بارها گفته‌ایم و بار دگر می‌گوییم که محمد معتمدی مسیر خوبی را انتخاب نکرده است. شاید همه قطعه ها و آلبوم‌های او در سال‌های گذشته تولید نشده باشد اما انتشار بی‌وقفه آن‌ها و همزمانی آن با تیتراژخوانی‌های مدامش در سینما و تلویزیون، باعث شده است که صدای او پای ثابت بیشتر خانه‌ها نیز باشد. روندی که شوربختانه پیشتر علیرضا افتخاری با صدای خوشش به آن مبتلا شد و معتمدی هم اگر به آن ادامه بدهد، عاقبتی مشابه یعنی دلزدگی مخاطب در انتظارش خواهد بود.
البته مسئله امروز ما پرکاری معتمدی نیست. به تازگی آلبوم جدید این خواننده به نام «صبر کن» با هفت قطعه منتشر شد. طبق آن چه در سایت توزیع آلبوم آمده، قیمت آلبوم فیزیکی ۲۵ و قیمت آلبوم الکترونیکی آن ۲۰ هزار تومان است. با این که سال‌هاست قیمت‌گذاری آلبوم‌ها در کشور ما بی‌قاعده است و این قیمت برای این آلبوم با این مشخصات متناسب نیست اما نقدهای اساسی‌تری به این آلبوم تازه از تنور درآمده وارد است که در ادامه با جزئیات به آن می‌پردازیم.
مهیار علیزاده آهنگ ساز آلبوم «صبر کن» است. هرچند واکنش‌های منفی به آهنگ سازی آلبوم «افسانه چشم‌هایت» همایون شجریان و علیرضا قربانی می‌توانست راهنمای خوبی برای او باشد اما او در این آلبوم هم به دنبال تکرار آن با صدای معتمدی بوده است. در این آلبوم کمتر با صدای لطیف معتمدی و ظرافت‌های او مواجه می‌شوید. در واقع گام‌های بالای این خواننده، در بیشتر قطعه‌های این آلبوم باعث شده است تا تزیینات آوازی و شعر، فدای این گام‌های بالا و تنظیم پر سر و صدا شود. این در حالی است که محمد معتمدی چند سال قبل، بیشتر با آواز ایرانی شناخته می‌شد و در آثاری مانند اپرای عروسکی «مولانا» توانسته بود این استعداد خود را به خوبی نشان دهد. به هر حال، او یکی از شاگردان محمدرضا لطفی، ردیف‌دان و استاد بزرگ موسیقی است و شاید حالا، نبود استادی مانند او باعث شده است که معتمدی در موسیقی کج‌دار و مریز پیش رود.
نکته دیگر این که معتمدی در این آلبوم هم مانند دیگر آثارش به سراغ بازخوانی قطعه‌هایی رفته که پیش از او اجراهای موفقی توسط استاد شجریان، استاد شهرام ناظری، سالار عقیلی و علیرضا قربانی داشته‌است.
اشعار آلبوم تازه معتمدی از مولانا و یک شاعر دهه شصتی و ظاهراً آقازاده، به نام مهدی مظاهری است. گفته می شود که او فرزند تهماسب مظاهری، رئیس کل سابق بانک مرکزی و وزیر اقتصاد دولت اصلاحات است. گره این آلبوم اما در نام شاعران آن نیست. هفت قطعه این آلبوم شامل سه قطعه دکلمه شده توسط دو بازیگر خانم و فردی به نام شایان صبور است که صفحه‌اش در اینستاگرام بیشتر از دو هزار نفر دنبال‌کننده دارد و انگار بیشتر فعالیت‌هایش در حوزه دکلمه‌خوانی است. در این آلبوم، قطعه «هیچ مگو»، با مطلع «من غلام قمرم…» توسط اندیشه فولادوند به شکل نامناسبی که بیشتر شبیه ژانر دلهره‌آور است، دکلمه شده. او همان بازیگر و شاعری است که شعرخوانی‌اش چند ماه پیش در فضای مجازی خبرساز شد.
لیندا کیانی قطعه «در هوایت بی‌قرارم» را شبیه روخوانی‌های دلی، دکلمه کرده و محمد معتمدی در قطعه‌ای دیگر به نام «در هوایت» همین قطعه تکراری را خوانده است. شایان صبور هم در این آلبوم، دکلمه‌خوان قطعه «مرا یارا» است. در واقع ما در این آلبوم هفت قطعه‌ای، با سه اثر واقعی و غیر تکراری مواجه ایم که در آن صدای خواننده آلبوم به گوش می‌رسد. وجود این دکلمه‌های بی‌ارتباط با صدای معتمدی در این آلبوم، علامت سوال بزرگی است و موضوعی شد که حتی اعتراض و واکنش‌های منفی دوستداران معتمدی را نیز در پی داشت.
در این مطلب از واکنش‌های منفی مخاطبان به این آلبوم گفتیم. دوستداران معتمدی در نظرات‌شان از او خواسته بودند تا کمی به گذشته و آثار درخشانش رجوع کند.
