دوره این حرف‌ها که قدرت‌های فوتبال در تهران باشند، سال‌هاست که گذشته. شاید سپاهان اولین تیمی بود که پایان چنین دورانی را اعلام کرد، با تمول و قدرتش در لیگ برتر و قهرمانی‌هایش در دهه ۸۰. تراکتورسازی از آخر دهه ۸۰ در اعلام پایان این دوران همراه سپاهان شد.
تراکتور با تماشاگران پرشمارش که نیاز به آمارهای اغراق‌آمیز ندارند و لازم نیست خود را تیم پنجم جهان بدانند، نشان داد که هوادارای نزدیک به یکصدهزار نفری در ورزشگاه نیز فقط متعلق به تیم‌های تهرانی نیست. گستره قدرت فوتبال در ایران بیشتر و بیشتر شد و سپاهان و تراکتورسازی در این ماجرا نقش‌های بزرگی را بازی کرده‌اند.
اصفهان و تبریز به دلیل موقعیت اقتصادی ویژه‌ای که برای تیم‌های‌شان ساخته شد، نشانه‌های اصلی رشد فوتبالشهرهای تازه به غیر از تهران هستند و این اتفاق خوشایندی برای همه است و جذابیت‌های لیگ را چند برابر کرده. کسی را پیدا نمی‌کنید که از رقابت‌های سرسختانه در لیگ خوشحال نشود و دوست داشته باشد لیگ مثلاً دو قدرت اصلی داشته باشد و بقیه تیم‌ها در فقر امکانات برای باختن به زمین بیایند.
سپاهان و تراکتور در خرید بازیکن دست و دل بازترین تیم‌های ایران هستند. آنها ابایی از دست گذاشتن روی هر ستاره‌ای در نقل و انتقالات نداشتند و واقعیت این است که در مقایسه با پرسپولیس و استقلال در موقعیت اقتصادی بهتری برای خرید ستاره بودند. کار تراکتور به جایی رسیده که اشکان دژاگه و مسعود شجاعی را روی نیمکت خود می‌نشاند و سپاهان نیز تیم پرستاره‌ای را در لیگ برتر دارد و برای باز کردن گره‌های بازی به بن‌بست نمی‌رسد.
رویارویی سپاهان و تراکتور در هر مقطعی از لیگ بود، حساس و سرنوشت‌ساز می‌شد. حالا آنها بازی سخت‌تری مقابل هم برگزار می‌کنند، چون پیش از این بازی اتفاقات ناخوشایندی برای‌شان رخ داده. تراکتور باور نمی‌کرد که در تبریز ۴ گل از استقلال بخورد. تبریزی‌ها در نمایشی جذاب مقابل استقلال ۴-۲ باختند و لابد می‌خواهند در اصفهان نشان دهند که اهل چنین شکست‌هایی نیستند و حریف قدرتمند بعدی را به دام می‌اندازند. سپاهان هفته گذشته در جم نتوانست پیروز شود و تساوی یک-یک با پارس برای امیر قلعه‌نویی جذابیتی نداشت.
قلعه‌نویی بعد از نتایج دو هفته اخیر هرگز قبول نکرده که تیمش با افت فنی مواجه شده. بلکه او حتی معتقد است که در دو تساوی مقابل سایپا و پارس جم کیفیتی بالاتر نسبت به بازی‌های دیگر ارائه کرده.
بازی با تراکتور در اصفهان اگر برای سپاهان با پیروزی تمام نشود، دیگر کسی حوصله مراجعه به آمارها را ندارد که ببیند سپاهان به قول سرمربی‌اش بهتر از حریف بازی کرده یا نه. سپاهان برای بقا در کورس قهرمانی نیاز به پیروزی خانگی در اصفهان دارد اما دنیزلی نیز برای اینکه نشان دهد بازنده بازی‌های بزرگ نیست، بعد از شکست سنگین مقابل استقلال نمی‌خواهد دست خالی از اصفهان برود.
مصطفی دنیزلی اهل ریسک است. او شاید با سپاهان نیز وارد همان نوع بازی شود که با استقلال ارائه کرد. او از گل خوردن تیمش ترسی ندارد و گل زدن نیز برایش کار پیچیده‌ای نیست. امیر قلعه‌نویی شاید اجازه ندهد که تراکتور مثل بازی با استقلال بازی کند. تراکتور در بازی با استقلال ۴ گل خورد اما ۲ گل زد و هم خودش و هم حریفش باز هم می‌توانستند پرگل‌تر ببرند یا ببازند.
آیا قلعه‌نویی وارد چنین بازی پرریسکی با دنیزلی خواهد شد؟ یکی از جذابیت‌های بازی سپاهان – تراکتور همین است، اینکه تماشاگر ترفندهای قلعه‌نویی و دنیزلی در بازی باشیم. آنها هر دو کارکشته‌اند و قلعه‌نویی به همین دلیل با حواس جمع گفته: «این هفته با یکی از بهترین مربیان ترکیه مواجهیم.»
بازی‌ها همیشه غیرقابل پیش‌بینی هستند اما درباره بازی سپاهان و تراکتور تصمیمات فنی دو مربی غیرقابل پیش‌بینی شده‌اند. اینکه آنها چه خوابی برای هم دیده‌اند از جذابیت‌های هفته دهم است.
