این روزها که نقل و انتقالات زمستانی در ایران بسیار داغ است، در فوتبال اروپا این‌گونه نیست و آن‌جا تیم‌ها در نیم‌فصل کمتر به ترکیب خود دست می زنند.
در شرایطی که در فوتبال اروپا تیم‌ها معمولا در نقل و انتقالات نیم‌فصل کمتر دست به ترکیب خود می‌زنند در فوتبال ایران نقل وانتقالات مانند ابتدای فصل پرخبر است و بازیکنان زیادی در پنجره زمستانی تیم‌شان را عوض می‌کنند. اتفاقی که برای باشگاه‌های ایرانی هزینه اضافی دارد و گاها ثبات را هم از تیم‌ها می‌گیرد. از طرفی اگر به عملکرد بازیکنانی که در نقل و انتقالات زمستانی تغییر تیم داده‌اند و به تیم جدیدی پیوسته‌اند نگاه کارشناسی شود، ممکن است این نتیجه حاصل شود که درصد بالایی از آنها در تیم جدید خود موفق نبوده‌اند و عملکرد خوبی نداشته‌اند. در واقع در فوتبال ایران مربیان به نقل انتقالات نیم‌فصل به عنوان فرصتی برای جبران اشتباهات خود در بستن تیم می‌نگرند و تلاش می‌کنند خلاهای ترکیب خود را با خریدهای مختلف جبران کنند.
در نقل و انتقالات زمستانی تیم‌ها تمایل زیادی به خرید بازیکنان خارجی دارند که با توجه به این‌که اغلب بازیکنان خوب در نیم‌فصل آزاد نیستند بازیکنانی سطح پایین سهم تیم‌های ایرانی می‌شوند که حضورشان فقط موجب شکایت به فیفا و ایجاد بدهی برای آنها می‌شود. به طور مثال در نقل و انتقالات زمستانی فصل گذشته استقلال پرسپولیس روی هم ۴ بازیکن خارجی جذب کردند که تنها عملکرد آیاندا پاتوسی مطلوب بود و سه نفر دیگر عملکرد خوبی نداشتند و چندان موفق ظاهر نشدند که خود کیفیت خریدهای نیم‌فصل را به خوبی نمایان می‌سازد.
البته در این سال‌ها استثناهایی چون جی‌لوید ساموئل و تیام و همین پاتوسی هم بوده‌اند ولی در مجموع خریدهای تیم‌ها در نیم‌فصل اغلب ضعیف و بدون بازدهی هستند؛ حتی در میان بازیکنان داخلی هم نمونه موفق زیادی نداریم و اغلب بازیکنانی که در نیم‌فصل جابه‌جا شده‌اند، حضور طولانی مدتی در تیم جدیدشان نداشته‌اند.
