهان آخرین فرصت او برای نشان دادن توانایی‌هایش به حساب می‌آمد که مطابق انتظار، او در این مسابقه حساس کاری از پیش نبرد و در مشهد سرانجام نیمکت نشین شد. با این وجود حضور او در ترکیب اصلی دیدار با پیکان شگفت‌انگیز و اعجاب‌آور بود.
کالدرون در کمال تعجب باز هم به این مهاجم عجیب و غریب میدان داد تا ابهامات زیادی را در خصوص تصمیماتش در قبال این بازیکن ایجاد کند. البته او خوش شانس بود که تماشاگری در ورزشگاه حضور نداشت اما مطابق انتظار در بین دو نیمه جونیور را تعویض کرد و شاید اگر هر اتفاقی غیر از این می‌افتاد باید به تمام دانش و کارنامه او در مربیگری شک می‌کردیم.
از دی کارمو و چوجی هم ضعیف‌تر است
جونیور برزیلی تقریباً هیچ چیزی برای ارائه ندارد تا دل‌مان را به آن خوش کنیم. باور کنید او از پائولو دی کارمو و سامبوچوجی، دو نفر از بدترین مهاجمان خارجی پرسپولیس طی بیست سال گذشته هم ضعیف‌تر است. گاهی مهاجمی در تیم هست که ظرفیت دارد اما روی دور گل نزدن افتاده یا بدشانسی می‌آورد یا به هر دلیلی کارآیی لازم را در تیمی ندارد. با این حال می‌دانید که این مهاجم با کار روانی، تمرین انفرادی و اختصاصی بیشتر یا حتی تقویت خط میانی و تاکتیک‌های تهاجمی تیم شرایط بهتری پیدا خواهد کرد.
نمونه‌اش علی علیپور اما گاهی مهاجمی را می‌بینید که هیچ چیز برای ارائه ندارد و طبیعی است که اصلاً نمی‌توان به او امیدوار بود. جونیور دقیقاً چنین مهاجمی است. مهاجمی که از دادن یک پاس ساده بغل پا و یک کنترل ساده توپ هم عاجز است و نمونه‌اش را بارها در همان یک نیمه بازی با پیکان دیدیم. اینها البته به تازه وارد بودن او به فوتبال ایران و این حرف‌های کلیشه‌ای ارتباطی ندارد.
او تا کنون ۵ بار برای پرسپولیس بازی کرده و حدود سه ماه از حضورش در فوتبال ایران می‌گذرد اما وقتی از یک کنترل ساده توپ عاجز است دیگر حرفی باقی نمی‌ماند. طی دو سه فصل اخیر و در روزهای ناکارآمدی مهاجمان خارجی مثل گادوین منشا یا ماریو بودیمیر حداقل طرفداران آنها می‌توانستند به این نکته اشاره کنند که یکی خوب می‌دود و مدافعان حریف را خسته می‌کند و دیگری با فضاسازی در بین مدافعان حریف برای سایر بازیکنان موقعیت ایجاد می‌کند اما جونیور اینها را هم ندارد. او نه خوب می‌دود، نه می‌جنگد، نه اهل درگیری و فضاسازی است، نه خوب پاس می‌دهد و در کارهای ترکیبی شرکت می‌کند و نه بلد است ضربه سر بزند یا دروازه حریف را تهدید کند.
مضحکه تازه در فضای مجازی
آش آنقدر شور شده که در فضای مجازی هم همه درباره جونیور و کیفیت پایینش می‌گویند. بازیگری با آپلود تصویر واژگون این برزیلی نوشته بود نمی‌دانسته در برزیل هم لپ لپ می‌فروشند. کنایه این بازیگر پرسپولیسی به این بود که انگار این بازیکن را از لپ لپ بیرون آورده‌اند. پیشکسوتی هم از کالدرون خواهش کرده بود از این به بعد به جونیور میدان ندهد تا تیم ده نفره وارد زمین نشود.
داستان تمسخر حضور جونیور بی‌کیفیت در پرسپولیس فراتر از این حرف‌هاست. برخی می‌گویند شاید اصلاً جونیور، همان بازیکنی نیست که کالدرون کارنامه‌اش را دیده و پسندیده و شاید تشابه اسمی وجود داشته است. این بازیکنی که حالا شماره هفت پرسپولیس را به تن می‌کند اصلا برزیلی نیست و جونیور نام ندارد یا اگر هم برزیلی است در سری آ این کشور و در تیم گویاس یا لودوگورتس بلغارستان بازی نکرده چرا که بعید است بازیکنی با این کیفیت حتی به سری سی برزیل هم رسیده باشد.
