میکائیل شهرستانی کارگردان نمایش «آگوست در اوسیج کانتی» از سختی اجرای این اثر و حمایت نشدن از سوی نهادهای فرهنگی گفت.
میکائیل شهرستانی کارگردان نمایش «آگوست در اوسیج کانتی» در خصوص ایده اجرای این نمایش، گفت: من توسط یکی از هنرجویانم ایده نمایش را یافتم؛ در واقع برای پایاننامه دورههای مختلف بازیگری که بالغ بر ۲۷ سال مشغول آن هستم، احتیاج به متنی تازه بود. همواره متونی از این دست از همان دوران دانشجویی برایم جذاب بوده است. حضور تعدادی هنرجوی خوش فکر و مسئولیت پذیر مرا بر آن داشت تا چنین متن سنگینی را که برای نخستینبار در ایران اجرا میشود، انتخاب کنم. اصولاً هر نمایشی به امکانات و زمینه احتیاج دارد، به این باور رسیده بودم که به کمک هنرجویان باقیمانده و حضور تعدادی از شاگردان قدیمی تر میتوان این اثر را بر صحنه برد؛ بنابراین برای اجرای «آگوست در اوسیج کانتی» اقدام کردم.
شهرستانی در خصوص احتمال وجود اشتباههای رایج در اجرای نمایش با گروهی از هنرجویان تئاتر بیان کرد: اشتباه با وجود بازیگران در اصطلاح حرفهای هم ممکن است، رخ دهد. اتفاقاً به خاطر تکیه زیاد بعضی از بازیگران به تجربه و اعتماد به نفس خود احتمال خطا برایشان بیشتر است؛ ولی بازیگر به ظاهر مبتدی را راحتتر میتوان هدایت و کنترل کرد و اگر صحیح تربیت شده باشد، احتمال خطا در او بسیار کمتر از بازیگران با تجربه است.
کارگردان نمایش «آگوست در اوسیج کانتی» در خصوص علاقه جوانان به تئاتر و فراگیری آن بیان کرد: بی تردید باید مثل هر کار دیگری، از پس آموزشهای مداوم و پیگیری نزد اهل فن و آموزش دیده به نتیجه رسید؛ اما کدام اهل فن جای تردید دارد. متاسفانه ۹۰% مراکز آموزشی یا صلاحیت ندارند و یا دکان دونبشی باز کرده اند که فقط تجارت کنند. باید رصد کرد تا آموزشگاه و استاد حاذق را پیدا کرد و خود را بدان سپرد. در غیر این صورت مثل بسیاری از این آموزشگاهها در پایان دوره هنرجو بی هیچ توشه و دانشی پا به عرضه هنر (بازیگری) میگذارد.