وزارت ورزش اعلام کرد هیچ نقشی در انتخاب دراگان اسکوچیچ نداشته است. روز گذشته علی‌نژاد، معاون مسعود سلطانی‌فر این حرف را گفت تا وزارت ورزش هم خودش را از این انتخاب تبرئه کند.

هیچ‌کس انتخاب دراگان اسکوچیچ را گردن نمی‌گیرد و هرکس با حربه‌ای در تلاش است این موضوع را ثابت کند. از نظر منتقدان این فقط یک معنا و مفهوم دارد؛ آن‌ها از همین حالا فکر روز‌های شکست را می‌کنند و یا اینکه حداقل اعتقاد دارند اسکوچیچ نمی‌تواند موفق باشد. اگر جای اسکوچیچ یک مربی بزرگ سرمربی تیم ملی می‌شد در آن صورت قضیه فرق می‌کرد. همه دعوا می‌کردند که «ما او را آورده‌ایم.» مثلاً سر ماجرای کی‌روش و آمدنش، هنوز روایت‌ها می‌شنویم. منتقدان درجه یک او می‌گویند ما کی‌روش را پیشنهاد دادیم یا آوردیم؛ از امیر قلعه‌نویی بگیرید تا هومن افاضلی.

این بار، اما مسئولان با رفتار‌های خود ثابت کرده‌اند اسکوچیچ مربی بزرگی نیست. حالا چطور می‌توان توقع داشت بازیکنان حرف او را بخوانند؟ وقتی فوتبالیست‌ها چنین جوی را برای مربی خود می‌بینند، مربی را کلاً حساب می‌کنند؟

وزارت ورزش که به شکلی خود را از این ماجرا تبرئه کرده، اعضای کمیته فنی کاملاً سکوت کرده و نمی‌خواهند یک کلمه حرف بزنند و مسئولیت را قبول کنند و در نهایت اعضای هیئت رئیسه هم می‌گویند در جریان نبوده‌اند! یعنی باز هم مهدی تاج این انتخاب را کرده است؟ آیا بار دیگر ثابت می‌شود همان حرف‌ها که درباره قدرت ساکت در فدراسیون فوتبال گفته می‌شود، صحت دارد؟ ساکت، تاج و بهاروند این انتخاب را کرده‌اند؟ آن‌ها که از معادلات فوتبال باخبر هستند می‌دانند فدراسیون این روز‌ها بدون اجازه وزارتخانه آب نمی‌خورد. بنابراین می‌توان گفت همه تلاش می‌کنند تا اسکوچیچ را گردن نگیرند، در حالی که همه در جریان بوده‌اند. آیا می‌توان گفت هیئت رئیسه هم در جریان نبوده است؟ همین دو هفته قبل فریدون اصفهانیان عضو این هیئت با تأکید چندباره روی این مسئله که آن‌ها تصمیم‌گیرنده برای انتخاب مربی هستند، اعلام کرد با رأی‌گیری بین اعضا سرمربی را انتخاب می‌کنند. حالا که اسکوچیچ انتخاب شده، چه دلیلی دارد که آن‌ها زیر همه چیز می‌زنند؟

دلیل کاملاً مشخص است. منتقدان می‌گویند هیچ‌کس نمی‌خواهد مسئولیت را قبول کند تا اگر فردا روزی تیم ملی شکست خورد کسی به آن‌ها ایراد نگیرد! از همین حالا مسئولان از این انتخاب فرار می‌کنند، روز شکست چه خبر خواهد شد؟ اسکوچیچ، اما با وجود این شرایط همچنان مشتاق به همکاری با تیم ملی بود. این رفتار هم به هر حال نشان می‌دهد برای او نیمکت ایران مهمتر از هر چیز دیگری است. آیا نمی‌توان از همین حالا آخر این همکاری را حدس زد؟