دراگان اسکوچیچ که به تازگی سرمربی تیم ملی شده در جدیدترین مصاحبه‌اش و در پاسخ به سؤالی درباره صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر گفته: «در فوتبال حرفه‌ای هرگز قول قهرمانی یا صعود نمی‌دهند و من هم قولی در این باره ندادم ولی قول می‌دهم با همه وجود و شبانه‌روز برای موفقیت تیم ایران کار و تلاش کنم.» البته که از نظر حرفه‌ای حرف او درست است، اما واقعیت این است که چنین حرفی الان بیشتر برازنده مربیان تیم‌هایی مثل امارات، ازبکستان، سوریه، عراق و… است و با توجه به سطح فوتبال ما، دغدغه سرمربی‌اش دیگر نباید صعود کردن یا نکردن به جام جهانی باشد.

این حرف اسکوچیچ، اما با واکنشی از سوی اهالی فوتبال روبه‌رو نشده و کارشناسانی که مدام علیه کی‌روش موضع گیری می‌کردند، در خصوص حرف‌های اسکوچیچ روزه سکوت گرفته‌اند! قطعاً نتایج ضعیف در مقدماتی جام جهانی حاصل دسترنج ویلموتس است و این مربی ضعیف بلژیکی دسته گل به آب داده و کاری کرده که صعودمان از مرحله گروهی به، اما و اگر سپرده شود. مرور کردن حرف‌های گذشته کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال تفاوت نگاه آن‌ها در زمان کی‌روش و حال را مشخص می‌کند.

خداداد عزیزی دی‌ماه سال گذشته: «باید از حامیان کی‌روش بپرسید چرا این‌طور از او طرفداری می‌کنند. من نمی‌فهمم که چرا حامیانش می‌گویند او ۸ را به ۹ رسانده و ۹ را به ۱۰؟ چرا می‌گویند ما را به جام جهانی برده؟ ما با ویرا که یک مربی درجه سه بود هم به جام جهانی رفتیم. با حشمت مهاجرانی که یک مربی ایرانی بود هم سال ۱۹۷۸ صعود کردیم، حتی با برانکو هم به جام جهانی رفتیم. جام جهانی رفتن که طبیعی است.»

فرشاد پیوس هم گفته بود: «کی‌روش خودش را خیلی بالا می‌داند. مگر در این همه سال که در ایران بوده برای فوتبال ما چه‌کار کرده است؟ کدام قهرمانی را به دست آورد یا در جام جهانی چیز جدیدی به ما داد؟ در حال حاضر هم که رفتار بدی با ایرانی‌ها دارد.»

حسین شمس هم گفته بود: «سالانه ۸۰ میلیارد به کی‌روش دادیم و هیچ خروجی‌ای از او دریافت نکردیم. چرا می‌گوییم کی‌روش بهترین مربی دنیاست. ما سالیان دور سانتر می‌کردیم، همایون بهزادی سر می‌زد و بازی‌ها را می‌بردیم. بعد از آن کریم باوی، صمد مرفاوی و علی دایی به این‌گونه عمل می‌کردند. الان هم که سردار آزمون را آنجا گذاشته‌ایم و از هر جا توپ می‌گیریم برای او بلند ارسال می‌کنیم بدون هیچ تاکتیک و برنامه‌ای. هر جا نشستیم گفتیم کلین‌شیت کردیم و گل نخوردیم. کسی نبود بگوید که ما در مقابل چه تیم‌هایی بازی کردیم که کلین‌شیت کردیم. دیگر یمن و ویتنام و عمان و چین که این حرف‌ها را ندارد که ما بخواهیم با کلین‌شیت کردن در مقابلشان پز بدهیم.»

ابراهیم قاسمپور فروردین‌ماه امسال گفته بود: «کی‌روش تنها مربی تیم ملی بود که بیشترین زمان مربیگری در تیم ملی را داشت، بیشترین امکانات در اختیار او قرار گرفت و بیشترین پول به او داده شد، اما این همه امکانات و پولی که به کی‌روش دادیم هیچ بازدهی نداشت. ما قبل از کی‌روش هم به جام جهانی رفته بودیم، چهار تیم اول آسیا به جام جهانی می‌روند و تیم پنجم هم راهی پلی‌آف می‌شود. کی‌روش چه کار شاقی برای ما انجام داد.»

نادر فریادشیران هم اردیبهشت‌ماه امسال گفته بود: «پیش از انقلاب اسلامی هدایت تیم ملی فوتبال به حشمت مهاجرانی رسید که در مدت ۴ سال سرمربیگری موفق به کسب ۴ قهرمانی شد و با کادر فنی کاملاً ایرانی توانست به مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ آرژانتین صعود کند. این در حالی است که در آن دوره فقط یک تیم به عنوان نماینده آسیا می‌توانست به جام جهانی راه یابد و حتی در دوره سرمربیگری افرادی مانند مایلی‌کهن، مرحوم دهداری و مناجاتی از قاره آسیا فقط ۲ تیم سهمیه راهیابی به جام جهانی را داشتند، اما در زمان سرمربیگری کی‌روش و برانکو ۵ تیم می‌توانستند مجوز ورود به جام جهانی را کسب کنند و کی‌روش کار شاقی نکرده است که تیم را برده جام جهانی.»

از این دست نظرات کارشناسان تا بخواهید در آرشیو روزنامه موجود است و یادمان هم هست که بودند کارشناسانی که مدعی بودند تیم ملی در جام جهانی و در گروه اسپانیا، پرتغال و مراکش باید صعود می‌کرد! و اگر نتیجه‌ای غیر از این رخ می‌داد، حتماً معنایش ناکامی و شکست بود! اما حالا کارمان به جایی رسیده که مربیان‌مان حتی قول صعود به جام جهانی را هم نمی‌دهند!