زمانی که فدراسیون فوتبال به‌خاطر تجهیز و استانداردسازی ورزشگاه‌ها، لیگ را به تعویق انداخته بود، غلامرضا بهروان، رئیس هیأت فوتبال استان مازندران در اعتراض به نواقصی که از ورزشگاه وطنی قائمشهر گرفته بودند، انتقادات جانانه‌ای از فدراسیون فوتبال کرد. بعد از آن گرچه آن نواقص بالاخره برطرف شد اما حالا بعد از گذشت ۹ هفته از لیگ، او به مشکلاتی اشاره می‌کند که علی‌رغم تعویق در لیگ برطرف نشده‌اند.
برخلاف همه تلاش‌هایی که برای لاپوشانی این نواقص می‌شود اما بهروان به‌عنوان یکی از مدیران فوتبالی که سابقه عضویت در هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال را هم دارد، تأکید می‌کند که هیچ‌یک از ورزشگاه‌ها آماده نشده‌اند و بلیت‌فروشی الکترونیکی که یکی از اهداف اصلی لیگ نوزدهم بود، در بسیاری از استان‌ها رعایت نمی‌شود.
قبل از شروع فصل برای تجهیز ورزشگاه وطنی و استانداردسازی‌اش از فدراسیون فوتبال گله‌مند بودید.
بله. بالاخره کلی بودجه گذاشتیم و مواردی را که خواسته بودند تأمین کردیم. نورها، دوربین‌ها، صندلی‌ها و همه اینها را همانطور که فدراسیون فوتبال خواسته بود انجام دادیم. در این مسیر هم استانداری کمک زیادی کرد و هم اداره کل ورزش و جوانان استان، اما همه فوتبال، ورزشگاه‌ها نیستند. فوتبال ما در حال حاضر مشکلات بزرگتری دارد.
منظورتان مشکلات مالی است؟
مطالبات مردم همیشه بیشتر از امکانات ماست و این موضوع ما را به چالش می‌کشد. برای فوتبال باید منابع مالی خاصی را در نظر بگیریم. رئیس‌جمهوری یک کشور وقتی می‌خواهد برای ۱۰ سال دیگر ۱۰ سد بسازد، از حالا برای بودجه این سدها برنامه‌ریزی می‌کند. دولتمردان و نمایندگان مجلس هم اگر می‌خواهند برای فوتبال و ورزش کشور برنامه‌ریزی کنند باید به حال ورزش فکری کنند. همه اینها مثل یک زنجیره به هم متصل‌اند.
فدراسیون فوتبال به‌طور کلی هیأت‌هایش را رها کرده و از آن طرف در تأمین هزینه تیم‌های ملی‌اش مانده است. فدراسیون فوتبال چه زمانی می‌تواند به ما برسد؟ اداره کل‌ها چه مقداری به هیأت‌ها پول می‌دهند؟ هیچی! چرا چون بودجه‌ها جاری و عمرانی آنها هم زده شده و پولی به هیأت‌ها نمی‌رسد. باشگاه‌ها همه با مشکلات مالی مواجه هستند و باشگاه‌هایی هم که مشکل مالی ندارند، دست‌شان در جیب هواداران‌شان است. باید فکری اساسی به حال این فوتبال کرد. باید با مردم روراست بود.
شما معتقدید که باید دولت به فدراسیون فوتبال کمک کند؟
من معتقدم در همه‌جای دنیا تیم‌های ملی متعلق به همه کشور هستند و همه باید برای تأمین هزینه‌های‌شان دست به دست هم دهند. باشگاه‌ها باید به توانایی لازم برای درآمدزایی برسند. فوتبال باید خصوصی شود و تیم‌های ملی، دولتی باشند. در عوض فدراسیون فوتبال باید به هیأت‌های استان‌ها رسیدگی کند. این هیأت‌ها هستند که مسئول توسعه فوتبال و استعدادیابی در سطح استان خود هستند. این در حالی است که حتی در تهران فوتبال پایه با هزینه والدین اداره می‌شود. این چه فوتبال حرفه‌ای است؟
شاید مشکل اصلی این باشد که هیچ سیستم مشخصی برای اداره فوتبال وجود ندارد.
بله. فوتبال ما هیچ سیستمی ندارد. فوتبال را به‌صورت جزیره‌ای و موزاییکی نمی‌توان اداره کرد. مگر اینکه سیستم درستی ایجاد کنیم.