برخی دیگر نیز به این نکته طنز اشاره می‌کنند که شاید مدیر برنامه ایرانی این بازیکن سی دی اشتباهی را به کالدرون داده و به نوعی سر باشگاه و سرمربی‌اش کلاه رفته است چرا که این مهاجم هیچ چیزی برای دلخوش کردن هواداران، همبازیان و کادر فنی‌اش ندارد.
خنده تلخ نیمکت نشینان
وقتی جونیور در موقعیت گل نتوانست حتی توپ را کنترل کند آه از نهاد تمام نیمکت‌نشینان پرسپولیس و البته میلیون‌ها هوادار این تیم پای تلویزیون برآمد اما داستان روی نیمکت چیز دیگری بود. درست لحظه‌ای بعد از آن کنترل خنده‌دار و صحنه بدیعی که استاد جونیور خلق کرد، دوربین تلویزیونی روی نیمکت‌نشینان پرسپولیس زوم شده و همه خنده تلخی بر لب داشتند.
افشین پیروانی در صحبت دوستانه با قاسم عبدالصمدی عضو تدارکات تیم با اشاره به میثم علیپور فیزیوتراپ تیم، می‌گفت این آقا در خط حمله بهتر از جونیور می‌تواند بازی کند. احتمالا فحوای کلام حسین ماهینی با سایر نیمکت‌نشینان هم چیزی حول و حوش همین مطلب است و سخت نیست بتوان پیش‌بینی‌اش کرد. در عین حال بازیکنان و هم تیمی‌های او به حکم هم تیمی بودن مدام در مصاحبه‌های‌شان به جونیور روحیه می‌دادند و از او حمایت می‌کردند چرا که می‌دانند تخریب این بازیکن در موقعیت فعلی فایده‌ای ندارد.
باشگاه پول گزافی را به پای او ریخته و حداقل باید تا نیم فصل تحملش کند. مدیرعامل باشگاه هم که دخالتی در جذب این مهاجم بی‌کیفیت نداشته همه خبرنگاران و افکار عمومی را به سمت کالدرون هل می‌دهد که از او بپرسید.
باید از کالدرون بپرسیم
می‌خواهیم از کالدرون بپرسیم و باید هم از او بپرسیم که چرا این بازیکن با این درجه از کیفیت انتخاب شد؟ شاید توجیه او همان گزینه نهم یا پول و زمان ناکافی باشگاه برای خرید مهاجم خارجی بهتر باشد اما در آن شرایط بغرنج، وقتی نه بودجه کافی وجود داشت نه شرایط جذب گزینه‌های بهتر و مهم‌تر مد نظر کالدرون، اصلاً چه اصراری وجود داشت تا مهاجمی خارجی جذب پرسپولیس شود و جای روستایی و عبدی را در ترکیب تنگ کند یا سرمربی تیم به دست خود دو مهاجم جوان دیگرش (محمد امین اسدی و سعید کریمی) را کنار بگذارد؟
آیا آن دو مهاجمی که کالدرون عذرشان را خواست به اندازه این جونیور کارآیی نداشتند؟ آیا الان که بر همگان ثابت شده این برزیلی هیچ چیز به درد بخوری ندارد، بازی دادن به او و نیمکت نشین کردن یا روی سکو نشاندن مهاجمانی مثل عبدی و روستایی ظلم به این بازیکنان، پرسپولیس و فوتبال ایران نیست؟
کالدرون بعد از بازی با پیکان تأکید کرد مسئولیت تصمیماتش را می‌پذیرد اما اگر برای بازی دادن دوباره به این برزیلی بی‌کیفیت که عملاً تیمش را ده نفره می‌کند، توجیهی منطقی داشته باشد و البته با شفافیت و صراحت اعلام کند پرسپولیس تا کی باید این بازیکن ناکارآمد و بنجل را تحمل کند و برایش هزینه بپردازد؟
انصاری‌فرد دنبال راهی برای فسخ قرارداد جونیور
محمدحسن انصاری‌فرد که روز بازی با پیکان در جایگاه در حال تأسف خوردن از عملکرد جونیور در زمین مسابقه بود درباره قرارداد سنگین وی و بازی‌اش گفت، از مدیریت قبل و کالدرون سؤال کنید در حالی که برای او واقعاً عجیب است چطور برای چنین بازیکنی ۵۷۵ هزار دلار هزینه شده است.
به خاطر همین مسأله هم باشگاه پرسپولیس به دنبال راه‌حلی برای توافق با جونیور و فسخ قرارداد اوست؛ اتفاقی که اگر تا قبل از نیم‌فصل رخ ندهد در آن مقطع حتماً عملی خواهد شد. به ویژه اینکه کالدرون از انصاری‌فرد خواسته برای لیگ قهرمانان مهاجم به مراتب باکیفیت‌تری نسبت به جونیور می‌خواهد.
