در این میان علی فتح‌الله‌زاده که در بلبشوی باشگاه استقلال راهی به هیأت مدیره پیدا کرده بود، وقتی صندلی مدیرعاملی را دور از دسترس دید دیگر انگیزه‌ای برای ادامه نداشت. باشگاه استقلال همچنان بدون مدیرعامل قانونی به کارش ادامه می‌دهد و این بر آشفتگی‌های مدیریتی باشگاه افزوده است. باشگاه یک عضو جدید هم پیدا کرده که مدعی حدود ده میلیارد هزینه در ماه اخیر است و در چنین شرایطی معلوم نیست سرنوشت مدیریت باشگاه استقلال در آینده به کجا ختم شود.
باشگاه پرسپولیس نیز دچار دوگانگی‌ها و اختلاف است. محمدحسن انصاری‌فرد مورد تأیید همه اعضای مدیریت در باشگاه نیست و هر لحظه به گوشه رینگ می‌رود. او نیز در حفظ سرمربی تیم ناموفق بود و گابریل کالدرون جدایی را به ادامه راه در پرسپولیس ترجیح داد. پرسپولیس اگرچه با روش‌ها و فشارهایی عجیب توانست یحیی گل‌محمدی را جانشین کالدرون کند اما بحران‌های مدیریتی همچنان می‌تواند به تیم آسیب برساند.
برای استقلال و پرسپولیس پرداخت بدهی بزرگی که جدایی استراماچونی و کالدرون به ارمغان آورده، آسان نخواهد بود و این چالشی است که به زودی گریبان هر دو باشگاه را خواهد گرفت.
تصور اینکه استقلال و پرسپولیس فصلی اینچنین پرماجرا داشته باشند، دور از ذهن نبود. بنیه مالی هر دو باشگاه برای همکاری با مربی خارجی مناسب نبود و مدیران استقلال و پرسپولیس اغلب خلاقیتی برای درآمدزایی ندارند و بدیهی است که با بحران‌های اقتصادی مواجه شوند. بحران مالی در استقلال و پرسپولیس یا هر باشگاه دیگری اعتبار مدیرعامل را زیر سؤال می‌برد و بازیکنان و مربیان مقابل مدیریت می‌ایستند، همان چیزی که بارها مدیران استقلال و پرسپولیس با آن مواجه شده‌اند.
یکی از آخرین و تندترین اتفاقات آن روزی رخ داد که وریا غفوری، کاپیتان تیم استقلال جلوی دوربین تلویزیون گفت مدیرعامل استقلال تعطیل است. این جمله یک تیر خلاص بود. وقتی باشگاه به جایی برسد که بازیکن اینگونه مقابل مدیرعامل موضع بگیرد، ادامه راه غیرممکن است و البته این از عجایب فوتبال ایران است که ادامه راه برای مدیرعامل غیرممکن می‌شود. این آشفتگی‌های مدیریتی نمی‌توانند در روند فنی تیم‌ها بی‌تأثیر باشند و حتماً استقلال و پرسپولیس آسیب‌های بسیاری را از این گذر متحمل شده‌اند، آسیب‌هایی پیدا و پنهان.