فدراسیون معتقد است در حال ایجاد این سیستم است اما آیا استانداردهایی که فدراسیون فوتبال به‌خاطرشان لیگ را به تعویق انداخت، در حال حاضر در ورزشگاه وجود دارد؟
بگذارید خیال‌تان را راحت کنم. هیچ‌یک از ورزشگاه‌ها کامل نشدند. همین الان بلیت‌فروشی الکترونیکی ما با مشکلات جدی مواجه است. بلیت‌ها در بیشتر استان‌ها به‌صورت آفلاین فروخته می‌شوند نه آنلاین! روز مسابقه سامانه را می‌بندند، گیت‌ها مشکل دارد و اصلاً وضعیت نابسامانی وجود دارد.
شما با بلیت‌فروشی الکترونیکی موافق نبودید؟
به‌عنوان مثال در استان مازندران روستاهای زیادی وجود دارد که مردمش نه اینترنت دارند و نه حتی گوشی تلفن هوشمند. این مردم چطور بلیت تهیه کنند؟ برای تماشای بازی میآیند، می‌بینند ۳هزار صندلی خالی است و آنها نمی‌توانند وارد شوند، پشت در ورزشگاه به من ناسزا می‌گویند که چرا نتوانسته‌اند بلیت تهیه کنند؟ این تصمیم‌گیری‌ها بر چه اساسی انجام می‌شود؟
مسئولان سازمان لیگ که معتقدند کار بزرگی انجام داده‌اند و باید برای به ثمر رسیدن آن همه صبوری کنند.
بله. مصاحبه می‌کنند و می‌گویند بلیت‌فروشی الکترونیکی انجام شده و فقط یکسری عیب‌های جزئی وجود دارد، در حالی که اینطور نیست. در بسیاری از استان‌ها بلیت‌ها کاغذی فروخته می‌شود، آن وقت ما لیگ را به‌خاطر هیچ‌و‌پوش عقب انداختیم و حالا مجبوریم بازی‌ها را به‌صورت فشرده برگزار کنیم. همه به مشکل خورده‌اند و مسئولان فقط رفع و رجوع می‌کنند.
بحث فرهنگ‌سازی موضوع دیگری بود که فدراسیون فوتبال پیش از شروع لیگ به آن تأکید داشت، اما آیا ذره‌ای تغییر در ورزشگاه‌ها مشاهده می‌شود؟
کدام باشگاه به‌دنبال فرهنگ‌سازی می‌رود؟ کانون هواداران باشگاه‌ها چه کار می‌کنند؟ فرهنگ‌سازی باید از خود باشگاه‌ها شروع شود. هرچند که خانواده، آموزش و پرورش و سایر نهادهای اینچنینی هم در این موضوع دخیل هستند اما پیش از هرچیز باید ببینیم فوتبال ما برای فرهنگ‌سازی واقعاً چه برنامه‌ای دارد؟ بخشنامه داده‌اند که باشگاه‌ها معاونان فرهنگی خود را معرفی کنند اما سؤال این است که چرا و چقدر به معاونان فرهنگی خوراک داده‌اید و چه می‌خواهید از آنها؟
آیا کمیته انضباطی و اخلاق می‌توانند در این راستا نقشی ایفا کنند؟
کمیته انضباطی و اخلاق هم کار خودشان را می‌کنند. اگر بخواهند مُر قانون را رعایت کنند، همه به آنها واکنش نشان خواهند داد. طرفداران هر تیم حمله می‌کنند که چرا فلان حکم را داده‌اند. همه اینها کمیته انضباطی و اخلاق را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
راه‌حل همه این مشکلات چه می‌تواند باشد؟
هرکسی وظایف خود را به‌درستی انجام دهد؛ چه من به‌عنوان مدیرعامل باشگاه، چه من به‌عنوان مدیر فدراسیون، رئیس هیأت فوتبال یا حتی وزیر ورزش. توقعات مردم را الکی بالا نبریم. مدیران دلخوشی کاذب ندهند و برای این دلخوشی، بازیکنان گرانقیمت نخرند تا با پرداخت نکردن مبلغ قراردادش باز هم بدهی به بدهی‌های انباشته اضافه کنند.
انتخابات فدراسیون فوتبال، اردیبهشت سال آینده برگزار می‌شود. شما فکر میکنید تغییر و تحولات مثبتی در پیش باشد؟
همه‌چیز به مجمع بستگی دارد. باید آقایان برنامه‌های‌شان را اعلام کنند. ما به برنامه رأی می‌دهیم نه به رفاقت و قومیت و مسائل دیگر. در هر انتخاباتی باید فقط استراتژی مدنظر قرار بگیرد.
